Bir giyim markası kendisi ile aynı adı kullanan yayın evinin haksız yarar sağladığı gerekçesi ile ismin değiştirilmesi talebinin, mahkemece hangi hususlar üzerinden değerlendirileceği hk.

Karar

11. Hukuk Dairesi         2021/3830 E.  ,  2022/6024 K.

MAHKEMESİ :FİKRİ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ

TÜRK MİLLETİ ADINA

Taraflar arasında görülen davada Ankara 4. Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi’nce bozmaya uyularak verilen 14.10.2020 tarih ve 2019/387 E. - 2020/340 K. sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı TPMK vekili ve davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçelerinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçeler, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:

Davacı vekili, müvekkilinin “KOTON” markasını tekstil alanında ürettiği emtialar üzerinde meşhur ve maruf hale getirdiğini, davalının “%100 KOTON KİTAP” ibareli markası için 2011/74990 sayı ile 16 ve 41. sınıfta yer alan hizmetlerde başvuru yaptığını, bu markanın ilanına yapılan itirazın reddedildiğini, markalar arasında iltibas riski olduğunu, başvurunun tescili halinde müvekkilinin tanınmışlığından haksız yarar sağlayacağını, davaya konu olan markanın müvekkilinin seri markası zannedileceğini ileri sürerek, TPE YİDK kararının iptalini ve davalı markasının sicilden terkinini talep ve dava etmiştir.

Davalı TPMK vekili, kurum kararının yerinde olduğunu savunarak davanın reddini istemiştir.

Davalı şirket vekili, müvekkilinin “KOTON” ibaresini 1976 yılından bu yana ticaret unvanında kullandığını, 25. sınıflarda anılan ibareyi 1986 ve 2001 yıllarında tescil ettirdiğini, 2011 yılında basım-yayım alanında ticari faaliyette bulunmaya başlaması nedeniyle dava konusu markayı tescil ettirdiğini, 2011 yılında 41. sınıfta “KOTON” ibareli başka markaları da tescil ettirdiğini savunarak davanın reddini istemiştir.

Mahkemece bozma ilamına uyularak yapılan yargılama ve tüm dosya kapsamına göre, tescilli bir marka ile başvuru konusu işaret arasında iltibasa sebebiyet verebilecek derecede görsel, sescil ve anlamsal benzerlik olup olmadığının, her ikisinin ayırt edici ve baskın unsurları dikkate alınmakla beraber münferit unsurlardan ziyade bütünü itibariyle bıraktığı izlenimin de nazara alınarak belirlenmesi gerektiğinden hareketle; davalının "%100 Koton Kitap" ibareli (2011/74990) sayılı marka başvurusu ile davacının "KOTON+şekil " ibareli (2011/43340) sayılı tescilli markası arasında dava konusu markanın kapsamında yer alan 16. sınıftaki '' Basılı evraklar, basılı yayınlar, takvimler, posterler, fotoğraflar, afişler, tablolar, çıkartmalar, ( pullar) '' malları ile 41. sınıfta "Eğitim ve öğretim hizmetleri. Sempozyum, konferans, kongre ve seminer düzenleme, idare hizmetleri. Spor, kültür ve eğlence hizmetleri. Dergi, kitap, gazete v.b. yayımlama hizmetleri. Film, televizyon ve radyo programları yapım hizmetleri. Haber muhabirliği hizmetleri, foto-muhabirliği hizmetleri. Fotoğrafçılık hizmetleri. Tercüme hizmetleri." açısından ortalama tüketici kesimi nazarında görsel ve sesçil benzerlik oluştuğu, her iki markada KOTON ibaresinin ön planda olduğu, işin uzmanı yahut dikkatli kişilerden oluşmayan, makûl düzeyde bilgilendirilmiş, mesnet marka ve başvuru konusu işareti aynı anda görüp detaylarını karşılaştırma olanağı bulunmayan daha önce görüp yararlandığı markanın aşağı yukarı net anısının tesirinde olan ortalama düzeydeki alıcı kitlesinin yargılama konusu yukarıda belirtilen 16 ve 41'nci sınıftaki mallar/hizmetler açısından ayırdığı satın alma / faydalanma süresi içinde davalının başvuru markasını gördüğünde derhâl ve hiç düşünmeden bunun davacının "KOTON+şekil" ibareli (2011/43340) sayılı tescilli markasından farklı bir marka olduğunu algılayamayacağı, 16 ve 41'nci sınıftaki mallar/hizmetler açısından her iki markada yanılgı yaşayabileceği, 16 ve 41'nci sınıftaki mallar/hizmetler açısından her iki taraf markasının aynı işletmeye ait markalar ya da idari ve ekonomik anlamda bağlantılı bir işletme markaları olarak algılanabileceği, taraf markaları arasında bu mallarda 556 sayılı KHK 8/1-b maddesindeki iltibas / karıştırılma/ benzerlik koşulu oluştuğu, ancak davacının 23.05.2011 başvuru tarihli "KOTON+şekil" ibareli (2011/43340) sayılı tescilli markasından daha önce davalı tarafa ait 13.05.2011 başvuru tarihli ve 2011/40951 sayılı “Koton Yayınları” ibareli tescilli markası olup bu marka 41. sınıfta “Eğitim ve öğretim hizmetleri. Sempozyum, konferans, kongre ve seminer düzenleme, idare hizmetleri. Spor, kültür ve eğlence hizmetleri. Dergi, kitap, gazete v.b. yayımlama hizmetleri. Film, televizyon ve radyo programları yapım hizmetleri. Haber muhabirliği hizmetleri, foto-muhabirliği hizmetleri. Fotoğrafçılık hizmetleri. Tercüme hizmetleri.”ni kapsadığından davalının (2011/43340) sayılı davacı markasına oranla 41'nci sınıftaki hizmetler açısından daha üstün / öncelik ve kazanılmış hakkı bulunduğu, 16'ncı sınıftaki mallarda ise bu hak oluşmadığı, davacının tekstil söktöründeki tanınmışlık dışında olan başvuru ibaresine ait mal ve hizmet sınıfını kapsayan şekilde davacı tarafın 556 sayılı KHK 8/4 maddesi kapsamında markalarının tanınmışlığı koşulları oluşmadığı, davacıya ait tanınmış olduğu iddia edilen markadan " haksız bir yararın sağlanabileceği, markanın itibarının zarar görebileceği veya ayırt edici karakterinin zedelenebileceği" kanıtlanmadığı gerekçesiyle 2011/74990 sayılı markanın kapsamında yer alan 16. sınıftaki '' Basılı evraklar, basılı yayınlar, takvimler, posterler, fotoğraflar, afişler, tablolar, çıkartmalar, (pullar) '' emtiaları yönünden davanın kısmen kabulüne, bu emtialar yönünden YİDK kararının iptaline, markanın bu mallar yönünden sicilden terkinine, fazlaya dair istemin reddine karar verilmiştir.

Karar, davalı kurum vekili ve davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.

Dosyadaki yazılara, mahkemece uyulan bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davalı TPMK vekili ve davacı vekilinin bütün temyiz itirazları yerinde değildir.

SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalı TPMK vekili ve davacı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 21,40 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davalı TPMK ve davacıdan ayrı ayrı alınmasına,

19/09/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi