Sanığın direksiyonda uyuduğu sırada katılana çarptığı ve katılanı ağır bir şekilde yaraladığı olayda tamamen kusurlu olduğunun kabulü ile mahkumiyet kararı verilmesi gerektiği hk.

Karar

YARGITAY

12. CEZA DAİRESİ

Esas Numarası: 2022/1791

Karar Numarası: 2022/5654

Karar Tarihi: 14.09.2022

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm sanık tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:

5271 sayılı CMK’nın 17/10/2019 tarihli ve 7188 sayılı Kanunun 24. maddesi yeniden düzenlenmiş olan ‘’Basit Yargılama Usulü ‘’ başlıklı 251. maddenin 1. fıkrasında yer alan ‘’ Asliye Ceza Mahkemesince, iddianamenin kabulünden sonra para cezasının ve/veya üst sınırın 2 yıl veya daha az süreli hapis cezasını gerektiren suçlarda basit yargılama usulünün uygulanmasına karar verebilir’’ şeklindeki düzenlemeye göre basit yargılama usulünün uygulanıp uygulanmama takdirinin mahkemeye bırakıldığı, bozma ilamına uyularak yapılan yargılamada mahkemece basit yargılama usulü uygulanarak karar verildiği, ancak sanığın bu karara itiraz etmesi üzerine, genel hükümlere göre yargılama yapılıp karar verildiği anlaşılmakla yapılan incelemede;

Dosya içeriğine göre, olay günü, gündüz vakti, saat 08.00 sıralarında, sanığın sevk ve idaresindeki kamyonet ile iki yönlü yolda seyir halindeyken, direksiyonda uyuduğu sırada aracının sağ ön kısımlarıyla karşı istikametten yol kenarındaki toprak alandan gelen katılan ...’nun sevk ve idaresindeki bisiklete çarpması sonucu katılanın hayat fonksiyonlarını ağır (4) derecede etkileyecek nitelikte kemik kırığı oluşacak şekilde yaralandığı olayda, sanığın tamamen kusurlu olduğunun kabulü ile mahkumiyet kararı verilmesi bakımından mahkemenin takdirinde isabetsizlik görülmemiştir.

Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın kararın hukuka aykırı olduğuna yönelik temyiz itirazlarının reddine ancak;

TCK'nın 61/2. maddesine aykırı olarak TCK'nın 22/3. maddesinin TCK'nın 89/1. maddesi gereğince belirlenen temel cezadan sonra uygulanması yerine, 89/2-b maddesinden sonra uygulanması ve sonrasında TCK’nın 89/1, 89/2-b maddeleri gereğince tayin edilen 1 yıl 6 ay hapis cezasının, aynı Kanunun 22/3. madde ve fıkrası gereğince 1/3 oranında artırılması sonucunda, 1 yıl 12 ay hapis cezasına hükmetmek yerine, TCK'nın 61. maddesine aykırılık oluşturacak şekilde, ayların yıla dönüştürülerek 2 yıl hapis cezası belirlenerek 5 gün fazla ceza tayin edilmesi,

Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA; ancak, yeniden yargılama gerektirmeyen bu hususta aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden; hükmün (2) ve (3) nolu fıkraları çıkarılarak yerine sırasıyla " 2-Sanığın uykusuz araç kullanarak kazanın meydana gelmesine neden olduğu somut olayda bilinçli taksirin koşulları oluştuğundan sanığın cezasından TCK 22/3 maddesi gereğince 1/3 oranında arttırılarak sanığın 1 yıl 4 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, 3-Sanığın eylemi neticesinden katılanın vücudunda Ağır (4) derecede kemik kırığı meydana geldiği anlaşıldığından cezasından TCK 89/2-b,son maddesi gereğince 1/2 oranında arttırım yapılarak sanığın 1 yıl 12 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına,” ibarelerinin eklenmesi suretiyle diğer yönleri usul ve kanuna uygun olan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 14.09.2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.