Sanığın gayrimenkul alım satım işlerinde şirketi veya tacir sıfatını kullanmadan haksız menfaat sağlanmasının, basit dolandırıcılık suçuna sebebiyet vereceği hk.

Karar

YARGITAY

11. CEZA DAİRESİ

Esas Numarası: 2021/34593

Karar Numarası: 2021/10684

Karar Tarihi: 24.11.2021

NCELENEN KARARIN;

Sanığın yokluğunda verilen hükme ilişkin gerekçeli kararın tebliğinin, sanığın kovuşturma aşamasında bildirdiği adresi yerine sanığın bildirmediği ve ne şekilde tespit edildiği anlaşılamayan farklı bir adrese yapılması sebebiyle tebligatın bila ikmal iade edildiği, daha sonra gerekçeli kararın sanığın MERNİS adresine gönderildiği ancak bahse konu adreste yazan binada 31 nolu apartman dairesi olmadığından bila ikmal iade edilmesi üzerine bu sefer tebligatın sanığın sorgusunda bildirdiği adrese 7201 sayılı Kanun’un 35. maddesine göre yapıldığı, sanığın kovuşturma ve savunmasında bildirdiği adrese tebliğ yapılmadan 7201 sayılı Kanun’un 35. maddesine göre yapılan tebliğ işleminin usulsüz olduğu ve sanık müdafisinin öğrenme üzerine yaptığı temyiz isteminin süresinde olduğu belirlenip Mahkemenin 26.07.2016 tarihli ek kararı kaldırılarak yapılan incelemede:

Yapılan yargılamaya, toplanıp gerekçeli kararda gösterilerek tartışılan delillere, Mahkemenin oluşa uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre, sanık müdafisinin diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir, ancak;

5237 sayılı TCK'nin 158/1-h maddesinde düzenlenen suçun oluşabilmesi için, tacir veya şirket yöneticisi olan ya da şirket adına hareket eden kişilerin dolandırıcılık suçunu ticari faaliyetleri sırasında işlemiş olmasının gerektiği, dosya incelenmesinde ise sanığıın faaliyetini bir şirket kuruluşu olmaksızın icra ettiği ve somut olayda; taraflar arasındaki satış sözleşmesi ve gayrimenkul satış vaadinde şirketin veya tacir sıfatının kullanılmayarak haksız menfaat temin edilmiş olması nedeniyle sanığın eyleminin 02.12.2016 tarih ve 29906 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun’un 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK'nin 253. ve 254. maddeleri gereğince uzlaştırma kapsamına giren 5237 sayılı TCK'nin 157/1. maddesinde düzenlenen basit dolandırıcılık suçunu oluşturduğu gözetilmeden, suç vasfında yanılgıya düşmek suretiyle nitelikli dolandırıcılık suçundan mahkumiyet hükmü kurulması,

Yasaya aykırı, sanık müdafisinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nin 321. maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA, 24.11.2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.