Mağdurların, izinleri olmadan kameraya çekildiklerini iddia ettikleri ve tanık beyanları ile desteklenen olayda, somut delil olan telefonun ele geçirilememesi durumunda, beraat kararı verilip verilemeyeceği hk.

Karar

YARGITAY

12. CEZA DAİRESİ

Esas Numarası: 2021/9873

Karar Numarası: 2022/1817

Karar Tarihi: 09.03.2022

Kararlar : Sanığın, katılanlar ....karşı özel hayatın gizliliğini ihlal suçundan TCK’nın 134/1-2, 62/1, 53/1-2-3. maddeleri gereğince ayrı ayrı 3 kez 1 yıl 8 ay hapis cezaları ile cezalandırılmasına ilişkin Samandağ Asliye Ceza Mahkemesinin 31.05.2017 tarihli, 2014/115-2017/396 sayılı hükümlerine yönelik istinaf başvurusu üzerine, sanığa yüklenen fiillerin kanunda suç olarak tanımlanmamış olduğu gerekçesiyle CMK’nın 280/1-a ve 303/1-a maddeleri gereğince ilk derece mahkemesinin kararındaki mahkumiyete ilişkin bölümün, sanığın CMK’nın 223/2-a maddesi gereğince beraatine dair hükümler ile değiştirilmesi suretiyle hukuka aykırılığın düzeltilerek istinaf başvurusunun esastan reddi ve bu karara yönelik temyiz isteminin reddine ilişkin ek karar

Özel hayatın gizliliğini ihlal suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hükümlere yönelik Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 16. Ceza Dairesince yapılan istinaf incelemesi sonucunda verilen 03.04.2018 tarihli, 2018/7 Esas, 2018/1113 Karar sayılı ilk derece mahkemesinin kararındaki mahkumiyete ilişkin bölümün beraat hükümleri ile değiştirilmesi suretiyle hukuka aykırılığın “düzeltilerek istinaf başvurusunun esastan reddine” ilişkin karar ve bu karara yönelik temyiz isteminin reddine ilişkin ek karar, katılanlar vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:

Katılanlar ..., ..., ... ve... vekili tarafından sunulan temyiz dilekçelerinin başlığında, katılanlar ..., ...ve ...’ın yanı sıra katılan ... de “Temyiz Eden” olarak gösterilmiş ise de, katılanlar vekilinin, aynı dilekçelerin içeriğinde, sanık hakkında katılanlar ..., ...ve ...’a karşı özel hayatın gizliliğini ihlal suçundan kurulan mahkumiyet hükümlerinin kaldırılıp, temyiz kanun yolu kapalı olarak beraat kararı verilmesinden dolayı temyiz isteminde bulunduklarını açıklaması nedeniyle özel hayatın gizliliğini ihlal suçundan verilen kararı temyiz etme hakkı olmamasına rağmen temyiz dilekçelerinin başlığında ismi yazılı katılan ...’nin sehven “Temyiz Eden” katılanlar arasında gösterildiği değerlendirilip, katılanlar ..., ..., ... ve... vekili tarafından, katılanlar ..., ...ve ... adına temyiz isteminde bulunulduğu kabul edilmiştir.

Özel hayatın gizliliğini ihlal suçundan açılan davanın yapılan yargılaması sonucunda, ilk derece mahkemesince, TCK’nın 134/1-2, 62/1, 53/1-2-3. maddeleri gereğince ayrı ayrı 3 kez 1 yıl 8 ay hapis cezaları ile cezalandırılmasına karar verilen sanığın, istinaf kanun yolu incelemesi sonucunda beraatine karar verilmesi karşısında, ayrıntıları Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 17.06.2021 tarihli, 2020/20-21, 2021/285 ve 20.03.2018 tarihli, 2018/11-38, 2018/113 sayılı kararlarında da açıklandığı üzere; söz konusu beraat kararının CMK'nın 286. maddesinin ikinci fıkrasının (b) ve diğer bentlerinde sınırlı şekilde sayılan “temyiz edilemez” nitelikteki kararlardan olmaması, sanığa atılı suçun CMK'nın 286. maddesinin ikinci fıkrasının (d) bendi kapsamında kalmaması, uluslararası sözleşmeler ve Anayasa ile güvence altına alınan hak arama özgürlüğünün bir uzantısı olarak hüküm ve kararlara karşı başvurulabilecek bir kanun yolunun açık olmasının kural, kapalı olmasının ise istisna olması hususları birlikte değerlendirildiğinde, sanık hakkında özel hayatın gizliliğini ihlal suçundan ilk derece mahkemesince verilen mahkumiyet kararına karşı istinaf kanun yoluna başvurulması üzerine, davayı beraatla sonuçlandıran bölge adliye mahkemesi ceza dairesi kararına karşı temyiz kanun yolu açık olmasına rağmen CMK'nın 286. maddesinin ikinci fıkrasının (g) bendinde yer alan; “On yıl veya daha az hapis cezasını veya adlî para cezasını gerektiren suçlardan, ilk derece mahkemesince verilen beraat kararları ile ilgili olarak istinaf başvurusunun esastan reddine dair kararları” biçimindeki mevcut kararla ilgisi bulunmayan hükme atıf yapılarak, temyiz kanun yolunun kapalı olduğu gerekçesiyle verilen 20.09.2021 tarihli temyiz isteminin reddine ilişkin ek kararın kanuna aykırı olmasından dolayı temyiz isteminin reddine dair ek karar kaldırılarak yapılan incelemede:

Yapılan yargılamaya, incelenen dosya kapsamına göre;

1- Katılanlar ..., ...ve ...’ın iş yapmak amacıyla çıktıkları evlerinin balkonunda ve bahçelerinde eğilip kalktıkları sırada, karşı komşuları olan sanık ... tarafından kameralı cep telefonu ile çekim yapılarak, katılanların özel hayatlarının gizliliğinin ihlal edildiği ve bu nedenle çıkan tartışmanın kavgaya dönüştüğü 19.01.2014 günü saat 20.30 sularında, sanığa ait cep telefonunun, katılan ... tarafından evdeki yanan soba içine atılması ve sobanın içinde yanan telefonun kullanılamaz hale gelmesi nedeniyle şikayete konu görüntülerin tespit edilemediği; ancak, katılanların iddialarının tanıklar... ve ...’nın anlatımları ile doğrulanması karşısında, sanığa yüklenen özel hayatın gizliliğini ihlal suçunun sübut bulduğu gerekçesine dayalı olarak, ilk derece mahkemesince kurulan mahkumiyet hükümlerine karşı yapılan istinaf başvurusu üzerine, bölge adliye mahkemesince, sanığa ait cep telefonunun yanması nedeniyle suçun unsurlarının tespit edilemeyeceği, dolayısıyla sanığa yüklenen fiillerin kanunda suç olarak tanımlanmadığı gerekçesiyle mahkumiyet hükümleri kaldırılarak, 5271 sayılı CMK'nın 280/1-a maddesi delaletiyle aynı Kanunun 303/1-a maddesi uyarınca beraat kararı verilmiş ise de; anılan Kanun hükmünün delil değerlendirilmesi yapılmaksızın derhal beraat kararı verilebilecek hallerde uygulanabileceği, sanık hakkındaki mahkumiyet hükümleri bakımından ise ilk derece mahkemesinin suçun gerçekleşme şekline dair kabulünden farklı bir gerekçeyle yapılan değerlendirmenin suçun sübutuna ilişkin olması ve delil takdirini gerektirmesi nedeniyle 5271 sayılı CMK'nın 303/1-a maddesi kapsamına girmediği ve aynı Kanunun 280/1-g maddesi uyarınca duruşma açılarak ve taraflar da çağrılarak delillerin değerlendirilmesi sonucunda anılan Kanun maddesinin 2. fıkrasına göre yeniden hüküm kurulması gerektiği gözetilmeden, duruşma açılmaksızın dosya üzerinden yapılan inceleme sonucunda sanığın 5271 sayılı CMK’nın 223/2-a maddesi gereğince beraatine karar verilmesi,

2- Kabul ve uygulamaya göre de:

Bölge adliye mahkemesince, “…telefonun sobada yanıp ele geçirelemeyeceğinden suç unsurları itibariyle somut delilin ortadan kalkması nedeniyle bu durum hukuka aykırı olacağından… kamu davasının delillerin elde edilemeyip ortadan kalkması nedeniyle…” biçimindeki gerekçeye dayalı olarak beraat kararı verilmiş olması nedeniyle sanık hakkında CMK’nın 223/2-e maddesi gereğince beraat hükümleri kurulması gerekirken, aynı Kanunun 223/2-a maddesi gereğince beraat kararı verilmesi suretiyle CMK'nın 232/6. madde ve fıkrasına uyulmaması,

Kanuna aykırı olup, katılanlar vekilinin temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 16. Ceza Dairesince yapılan istinaf incelemesi sonucunda verilen 03.04.2018 tarihli, 2018/7 Esas, 2018/1113 Karar sayılı ilk derece mahkemesinin kararındaki mahkumiyete ilişkin bölümün beraat hükümleri ile değiştirilmesi suretiyle hukuka aykırılığın “düzeltilerek istinaf başvurusunun esastan reddine” ilişkin kararın açıklanan nedenlerle ve sair yönleri incelenmeksizin 5271 sayılı CMK'nın 302/2. maddesi gereğince isteme aykırı olarak BOZULMASINA, aynı Kanunun 304/2. maddesi uyarınca yeniden incelenmek ve hüküm verilmek üzere dosyanın Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 16. Ceza Dairesi Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 09.03.2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.