1) Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 14.10.2003 tarih ve 232/250 sayılı kararında açıklandığı üzere, onaysız fotokopi niteliğinde olup suret belge özelliği taşımayan belgenin hukuki sonuç doğurmaya elverişli nitelikte olmadığı ve aldatıcılık niteliği bulunmadığı bu suretle; somut olayda sanığın sahte olarak düzenletip kullandığı iddia olunan diplomanın aslının ele geçmediği gibi eldeki fotokopisinin de onaysız olduğu nazara alınarak yüklenen suçun yasal unsurları oluşmadığından, sanığın atılı suçtan beraati yerine, mahkûmiyetine karar verilmesi,
YARGITAY
11. CEZA DAİRESİ
Esas Numarası: 2021/6047
Karar Numarası: 2021/9085
Karar Tarihi: 25.10.2021
5271 sayılı CMK’nin 231/8-son cümlesi uyarınca, hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının kesinleştiği 06.01.2010 tarihinden, denetim süresi içinde ikinci suçun işlendiği 19.12.2010 tarihine kadar dava zamanaşımının durduğu gözetilerek yapılan incelemede;
1) Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 14.10.2003 tarih ve 232/250 sayılı kararında açıklandığı üzere, onaysız fotokopi niteliğinde olup suret belge özelliği taşımayan belgenin hukuki sonuç doğurmaya elverişli nitelikte olmadığı ve aldatıcılık niteliği bulunmadığı bu suretle; somut olayda sanığın sahte olarak düzenletip kullandığı iddia olunan diplomanın aslının ele geçmediği gibi eldeki fotokopisinin de onaysız olduğu nazara alınarak yüklenen suçun yasal unsurları oluşmadığından, sanığın atılı suçtan beraati yerine, mahkûmiyetine karar verilmesi,
2)Kabule göre de; 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesine ilişkin uygulamanın Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarihli, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararı ile birlikte yeniden değerlendirilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Yasaya aykırı, sanık müdafisinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nin 321. maddesi uyarınca hükümlerin BOZULMASINA, 25.10.2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.