Hakaret suçunun karşılıklı işlenmesi halinde, ceza verilmesine yer olmadığı kararı verilmesi gerektiği hk.

Karar

YARGITAY

 

4. CEZA DAİRESİ

 

Esas Numarası: 2020/31612

 

Karar Numarası: 2023/3788

 

Karar Tarihi: 15.02.2023

 

Sanık hakkında kurulan hükümlerin; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun'un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun'un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu'nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükümleri temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun'un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun'un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:

 

I. HUKUKÎ SÜREÇ

 

A. ... Asliye Ceza Mahkemesinin, 23.06.2016 Tarihli ve 2016/334 Esas, 2016/492 Karar Sayılı Kararıyla Sanık Hakkında

 

1. Tehdit suçundan, beraat,

 

2. Hakaret suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun (5237 sayılı Kanun) 129 uncu maddesinin son cümlesi uyarınca ceza tertibine yer olmadığına,

 

Kararları verilmiştir.

 

II. TEMYİZ SEBEPLERİ

 

Katılan vekilinin temyiz isteğinin, kararların usul ve yasaya aykırı olduğuna, sanığın cezalandırılması gerektiğine, vesaire ilişkindir.

 

III. OLAY VE OLGULAR

 

1. Taraflar arasında önceye dayalı husumet bulunduğu, katılanın eski eşi ile evli olan sanığın, katılanı arayarak "Şerefsiz, p...., seni ve eşini dağa kaldıracağım, sana ve eşine hesap soracağım." diyerek hakaret ve tehdit ettiği ve "İlk sahibi ve kullanıcısı araştır ve gör, benim eşime o kelimeyi kullanacağına kendi namusunla ilgilen, acıyorum sana." şeklinde mesaj atmak suretiyle katılana hakaret ettiğinden bahisle açılan davaya ilişkin, tehdit suçu yönünden, sanığın üzerine atılı suçu işlediğine dair şüpheden uzak, somut ve inandırıcı bir delil bulunmadığı gerekçesiyle beraat, hakaret suçunun da karşılıklı işlendiğinin kabulüyle ceza tertibine yer olmadığı hükmü kurulmuştur.

 

2. Sanık savunmasında, katılana davaya konu mesajı attığını, ancak arayarak hakaret ve tehdit etmediğini belirtmiştir.

 

3. Katılanın aşamalardaki beyanları istikrarlıdır.

 

4. Sanığın eşi olan tanık ..., sanığı doğrular mahiyette anlatımda bulunmuştur.

 

5. Hakaret suçuna konu mesaja ilişkin 11.10.2015 tarihli tutanak dava dosyasında mevcuttur.

 

IV. GEREKÇE

 

A.Tehdit Suçu Yönünden

 

1.Katılan Vekilinin Temyizi Yönünden

 

Taraflar arasında önceye dayalı husumet bulunması, sanığın aşamalarda atılı suçlamayı kabul etmemesi, katılan ve tanık anlatımları ile tüm dosya kapsamı dikkate alındığında, Mahkemece, şüpheden uzak, somut ve inandırıcı bir delil bulunmadığı gerekçesiyle verilen beraat kararına ilişkin Mahkemenin inanç ve takdirinde hukuka aykırılık görülmemiştir.

 

2. Vesaire Yönünden

 

Yapılan duruşmaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, Mahkemenin yargılama sonuçlarına uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine ve incelenen dava dosyası içeriğine göre, kurulan hükümde, Yargıtay tarafından düzeltilmesi mümkün görülen, beraat kararının dayanağını oluşturan uygulama maddesinin gösterilmemesi suretiyle 5271 sayılı Kanun'un 230 uncu maddesinin ikinci fıkrası ve 232 nci maddesinin altıncı fıkrasına aykırı davranılması dışında usul ve yasaya aykırılık görülmeyerek, katılan vekilinin yerinde görülmeyen temyiz sebeplerinin reddine karar verilmesi gerektiği anlaşılmıştır.

 

B. Hakaret Suçu Yönünden

 

1. Katılan Vekilinin Temyizi Yönünden

 

Sanığın, davaya konu mesajı attığını kabul etmesi, mesaj içeriği ve tüm dosya kapsamı dikkate alındığında, hakaret eyleminin karşılıklı işlendiğine dair Mahkemenin inanç ve takdirinde hukuka aykırılık görülmemiştir.

 

2. Vesaire Yönlerden

 

Yapılan duruşmaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, Yerel Mahkemenin yargılama sonuçlarına uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine ve incelenen dava dosyası içeriğine göre, kurulan hükümde, Yargıtay tarafından düzeltilmesi mümkün görülen "hakaretin karşılıklı işlendiğinin kabul edilmesi halinde" 5237 sayılı Kanun'un 129 uncu maddesinin üçüncü fıkrası ve 5271 sayılı Kanun'un 223 üncü maddesinin dördüncü fıkrasının (c) bendi uyarınca ceza verilmesine yer olmadığı' kararı verilmesi gerekirken 'TCK'nın 129/son gereğince ceza tertibine yer olmadığına' şeklinde karar verilmesi" dışında usul ve yasaya aykırılık görülmeyerek, katılan vekilinin yerinde görülmeyen temyiz sebeplerinin reddine karar verilmesi gerektiği anlaşılmıştır.

 

V. KARAR

 

A. Tehdit Suçu Yönünden

 

Gerekçe bölümünün (A) bendinin (2) numaralı kısmında açıklanan nedenle, Yerel Mahkemenin kararına yönelik katılan vekilinin temyiz isteği yerinde görüldüğünden hükmün, 1412 sayılı Kanunun 321 inci maddesi gereği BOZULMASINA, bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden aynı Kanunun 322 nci maddesi gereği hüküm fıkrasında yer alan beraatine kelimesinden önce gelmek üzere "Sanığın 5271 sayılı Kanun'un 223 üncü maddesinin ikinci fıkrasının (e) bendi uyarınca" ibaresinin eklenmesi suretiyle hükmün Tebliğname'ye uygun olarak oy birliğiyle DÜZELTİLEREK ONANMASINA,

 

B. Hakaret Suçu Yönünden

 

Gerekçe bölümünün (B) bendinin (2) numaralı kısmında açıklanan nedenle, Yerel Mahkemenin kararına yönelik katılan vekilinin temyiz isteği yerinde görüldüğünden hükmün, 1412 sayılı Kanunun 321 inci maddesi gereği BOZULMASINA, bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden aynı Kanunun 322 nci maddesi gereği hüküm fıkrasında yer alan "TCK'nın 129/son gereğince ceza tertibine yer olmadığına" ibaresinin çıkartılarak yerine "5237 sayılı Kanun'un 129 uncu maddesinin üçüncü fıkrası ve 5271 sayılı Kanun'un 223 üncü maddesinin dördüncü fıkrasının (c) bendi gereğince ceza verilmesine yer olmadığı" ibaresinin eklenmesi suretiyle hükmün Tebliğname'ye uygun olarak oy birliğiyle DÜZELTİLEREK ONANMASINA,

 

Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,

 

15.02.2023 tarihinde karar verildi.

Bu sayfa 291 kez görüntülendi.