B.Sanığın hakaret eylemini 5237 sayılı Kanun'un 129 uncu maddesinin birinci fıkrası uyarınca haksız bir fiile tepki olarak işlediğinin kabul edilmesi halinde, 1412 sayılı Kanun'un 223 üncü maddesinin dördüncü fıkrasının (c) bendi gereğince “Ceza verilmesine yer olmadığı.” kararı verilmesi gerekirken hükümde uygulama maddesinin gösterilmemesi,
Nedenleriyle hukuka aykırılık görülmüştür.
YARGITAY
4. CEZA DAİRESİ
Esas Numarası: 2020/31145
Karar Numarası: 2023/276
Karar Tarihi: 17.01.2023
Sanık hakkında kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun'un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun'un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu'nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun'un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun'un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
Yukarıda tarih ve sayısı belirtilen incelemeye konu ... Asliye Ceza Mahkemesinin kararı ile sanık hakkında hakaret suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanununun (5237 sayılı Kanun) 129 uncu maddesinin birinci fıkrası uyarınca ceza verilmesine yer olmadığına dair karar verilmiştir.
Tebliğnamede hakaret suçundan kurulan hükmün onanması yönünde görüş bildirilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Katılanın temyiz isteği, sanığın üzerine atılı suçu işlediğine ve cezalandırılması gerektiğine, vesaire ilişkindir.
III. OLAY VE OLGULAR
Sanığın, aralarında arazi satışıyla ilgili anlaşmazlık bulunan katılan ile yaptığı telefon görüşmesi esnasında, katılanın "Sen kimsin, paramla alıyorum, ben sana sorarım." demesi üzerine, "Senin ananı avradını sinkaf ederim." şeklinde katılana hakaret ettiğinin, sanığın ikrarıyla sabit olduğu Yerel Mahkemece kabul edilmiştir.
IV. GEREKÇE
A.5237 sayılı Kanun'un 129 uncu maddesinin birinci fıkrasının uygulanabilmesi için hakaret eyleminin haksız bir fiile tepki olarak işlenmesi gerektiği, somut olayda, katılanın sanığa yönelik söylediği kabul edilen sözlerin tehdit niteliğinde olmayıp şikayet hakkının kullanılması niteliğinde olması karşısında, yerinde olmayan gerekçeyle sanık hakkında ceza verilmesine yer olmadığına dair karar verilmesi,
B.Sanığın hakaret eylemini 5237 sayılı Kanun'un 129 uncu maddesinin birinci fıkrası uyarınca haksız bir fiile tepki olarak işlediğinin kabul edilmesi halinde, 1412 sayılı Kanun'un 223 üncü maddesinin dördüncü fıkrasının (c) bendi gereğince “Ceza verilmesine yer olmadığı.” kararı verilmesi gerekirken hükümde uygulama maddesinin gösterilmemesi,
Nedenleriyle hukuka aykırılık görülmüştür.
V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle Yerel Mahkemenin kararına yönelik katılanın temyiz isteği yerinde görüldüğünden hükmün, 1412 sayılı Kanunun 321 inci maddesi gereği, Tebliğname'ye aykırı olarak, oy birliğiyle BOZULMASINA,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
17.01.2023 tarihinde karar verildi.