Kiralayanın işyerini kendi kullanacağı gerekçesi ile tahliye talebi, kiracının ise kiralayanın başka şehirde yaşadığı ve somut olarak ne iş yapacağın belirtmediği savunmasının, mahkemece nasıl değerlendirileceği hk.

Karar

YARGITAY

6. HUKUK DAİRESİ

Esas Numarası: 2015/4213

Karar Numarası: 2015/4062

Karar Tarihi: 21.04.2015

Mahalli mahkemesinden verilmiş bulunan yukarıda tarih ve numarası yazılı tahliye davasına dair karar, davalı tarafından süresi içinde temyiz edilmiş olmakla, dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği görüşülüp düşünüldü.

Dava, iktisap ve işyeri ihtiyacı sebebiyle kiralananın tahliyesi istemine ilişkindir. Mahkemece, Dairemizin davalı gerçek kişiye husumetin yöneltilmesinde bir usulsüzlük bulunmadığına ilişkin 02.06.2014 günlü bozma ilamına uyularak yapılan yargılama sonucunda, davanın kabulüne karar verilmiş, hüküm davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.

Davacı vekili, müvekkili davacının halen İstanbul ilinde dokuma tezgahı satışı ve bu makinelerin bakımı ve yedek parça işi ile iştigal ettiğini belirterek işini geliştirmek isteyen müvekkilinin aynı işi Doğu Karadeniz, Doğu Anadolu Bölgesinde de yapmak için Trabzon adresindeki dava konusu kiralananı iktisap ettiğinden bahisle, işyeri ihtiyacı sebebiyle kiralananın tahliyesini talep etmiştir. Davalı vekili ihtiyacın samimi, gerçek ve zorunlu olmadığını, davanın reddini savunmuştur.

İhtiyaç iddiasına dayalı davalarda tahliyeye karar verilebilmesi için ihtiyacın gerçek, samimi ve zorunlu olduğunun kanıtlanması gerekir. Devamlılık arzetmeyen geçici ihtiyaç tahliye nedeni yapılamayacağı gibi henüz doğmamış veya gerçekleşmesi uzun bir süreye bağlı olan ihtiyaç da tahliye sebebi olarak kabul edilemez. Davanın açıldığı tarihte ihtiyaç sebebinin varlığı yeterli olmayıp, bu ihtiyacın yargılama sırasında da devam etmesi gerekir.

Tüm dosya kapsamına göre davacı halen İstanbul İlinde, dokuma tezgahı satışı ve bu makinaların bakımı ve yedek parça satış ticaretini yapmaktadır. Davacı gerçek kişi olup, kendisine ait bir işyeri bulunmaktadır.

İşyeri ihtiyacı nedeniyle açılan tahliye davasında ihtiyaçlının kendisine ait bir işyeri varsa ve kiralananın bulunduğu ilde oturmayacaksa, ihtiyaçlının kural olarak ihtiyacının varlığından ve zorunlu olduğundan söz edilemez. Davacının da, İstanbul İlinde ikamet edip boşta olmadığı anlaşılmaktadır. Ayrıca davacının Trabzon İlindeki yeni iktisap ettiği kiralananda ticaret yapacağına ilişkin soyut iddiası dışında yapacağı iş ile ilgili herhangi bir girişimde bulunduğunu ispat edecek bir delili de bulunmamaktadır. Bu durumda davacının ihtiyaç iddiasını gerçek, samimi ve zorunlu olduğunun kabul edilmesi mümkün değildir. Mahkemece davanın reddine karar verilmesi gerekirken yazılı gerekçe ile davanın kabulüne karar verilmesi doğru değildir.

Hüküm bu nedenle bozulmalıdır.

SONUÇ:Yukarıda açıklanan nedenlerle temyiz itirazlarının kabulü ile 6100 sayılı HMK.ya 6217 Sayılı Kanunla eklenen geçici 3.madde hükmü gözetilerek HUMK.nın 428.maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA, istek halinde peşin alınan temyiz harcının temyiz edene iadesine, 21.04.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.