Tahliye ihtarnamesinde kira artırım talebinin de bulunması, açılacak tahliye davasında aleyhe delil teşkil eder mi?

Karar

YARGITAY

6. HUKUK DAİRESİ

Esas Numarası: 2015/10830

Karar Numarası: 2016/4409

Karar Tarihi: 06.06.2016

Mahalli mahkemesinden verilmiş bulunan yukarıda tarih ve numarası yazılı kira bedelinin tespiti ve tahliye davasına dair karar, davacı vekili tarafından süresi içinde temyiz edilmiş olmakla, dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği görüşülüp düşünüldü.

Dava, kira bedelinin tespiti ve iş yeri ihtiyacı nedeniyle tahliye istemine ilişkindir. Mahkemece dava konusu taşınmazın 01.03.2015 tarihinden itibaren aylık kira bedelinin halen ödenmekte olan net 760.00 TL olarak tespitine, davacının tahliye talebinin reddine karar verilmiş, hüküm davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.

1.Dosya kapsamına, toplanan delillere, mevcut deliller mahkemece takdir edilerek karar verilmiş olmasına ve takdirde bir isabetsizlik bulunmamasına göre; Davacı vekilin kira bedelinin tespitine ilişkin temyiz itirazları yerinde değildir.

2 Davacı vekilin iş yeri ihtiyacı nedeniyle tahliye istemine ilişkin hükme yönelik temyiz itirazlarına gelince;

Davacı vekili dava dilekçesinde, davacının dükkanı emekli olduktan sonra iş yeri olarak kullanmak amacı ile satın aldığını, telefon aksesuar teknik servis işi ile uğraşacağını belirterek tahliyeye karar verilmesini istemiştir. Davalı vekili davacının halen öğretmenlik yaptığını ve memurluk hali devam ederken bu işle uğraşmasının mümkün olmadığını belirterek davanın reddini savunmuştur.

İhtiyaç iddiasına dayalı davalarda tahliyeye karar verilebilmesi için ihtiyacın gerçek, samimi ve zorunlu olduğunun kanıtlanması gerekir. Devamlılık arzetmeyen geçici ihtiyaç tahliye nedeni yapılamayacağı gibi, henüz doğmamış veya gerçekleşmesi uzun bir süreye bağlı olan ihtiyaç da tahliye sebebi olarak kabul edilemez. Davanın açıldığı tarihte ihtiyaç sebebinin varlığı yeterli olmayıp, bu ihtiyacın yargılama sırasında da devam etmesi gerekir.

Somut olayda; Dosyada bulunan bilgi, belgeler ve toplanan delillerden öğretmen olan davacının 01.06.2015 tarihli onay yazısı ile emekli olduğu ve halen boşta olduğu sabittir. Davacının kiralananı iktisap ettikten sonra keşide ettiği 20.01.2015 tarihli ihtarnamede, açacağı kira bedelinin tespiti davasını ve tahliyeye yönelik isteklerini belirtirken aylık kira bedelinin 2.000.00 TL ye artırılmasını istemesi tek başına ihtiyacın samimi olmadığını göstermez. Dairemizin içtihatlarına göre kira bedelinin olağan rayice yükseltilmesini istemek kiralayanın hakkı olup bu husus aleyhe yorumlanamaz. Açıklanan bu nedenlerle ihtiyaç iddiasının gerçek, samimi ve zorunlu olduğunun kabulü ile tahliyeye karar vermek gerekirken ,yazılı şekilde tahliye talebinin reddine karar verilmesi doğru değildir.

SONUÇ: Yukarıda 1 no'lu bentte açıklanan nedenlerle kira bedelinin tespitine ilişkin davanın ONANMASINA, 2 no'lu bentte açıklanan nedenlerle tahliyeye ilişkin davanın 6100 sayılı HMK.ya 6217 Sayılı Kanunla eklenen geçici 3.madde hükmü gözetilerek HUMK.nın 428.maddesi uyarınca BOZULMASINA, istek halinde peşin alınan temyiz harcının temyiz edene iadesine, onanan kısım için aşagıda yazılı temyiz harcının temyiz edenden alınmasına, 06.06.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.