Ayrıldığı sevgilisine “ikimizi de yaşatmam” şeklindeki söylem, tehdit suçuna neden olur mu?

Karar

YARGITAY

 

4. CEZA DAİRESİ

 

Esas Numarası: 2020/28059

 

Karar Numarası: 2023/382

 

Karar Tarihi: 18.01.2023

 

Sanık hakkında kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun'un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun'un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu'nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun'un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun'un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:

 

I. HUKUKÎ SÜREÇ

 

... Asliye Ceza Mahkemesinin, 20.11.2015 tarihli ve 2015/428 Esas, 2015/1074 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun (5237 sayılı Kanun) 106 ncı maddesinin birinci fıkrasının birinci cümlesinde düzenlenen tehdit suçundan, 5271 sayılı Kanun'un 223 üncü maddesinin ikinci fıkrasının (e) bendi uyarınca beraat kararı verilmiştir.

 

Tebliğnamede tehdit suçundan kurulan beraat hükmünün onanması yönünde görüş bildirilmiştir.

 

II. TEMYİZ SEBEPLERİ

 

Katılan vekilinin tehdit suçundan kurulan hükme yönelik temyiz isteği, kamu davası açılmasına sebep olayların Mahkemece hakkınca değerlendirilmediğine, sanık ile katılanın ilişkisinin bozulması nedeniyle davaya konu tehdit eylemlerinin sanık tarafından işlendiğinin katılanın beyanlarıyla sabit olması karşısında sanığın cezalandırılması gerektiğine, vesaire ilişkindir.

 

III. OLAY VE OLGULAR

 

1. Katılan ile sanığın bir müddet arkadaşlık yaptıkları, ancak daha sonra katılanın babasının da evlenmelerini istememesi üzerine sanıktan ayrılmaya karar verdiği, ayrılmak istemeyen sanığın katılana "Benden başkası ile evlenirsen seni de kendimi de öldürürüm, başkasına yar etmem." diyerek tehdit ettiği, sanığın katılanın niçin ayrılmak istediğini öğrenmek için katılana mesaj attığını ikrar ettiği, böylece isnat edilen suçu işlediği iddiası ile kamu davasının açıldığı belirlenmiştir. Mahkemece yapılan yargılama neticesinde, katılanın soyut beyanı dışında dosyada başka somut ve kesin delil bulunmaması karşısında şüphe sanık lehine yorumlanarak sanık hakkında 5271 sayılı Kanun’un 223 üncü maddesinin ikinci fıkrasının (e) bendi uyarınca beraat kararı verildiği belirlenmiştir.

 

2. Sanığın soruşturma aşamasında;

 

"...kız arkadaşım ... 20 Kasım 2014 günü aradığımda bana ayrılalım dedi, bende kendisine sebebini sordum, bana arkadaşlığımızı devam ettirmek istemediğini söyledi, sebebi konusunda kendisine ısrarcı oldum, ancak ayrılma sebebini söylemeyince bende kendisine, babasına çağrı bırakarak aramalar yaptım, ayrılma sebebini anlamayınca ısrarcı oldum ve başka biri ile görüştüğünü öğrenince ... ve babası ...'e boş mesaj ve kız arkadaşıma 'Seni çok seviyorum senden vazgeçmem.'' ve ''Hem kendime hem de sana zarar veririm." şeklinde mesajlar attım..."

 

Şeklinde, kovuşturma aşamasında;

 

"Ben kimseyi tehdit etmedim, kanıtları varsa söylesinler, bir dakika hakim bey ben onu demiyorum, ben babasını tehdit etmedim, kanıtları varsa söylesinler. Ben ayrılmanın acısıyla kıza seni de kendimi de yaşatmam demiştim. İlk zamanları bunu demiştim, sonra vazgeçtim. Önceleri söylemiştim, pişmanım, kendimde değildim..."

 

Şeklinde üzerine atılı suçlamayı ikrar ettiği belirlenmiştir.

 

3. Katılanın her aşamada istikrarlı anlatımlarının bulunduğu belirlenmiştir.

 

IV. GEREKÇE

 

Sanığın her aşamadaki samimi ikrarı, katılanın her aşamadaki istikrarlı beyanları karşısında, sanığın üzerine atılı katılana yönelik tehdit suçunun sübuta erdiği gözetilmeden, sanığın mahkumiyeti yerine yeterli olmayan gerekçeyle beraat kararı verilmesi hukuka aykırı bulunmuştur.

 

V. KARAR

 

Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle Yerel Mahkemenin kararına yönelik katılan vekilinin temyiz isteği yerinde görüldüğünden hükmün, 1412 sayılı Kanunun 321 inci maddesi gereği, Tebliğname'ye aykırı olarak, oy birliğiyle BOZULMASINA,

 

Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,

 

18.01.2023 tarihinde karar verildi.

Bu sayfa 221 kez görüntülendi.