Ceza yargılamasında, hangi delillere üstünlük tanındığının açık olarak gerekçeye yansıtılıp cezanın şahsileştirilmesi gerektiği hk.

Karar

YARGITAY

4. CEZA DAİRESİ

Esas Numarası: 2020/33097

Karar Numarası: 2023/862

Karar Tarihi: 07.02.2023

Sanık hakkında kurulan hükümlerin; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir sebeplerin bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilerek gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ

A. ... Sulh Ceza Mahkemesinin 13.03.2013 tarihli 2013/67 Esas, 2013/176 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında hakaret suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun (5237 sayılı Kanun) 125 inci maddesinin üçüncü fıkrasının (a) bendi, 62 nci maddesi, 52 inci maddesinin ikinci ve üçüncü fıkraları uyarınca 2 kez 6.080 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına ve hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına, 5 yıl denetim süresinin uygulanmasına karar verilmiş, karar 15.04.2013 tarihinde kesinleşmiş, sanığın denetim süresi içerisinde 17.04.2015 tarihinde işlediği kasıtlı suçtan mahkum olduğundan bahisle ihbar yapılmıştır.

B. ... Asliye Ceza Mahkemesinin, 11.11.2015 tarihli ve 2015/712 Esas, 2015/952 Karar sayılı kararı ile açıklanması geri bırakılan hüküm açıklanarak sanık hakkında hakaret suçundan, 5237 sayılı Kanun'un 125 inci maddesinin üçüncü fıkrasının (a) bendi, 62 nci maddesi, 52 inci maddesinin ikinci ve üçüncü fıkraları uyarınca 2 kez 6080 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına karar verilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ

Sanık müdafisinin temyiz isteminin, sanığın olay esnasında gördüğü alkol tedavisi nedeni ile aldığı ilaçlar ve alkolün etkisinde olduğundan iradi davranmadığı, kolluğun öncelikli görevinin sanığın sağlık durumunun düzeltilmesini sağlamak olduğu ancak somut olayda bu görevin yerine getirilmediğinden ve resen tespit edilecek sebeplerle hükmün bozulmasına yönelik olduğu belirlenmiştir.

III. GEREKÇE

Temyiz kanun yoluna tabi olup kesinleşmesi halinde infaza verilecek olan ilamın, açıklanacak yeni hüküm olduğu, bu nedenle yargılama sonucunda ulaşılan sonuçların, iddia, savunma, tanık anlatımları ve dosyadaki diğer belgelere ilişkin değerlendirmeler ile sanığın eyleminin ve yüklenen suçun unsurlarının nelerden ibaret olduğunun, hangi gerekçeyle hangi delillere üstünlük tanındığının açık olarak gerekçeye yansıtılması ve bu şekilde cezanın şahsileştirilmesi gerekirken, açıklanan ilkelere uyulmadan, önceki karara yollama yapılmak suretiyle Anayasanın 141, 5271 sayılı Kanun'un 34, 223 ve 230 uncu maddelerine aykırı davranılması hukuka aykırı bulunmuştur.

IV. KARAR

Başkaca yönleri incelenmeyen Yerel Mahkemenin kararına yönelik sanık ... müdafiinin temyiz isteği yerinde görüldüğünden gerekçe bölümünde açıklanan nedenle hükümlerin, 1412 sayılı Kanun’un 321 inci maddesi gereği, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle BOZULMASINA,

Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,

07.02.2023 tarihinde karar verildi.