Kiraya verenin, işyeri ihtiyacı nedeni ile ihtar gönderdikten sonra, kira borcu ödenmediği için de ayrıca tahliye ihtarı gönderilebileceği hk.

Karar

YARGITAY

6. HUKUK DAİRESİ

Esas Numarası: 2016/300

Karar Numarası: 2016/7741

Karar Tarihi: 21.12.2016

Mahalli mahkemesinden verilmiş bulunan yukarıda tarih ve numarası yazılı kira alacağı tahliye davasına dair karar, davacı tarafından süresi içinde temyiz edilmiş olmakla, dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği görüşülüp düşünüldü.

Dava, Türk Borçlar Kanunu 315/2. maddesi uyarınca temerrüt nedeniyle tahliye ve kira alacağı istemine ilişkindir. Mahkemece, davanın reddine karar verilmiş, hüküm, davacı tarafından temyiz edilmiştir.

Davacı dava dilekçesinde, davalının uyuşmazlık konusu olmayan 17.04.2008 başlangıç tarihli 1 yıl süreli kira sözleşmesi ile kiracı olduğu yerin temerrüt ihtarnamesinde ödenmesi istenen temmuz/2015 ayına ait kira bedeli süresinde ödenmediğinden kiralananın tahliyesini ve 6.800,00.-TL kira alacağının tahsilini istemiştir. Dava dilekçesi ve dosya içeriğinden davanın hukuksal niteliğinin TBK'nın 315. maddesinde düzenlenen temerrüt nedeniyle tahliye ve alacak istemi olduğu sabittir. Davacının yasal haklarını kullanarak yeniden inşa ve işyeri ihtiyacı nedenleriyle tahliye davası açmak için birden fazla sebeplerle farklı konulara ilişkin ihtarlar göndermesi davacının temerrüt nedeniyle tahliye davası açmasını engellemez. Uyuşmazlıkta T.M.K'nın 2. maddesinin uygulanma olanağı bulunmamaktadır. Davacı asilin duruşmada kiralananda tadilat yapılamadığından bahsetmesi davanın reddine esas alınamaz. İşin esası incelenerek tahliye ve alacak istemleri hakkında bir karar vermek gerekirken yazılı gerekçe ile davanın reddine karar verilmesi usul ve yasaya aykırıdır.

Hüküm bu nedenle bozulmalıdır.

SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davacının temyiz itirazlarının kabulü ile 6100 sayılı HMK.ya 6217 Sayılı Kanunla eklenen geçici 3.madde hükmü gözetilerek HUMK.nın 428.maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA, istek halinde peşin alınan temyiz harcının temyiz edene iadesine, 21.12.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.

Davacı vekili dava dilekçesinde özetle; müvekkilinin yaşlı ve hasta olduğunu, yalnız yaşadığını, kiralanan mecura yakın akrabaların ve komşuların bulunması nedeniyle daha rahat edeceği, kiralanana ihtiyacı olduğunu belirterek kiralananın tahliyesini istemiştir. Davalı ihtiyacın gerçek ve samimi olmadığını belirterek davanın reddini savunmuştur. Mahkemece davanın kabulüne karar verilmiştir.

İhtiyaç iddiasına dayalı davalarda tahliyeye karar verilebilmesi için ihtiyacın gerçek, samimi ve zorunlu olduğunun kanıtlanması gerekir. Devamlılık arzetmeyen geçici ihtiyaç tahliye nedeni yapılamayacağı gibi henüz doğmamış veya gerçekleşmesi uzun bir süreye bağlı olan ihtiyaç da tahliye sebebi olarak kabul edilemez. Davanın açıldığı tarihte ihtiyaç sebebinin varlığı yeterli olmayıp, bu ihtiyacın yargılama sırasında da devam etmesi gerekir.

Olayımıza gelince; Hükme esas alınan 01.09.2014 başlangıç tarihli ve bir yıl süreli kira sözleşmesi konusunda taraflar arasında bir uyuşmazlık bulunmamaktadır. Mahkemece davacı tanıkları dinlenmiş, kiralananda keşif yapılmış ancak davalının cevap dilekçesi ile bildirdiği tanığı dinlenmemiş, bu hususta bir işlem yapılmamıştır. Mahkemece bu durumda ihtiyaca ilişkin taraf delillerinin toplanması, davalının bildirdiği tanığın dinlenilmesi ve varılacak sonuca göre mesken ihtiyacı nedeniyle tahliye konusunda bir karar verilmesi gerekirken davalı delilleri toplanmadan yazılı şekilde karar verilmesi doğru olmadığından hükmün bozulması gerekmiştir.