Sahte fatura kullanma suçundan açılan kamu davasında, faturaların gerçek bir alım satıma ilişkin olup olmadığının, sevk irsaliyesi, banka ve muhasebe kayıtları, kasa mevcudu vs hususlar üzerinden tespiti gerektiği hk.

Karar

11. Ceza Dairesi         2018/6670 E.  ,  2021/13331 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ: Asliye Ceza Mahkemesi

SUÇ: Sahte fatura kullanma

1)Sanıklar hakkında “2009 takvim yılında sahte fatura kullanma” suçundan açılan kamu davasında; sanıkların savunmalarında, suça konu faturaların gerçek bir ticari ilişkiye dayandığını beyan etmeleri karşısında; maddi gerçeğin kuşkuya yer vermeyecek biçimde belirlenmesi bakımından;

a)Faturaları düzenleyen mükellef/mükellefler hakkında tanzim edilen vergi inceleme raporlarının ilgili vergi dairesinden getirtilmesi,

b)Aynı mükellefler hakkında ilgili takvim yılında sahte fatura düzenleme suçundan dava açılıp açılmadığının araştırılması; dava açılmış ise dosyaların getirtilerek incelenmesi ve ilgili belgelerin onaylı örneklerinin dosyaya alınması,

c)Gerektiğinde, faturaların gerçek alım-satım karşılığı olup olmadığının belirlenmesi için; faturaları düzenleyen mükellefe ait mal ve para akışını gösteren sevk ve taşıma irsaliyelerinin, teslim ve tesellüm belgelerinin, bedelinin ödendiğine ilişkin ticari teamüle uygun ve kanıtlama yeterliliği olan banka hesaplarının ve kasa mevcuduyla uyumlu geçerli belgeler ile faturaları düzenleyen mükellefin yeterli mal girişi veya üretimi olup olmadığına ilişkin belgelerin getirtilmesi, faturaları düzenleyen mükellef ile kullanan mükellefin ticari defter ve belgeleri üzerinde karşılıklı bilirkişi incelemesi yaptırılması,

Sonucuna göre tüm deliller birlikte tartışılarak sanıkların hukuki durumunun belirlenmesi gerekirken, eksik araştırma ve inceleme ile mahkûmiyet hükümleri kurulması,

2)2009 takvim yılında kullanılan faturaların kurumlar vergisi indiriminde kullanılması nedeniyle suç tarihinin "26.04.2010" olduğu gözetilmeden gerekçeli karar başlığına "2009" olarak hatalı yazılması,

3)Kabule göre de;

a)Sanık ...’ın alım satım işleri ile kardeşi diğer sanık ...’ın ilgilendiğini savunması karşısında; tüzel kişilerde vergi kanunları yönünden sorumluluğun, 213 sayılı Kanun’un 10. ve 333. maddelerinde düzenlenmiş ve aynı Kanun’un 359. ve 360. maddelerinde öngörülen cezaların bu fiilleri işleyenler hakkında hükmolunacağı, tüzel kişilerin birden fazla kanuni temsilci bulunup da suç, eylem ve fikir birliği içinde işlenmemiş ise sorumluluğun, cezanın şahsiliği ilkesine bağlı olarak temsil yetkisinin bölüşümündeki ağırlık ve sınırlara göre suçun şeklî sorumlusuna değil, ayrıntısını bilen ve oluşumunda rolü olan temsilciye ait olacağı dikkate alınarak, bu kapsamda araştırma yapılarak sanıkların sorumluluklarının ve suça ne şekilde katıldıklarının belirlenmesi gerektiğinin gözetilmemesi yasaya aykırı,

b)5237 sayılı TCK’nin 53. maddesine ilişkin uygulamanın Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarihli, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararı ile birlikte yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,

Bozmayı gerektirmiş, sanıklar müdafisinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nin 321. maddesi uyarınca hükümlerin BOZULMASINA, 23.12.2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.