Kötü muamele suçundan ceza verilmesi için, eylemin süreklilik arz etmesi gerektiği hk.

Karar

YARGITAY

 

4. CEZA DAİRESİ

 

Esas Numarası: 2020/33790

 

Karar Numarası: 2023/2614

 

Karar Tarihi: 14.02.2023

 

Sanık hakkında kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenlerin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteklerinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteklerinn reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:

 

I. HUKUKÎ SÜREÇ

 

Yerel Mahkemece sanık hakkında kötü muamele suçundan 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 232 inci maddesinin birinci fıkrası ve 62 nci maddesi uyarınca 2 ay 15 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına, verilen hapis cezasının aynı Kanun'un 51 inci maddesi uyarınca ertelenmesine ve sanığın aynı maddenin üçüncü fıkrası uyarınca 1 yıl süre ile denetim süresi belirlenmesine karar verilmiştir.

 

II. TEMYİZ SEBEPLERİ

 

A. O yer Cumhuriyet savcısının temyizinin, tanıklar dinlenilmeden sanığın mahkûmiyetine karar verilmesinin, tekerrüre esas sabıkası bulunmasına rağmen sanık hakkında 5237 sayılı Kanun'un 58 inci maddesinin uygulanmamasının usul ve Kanun'a aykırı olduğuna, vesaireye yönelik olduğu belirlenmiştir.

 

B. Sanığın temyizinin kararın usul ve Yasa'ya aykırı olduğuna, eksik inceleme sonucu alındığına vesaireye yönelik olduğu belirlenmiştir.

 

III. OLAY VE OLGULAR

 

Suç tarihinde karı koca olan sanık ile mağdur arasında geçimsizlik bulunduğu, olay günü aralarında başlayan tartışmada sanığın mağdurun yakasından tutmak suretiyle evden dışarıya doğru sırt üstü sürüklediği, böylece sanığın mağdura karşı kötü muamele suçunu işlediği iddia ve kabul olunmuştur.

 

IV. GEREKÇE

 

A. O Yer Cumhuriyet Savcısının Sanık Hakkında Tekerrür Hükümlerinin Uygulanması Gerektiğine Yönelik Temyiz Sebebi Yönünden

 

Sanığın adli sicil kaydında yer alan ilamların doğrudan tayin olunan adli para cezaları olup miktarına göre, 5320 sayılı Kanun'a 6217 sayılı Kanun'un 26 ncı maddesiyle eklenen geçici 2 nci madde uyarınca, kesin nitelikte oldukları anlaşıldığından Mahkemenin "sanık hakkında tekerrür hükümlerinin uygulanmasının yer olmadığına" dair takdir ve gerekçesinde hukuka aykırılık bulunmadığı,

 

Belirlenerek yapılan incelemede O yer Cumhuriyet savcısının temyiz istemi yerinde görülmemiştir.

 

B. Sanığın Temyiz Sebepleri, O Yer Cumhuriyet Savcısının Eksik İncelemeye Dayalı Temyiz Sebebi Ve Sair Yönlerden

 

1. 5237 sayılı Kanun'un 232 nci maddesinde düzenlenen kötü muamele suçunun oluşması için mağdura yönelik fiillerin süreklilik arz etmesi ve Kanun'da düzenlenen yaralama, tehdit, hakaret gibi fiillerden farklılaşmasının gerektiği, her türlü kötü muamelenin bu suçun oluşmasını olanaklı kılmayacağı, yarı aç veya susuz bırakma, uyku uyutmama, çıplak gezdirme, sürekli alay etme, zor koşullarda çalışmaya mecbur bırakma gibi eylemlerin bu suça örnek olabileceği göz önüne alınmalıdır.

 

Somut olayda, kötü muamele suçunun unsurlarının ne şekilde oluştuğu açıklanmadan ve tanıklar ... ve ...'da dinlenilip eylemin yaralama niteliğinde olup olmadığı da tartışılmadan eksik kovuşturma ve yetersiz gerekçeyle yazılı şekilde hüküm kurulması,

 

2. Kabule göre, 17.10.2019 gün ve 7188 sayılı Kanun'un 24 üncü maddesiyle değişik 5271 sayılı Kanun'un 251 inci maddesinde Basit Yargılama Usulü düzenlenmiş olup, bu düzenlemenin uygulanmasıyla ilgili olarak, 5271 sayılı Kanun'a 7188 sayılı Kanun'la eklenen geçici 5 inci maddenin birinci fıkrasının d bendinde yer alan “hükme bağlanmış” ibaresinin, Anayasa Mahkemesinin 14.01.2021 tarihli ve 2020/81 Esas, 2021/4 Karar sayılı kararıyla "basit yargılama usulü" yönünden Anayasa'nın 38 inci maddesine aykırı görülerek iptaline karar verilmesi karşısında, temyiz incelemesi yapılan ve 5271 sayılı Kanun'un 251 inci maddesinin birinci fıkrası kapsamına giren suç yönünden; Anayasa'nın 38 inci maddesi ile 5237 sayılı Kanun'un 7 ve 5271 sayılı Kanun'un 251 vd. maddeleri gereğince yeniden değerlendirme yapılması zorunluluğu, bozmayı gerektirmiştir.

 

V. KARAR

 

Gerekçe bölümünün (B) bendinde açıklanan nedenlerle Yerel Mahkemenin kararına yönelik sanığın ve O yer Cumhuriyet savcısının temyiz istekleri yerinde görüldüğünden hükmün, 1412 sayılı Kanun’un 321 inci maddesi gereği, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle BOZULMASINA,

 

Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,

 

14.02.2023 tarihinde karar verildi.

Bu sayfa 279 kez görüntülendi.