Ortaklara verilen borçlar için faiz işletilmemesi, transfer fiyatlandırması yoluyla örtülü kazanç dağıtımı yapıldığı gerekçesi ile vergi cezasına konu olur mu? (Karşı Oy)

Karar

 

T.C.

 

D A N I Ş T A Y

 

DÖRDÜNCÜ DAİRE

 

Esas No : 2017/3287

 

Karar No : 2021/7467

 

 

TEMYİZ EDEN (DAVALI) : … Vergi Dairesi Başkanlığı

 

VEKİLİ : Av. …

 

KARŞI TARAF (DAVACI) : …. Mühendislik Limited Şirketi

 

VEKİLİ : Av. …

 

İSTEMİN KONUSU : … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:… , K:… sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

 

YARGILAMA SÜRECİ :

 

Dava konusu istem: Davacı şirket adına, transfer fiyatlandırması yoluyla örtülü kazanç dağıtımı yaptığından bahisle re'sen tarh edilen 2010 yılı vergi ziyaı cezalı kurumlar vergisi, 2010/10-12 dönemi vergi ziyaı cezalı geçici vergi ile 2010/12 dönemi vergi ziyaı cezalı katma değer vergisinin kaldırılması istenilmiştir.

 

İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: Vergi Mahkemesince verilen kararda; şirket kaynaklarının ortaklara karşılıksız kullandırılması sonucu verilen finansman hizmeti karşılığında elde edilmesi gereken kârın ortaklara örtülü olarak dağıtıldığı açıkça ve hukuken geçerli şekilde tespit edilmediğinden eksik inceleme ve varsayıma dayalı olarak yapılan cezalı tarhiyatlarda hukuka uyarlık bulunmadığı sonucuna varılmıştır. Belirtilen gerekçelerle davanın kabulüne karar verilmiştir.

 

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Davalı idare tarafından kararın bozulması gerektiği ileri sürülmektedir.

 

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Temyiz isteminin reddi gerektiği savunulmuştur.

 

TETKİK HÂKİMİ : ...

 

DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi gerektiği düşünülmektedir.

 

TÜRK MİLLETİ ADINA

 

Karar veren Danıştay Dördüncü Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

 

İNCELEME VE GEREKÇE :

 

İdare ve vergi mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.

 

Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

 

 

KARAR SONUCU :

 

Açıklanan nedenlerle;

 

1. Temyiz isteminin reddine,

 

2. Temyize konu … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:… , K:… sayılı kararının ONANMASINA,

 

3. Temyiz giderlerinin istemde bulunan üzerinde bırakılmasına,

 

4. Dosyanın anılan Vergi Mahkemesine gönderilmesine,

 

5. 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun (Geçici 8. maddesi uyarınca uygulanmasına devam edilen) 54. maddesinin 1. fıkrası uyarınca bu kararın tebliğ tarihini izleyen günden itibaren onbeş (15) gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 29/11/2021 tarihinde oyçokluğuyla karar verildi.

 

(X) KARŞI OY :

 

213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nun "Re'sen Vergi Tarhı" başlıklı 30. maddesinde, re'sen vergi tarhı, vergi matrahının tamamen veya kısmen defter, kayıt ve belgelere veya kanuni ölçülere dayanılarak tespitine imkan bulunmayan hallerde takdir komisyonları tarafından takdir edilen veya vergi incelemesi yapmaya yetkili olanlarca düzenlenmiş vergi inceleme raporlarında belirtilen matrah veya matrah kısmı üzerinden vergi tarh olunması şeklinde tanımlanmış ve maddenin 6. bendinde, tutulması zorunlu olan defterlerin veya verilen beyannamelerin gerçek durumu yansıtmadığına dair delil bulunmasının re'sen tarh nedeni olduğu hükmüne yer verilmiştir. Aynı Kanunun "Takdir Kararı" başlıklı 31. maddesinde, takdir komisyonunca belli edilen matrah veya matrah kısmının takdir kararına bağlanılacağı belirtilmiş; "Komisyonların Görevleri" başlıklı 74. maddesinin (a) fıkrasının 1. bendinde, yetkili makamlar tarafından istenilen matrah ve servet takdirlerini yapmak; 2. bendinde de vergi kanunlarında yazılı fiyat, ücret veya sair matrah ve kıymetleri takdir etmek komisyonun görevleri olarak belirlenmiştir. 75. maddesinde ise, 72. maddenin birinci fıkrasına göre kurulan takdir komisyonunun, 74. maddeki görevleri dolayısıyla bu Kanunda yazılı inceleme yetkisine haiz oldukları hükme bağlanmıştır.

 

5520 sayılı Kurumlar Vergisi Kanununun 11. maddesinde; transfer fiyatlandırması yoluyla örtülü olarak dağıtılan kazançların, kurum kazancının tespitinde indirim yapılmasının kabul edilmeyeceği hükme bağlanmış, 13. maddesinde ise; "Kurumlar, ilişkili kişilerle emsallere uygunluk ilkesine aykırı olarak tespit ettikleri bedel veya fiyat üzerinden mal veya hizmet alım ya da satımında bulunursa, kazanç tamamen veya kısmen transfer fiyatlandırması yoluyla örtülü olarak dağıtılmış sayılır. Alım, satım, imalat ve inşaat işlemleri, kiralama ve kiraya verme işlemleri, ödünç para alınması ve verilmesi, ikramiye, ücret ve benzeri ödemeleri gerektiren işlemler her hal ve şartta mal veya hizmet alım ya da satımı olarak değerlendirilir." hükmüne yer verilmiştir.

 

Dosyanın incelenmesinden; idarece düzenlenen … tarih ve … ve … sayılı teftiş raporu uyarınca, mükellefin ortaklardan olan alacakları için emsallerine uygun faiz işletilip işletilmediğinin kontrol edilmesinin istenildiği, bunun üzerine matrah takdiri için takdir komisyonuna sevk edildiği, takdir komisyonunca 2010 yılı için verilen kurumlar vergisi beyannamesi eki bilanço ve ayrıntılı gelir tablosunda ortaklardan alacaklar olarak beyan edilen tutarın 360.744,00 TL olduğu, dolayısıyla 360.744,00 TL'nin 2010 yılı boyunca ortaklarda kaldığının tespiti üzerine bu süre için faiz hesaplanması suretiyle bulunan matrah farkı üzerinden dava konusu cezalı tarhiyatların yapıldığı anlaşılmıştır.

 

Yukarıda yer verilen mevzuat hükümleri ve tespitler bir arada değerlendirildiğinde; Vergi Mahkemesince her ne kadar takdir komisyonu tarafından transfer fiyatlandırması yoluyla örtülü kazanç dağıtıldığı yönünde herhangi bir inceleme ve araştırma yapılmadığından yapılan cezalı tarhiyatlarda hukuka uygunluk bulunmadığı gerekçesiyle karar verilmiş olsa da, davacı şirketin 2010 yılı kurumlar vergisi beyannamesi ekinde yer alan ayrıntılı gelir tablosunda "Ortaklardan Alacaklar" satırında 360.744,00 TL beyan edilmesine rağmen bu tutar üzerinden faiz geliri hesaplanmadığının tartışmasız olduğu (dava dilekçesinde davacının aksi yönde, rakamın farklı olması, kullandırma süresi, yıl içerisinde tamamen veya kısmen bir tahsilat bulunduğu ve faiz oranına ilişkin bir iddiasının bulunmadığı) dikkate alındığında mevzuat gereği matrah takdir etme yetkisi açık olan takdir komisyonunca tespit edilen tutarlar üzerinden matrah takdir edilmesinde ve bu matrahlar üzerinden yapılan cezalı tarhiyatlarda hukuka aykırılık bulunmadığı sonucuna varılmıştır.

 

Bu nedenle, geçici vergi aslı bakımından da ayrıca bir değerlendirme yapılarak yeniden bir karar verilmek üzere Vergi Mahkemesi kararının bozulması gerektiği görüşüyle Dairemiz kararına katılmıyorum.

Bu sayfa 124 kez görüntülendi.