Doktora küfür edildiği bir halde, hakaret suçunun alenen işlendiği kabul edilebilir mi?

Karar

YARGITAY

 

4. CEZA DAİRESİ

 

Esas Numarası: 2020/29053

 

Karar Numarası: 2023/779

 

Karar Tarihi: 06.02.2023

 

Sanık hakkında kurulan hükümlerin; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun'un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun'un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu'nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükümleri temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun'un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun'un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir sebeplerin bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:

 

I. HUKUKÎ SÜREÇ

 

... Asliye Ceza Mahkemesi kararı ile sanık hakkında tehdit suçundan; 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun (5237 sayılı Kanun) 106 ncı maddesinin birinci fıkrasının ikinci cümlesi, 62 nci, 53 üncü ve 58 inci maddeleri uyarınca 25 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına, hakaret suçundan; 5237 sayılı Kanunu'nun 125 inci maddesinin üçüncü fıkrasının (a) bendi ve dördüncü fıkrası, 62 nci, 53 üncü ve 58 inci maddeleri uyarınca 11 ay 20 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına, karar verilmiştir.

 

Tebliğname'de sanık hakkında hakaret ve tehdit suçlarından kurulan mahkumiyet hükümlerinin onanması yönünde görüş bildirilmiştir.

 

II. TEMYİZ SEBEPLERİ

 

Hükmü temyiz eden sanığın temyiz isteğinin; yüksek ateş nedeniyle rahatsızlanan çocuğunu hastaneye götürdüğünde, sadece ateşine bakılarak bir şeyi olmadığının kendisine söylendiğine, bu durumun tartışmaya neden olduğuna, tehdit ve hakarette bulunmadığına hastane kayıtlarından yaka paça dışarıya atıldığının belli olduğuna, çocuğunun hâlâ tedavi gördüğüne, yıllardır cezaevinde olduğuna ve haksız yere verilen cezanın kaldırılmasına yönelik olduğu belirlenmiştir.

 

III. OLAY VE OLGULAR

 

Rahatsızlanan çocuğunu Tıp Fakültesi Hastanesine götüren sanığın, çocuk acil polikliniğinde görevli olan şikâyetçi doktorun muayenesi akabinde hastanın yatarak tedavi görmesini gerektirir bir durum olmadığını belirterek çocuğu götürebileceğini söylemesi üzerine, sanığın "Sen çocuğu yatırmak zorundasın, or...u yoksa buraya adam yığarım, çocuğumun başına bir şey gelirse sorumlusu sensin, ben de seninle görüşürüm." dediği, iddia ve kabul olunmuştur.

 

IV. GEREKÇE

 

A. Sanığın temyiz sebepleri yönünden; tüm dosya kapsamı ile suçun sübuta erdiğinin kabulüyle mahkemenin takdir ve gerekçesinde hukuka aykırılık bulunmadığı anlaşılmıştır.

 

B. Sair yönlerden;

 

1. 5237 sayılı Kanun'un 125 inci maddesinin dördüncü fıkrasında düzenlenen aleniyetin oluşabilmesi için olay yerinde başkalarının bulunması yeterli olmayıp hakaretin belirlenemeyen sayıda kişi ve herkes tarafından görülme, duyulma ve algılanabilme olasılığının bulunması, herhangi bir sınırlama olmaksızın herkese açık olan yerlerde işlenmesinin gerekmesi ve somut olayda; hakaret eyleminin polikliniğin çocuk acil servis bölümünde gerçekleştiğinin belirtilmesi karşısında, olayın nerede gerçekleştiği hiçbir kuşkuya yer vermeyecek şekilde tespit edilmesi ve sonucuna göre aleniyet öğesinin oluşup oluşmadığının tartışılması gerektiğinin gözetilmemesi,

 

2. (1) numaralı bozma sebebine göre, hakaret suçunun alenen işlenmediğinin kabulü halinde; 17.10.2019 gün ve 7188 sayılı Kanun'un 24 üncü maddesiyle değişik 5271 saıylı Kanun'un 251 inci maddesinde Basit Yargılama Usulü düzenlenmiş olup, bu düzenlemenin uygulanmasıyla ilgili olarak, 5271 sayılı Kanun'a 7188 sayılı Kanun'la eklenen geçici 5 inci maddenin birinci fıkrasının (d) bendinde yer alan “hükme bağlanmış” ibaresinin, Anayasa Mahkemesinin 14.01.2021 tarihli ve 2020/81 Esas, 2021/4 Karar sayılı kararıyla "basit yargılama usulü" yönünden Anayasa'nın 38 inci maddesine aykırı görülerek iptaline karar verilmesi karşısında, temyiz incelemesi yapılan ve 5271 sayılı Kanun'un 251 inci maddesinin birinci fıkrası kapsamına giren suçlar yönünden; Anayasa'nın 38 inci maddesi ile 5237 sayılı Kanun'un 7 ve 5271 sayılı Kanun'un 251 vd. maddeleri gereğince yeniden değerlendirme yapılması zorunluluğu,

 

Bozmayı gerektirmiştir.

 

V. KARAR

 

Gerekçe bölümünün (B) kısmında açıklanan nedenlerle Yerel Mahkemenin kararına yönelik sanığın temyiz isteği yerinde görüldüğünden hükümlerin, 1412 sayılı Kanun’un 321 inci maddesi gereği, Tebliğname’ye aykırı olarak, oy birliğiyle BOZULMASINA,

 

Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,

 

06.02.2023 tarihinde karar verildi.

Bu sayfa 115 kez görüntülendi.