Vakfın uğradığı zararın tazmini bakımından yöneticilerinin kusur sorumluluğunun bulunmasının gerekli ve yeterli olduğu hk.

Karar

YARGITAY

8. HUKUK DAİRESİ

Esas Numarası: 2019/4349

Karar Numarası: 2021/5055

Karar Tarihi: 14.06.2021

Taraflar arasında görülen ve yukarıda açıklanan davada yapılan yargılama sonunda Çorum 3. Asliye Hukuk Mahkemesinin 27.03.2018 tarihli ve 2017/19 Esas, 2018/113 Karar sayılı kararıyla davanın reddine karar verilmiş, Mahkeme hükmüne karşı davacı vekili ve davalı ... vd vekili tarafından istinaf yoluna başvurulması üzerine Samsun Bölge Adliye Mahkemesi 5. Hukuk Dairesince istinaf başvurularının esastan reddine şeklinde hüküm kurulmuş olup, bu kez davacı vekili ile davalı ... vd vekilinin Bölge Adliye Mahkemesi kararını temyizi üzerine Dairece dosya incelendi, gereği düşünüldü:

K A R A R

Dava dilekçesinde, 20.07.2016 tarihli ve 2016/9064 sayılı Bakanlar Kurulu Kararlarıyla ilan edilen olağanüstü hal kapsamında çıkarılan 667 sayılı Kanun Hükmünde Kararnamenin değiştirilerek kabul edilmesine dair 6749 sayılı Kanun ile kapatılan Derya Eğitim ve Kültür Vakfının 2014-2016 dönem faaliyetlerinin davacı idarece denetlendiği, denetim sonunda düzenlenen raporda vakıf yöneticisi davalıların fiilleriyle vakfı zarara uğratıklarının tespit edildiği açıklanarak, şimdilik 596.844,11 TL tazminat alacağının yasal faiziyle birlikte davalılardan tahsiline karar verilmesi istenmiş, bir kısım davalılar sundukları cevap dilekçeleriyle davanın reddini savunmuştur.

İlk Derece Mahkemesince, davalıların vakfın zarara uğratılmasına yönelik kasıt ve ağır kusurlu davranışlarının ispat edilemediğinden bahisle davanın reddine karar verilmiş, davacı vekili ile davalı ... vd vekili istinaf yoluna başvurmuş, Samsun Bölge Adliye Mahkemesince 5. Hukuk Dairesi istinaf isteminleri esastan reddedilmiştir. İstinaf istemlerinin esastan reddine dair karar, davacı Vakıflar Genel Müdürlüğü vekili ile davalı ... vd vekili tarafından temyiz edilmiştir.

Dava, vakıf yöneticilerinin sorumluluğundan doğan tazminat istemine ilişkindir.

5737 sayılı Vakıflar Kanunu'nun 10. maddesinde, vakıf yöneticilerinin vakfın amacına ve yürürlükteki mevzuata uymak zorunda olduğu, bu zorunluluğa uymayanlar ile; vakfın amacı doğrultusunda faaliyette bulunmayan, vakfın mallarını ve gelirlerini amaçlarına uygun olarak kullanmayan, ağır ihmal ve kasıtlı fiilleriyle vakfı zarara uğratan, denetim Makamınca tespit edilen noksanlık ve yanlışlıkları verilen süre içerisinde tamamlamayan, düzeltmeyen veya aykırı işlemlere devam eden, medeni hakları kullanma ehliyetini kaybeden veya görevini sürekli olarak yapmasına engel teşkil edecek hastalığa veya maluliyete yakalanan, vakıf yöneticilerinin, meclisin vereceği karara dayalı olarak Denetim Makamının başvurusu üzerine vakfın yerleşim yeri asliye hukuk mahkemesince görevlerinden alınacağı, vakıf yönetiminde yer alan kişiler ile vakıf çalışanları kusurlu fiilleri nedeniyle vakfa verdikleri zararlardan sorumlu olduğu, düzenlenmiştir.

Somut olaya gelince; yasal düzenleme gereği, vakfın uğradığı zararın tazmini bakımından yöneticilerinin kusur sorumluluğunun bulunması gerekli ve yeterli olduğuna göre, İlk Derece Mahkemesince davalıların kasıt ve ağır kusurlu davranışlarının ispat edilemediğinden bahisle davanın reddine karar verilmesi doğru olmamış, Mahkemece bilirkişilerce belirlenen vakıf zararının meydana gelmesinde davalıların kusur düzeyindeki sorumluluğunun bulunup bulunmadığının değerlendirilmesi ve sonucuna göre karar verilmesi için, Bölge Adliye Mahkemesinin istinaf isteminin esastan reddine dair kararı kaldırılarak, İlk Derece Mahkemesi kararının bozulmasına karar vermek gerekmiştir.

SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle Bölge Adliye Mahkemesi kararının 6100 sayılı HMK'nin 373/1 maddesi uyarınca KALDIRILMASINA, İlk Derece Mahkemesi kararının HMK'nin 371. maddesi uyarınca BOZULMASINA, dosyanın İlk Derece Mahkemesine, karardan bir örneğinin de Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, peşin harcın istek halinde temyiz edenlere iadesine, 14.06.2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.