Daire başkanlarına ödenen ek ödemelerin, temsil ve görev tazminatından düşülmesi gerektiği hk.

Karar

 

Kamu İdaresi Türü          Belediyeler ve Bağlı İdareler

 

Yılı         2016    

 

Dairesi  6           

 

Dosya No           44542  

 

Tutanak No        48214  

 

Tutanak Tarihi   16.9.2020         

 

Kararın Konusu Personel Mevzuatı ile İlgili Kararlar        

 

 

Konu: Temsil ve görev tazminatından ilgililere ödenen ek ödemelerin mahsup edilmemesi.

 

136 sayılı ilamın 7. Maddesi ile; genel sekretere ödenen temsil tazminatından ve genel sekreter yardımcıları, daire başkanları, teftiş kurulu başkanı, uzman, iç denetçiler ve 1. hukuk müşavirine ödenen görev tazminatından ilgililere ödenen ek ödemelerin mahsup edilmemesi sonucu oluşan ... TL kamu zararının sorumlulardan tazminine hükmedilmiştir.

 

Temyiz Dilekçesi

 

Sorumluluğuna hükmedilen ... tarafından sunulan temyiz dilekçesinde özetle;

 

Danıştay İçtihati Birleştirme Kurulunun 1968/8 Esas - 1973/14 karar ve 22.12.1973 tarihli kararı dayanak gösterilerek idarenin kendi ihmali ve bilgi azlığı gibi nedenlerden kaynaklanan idari işlemlere dayanılarak yapılan fazla ve yersiz ödemelerin (örneğin, memura, memurun bilgisi dışında idarece fazla ve yersiz maaş, ücret, tazminat., ödemesi gibi) ödemenin yapıldığı tarihten başlamak üzere mutlaka 60 günlük dava açma süresi içinde geri istenebileceği ifade edilerek, bu süre sonrasında hukuka aykırı işlemlerin kazanılmış hak doğurduğundan,

 

Sayıştay 6. Dairesince 136 sayılı ilamına itirazımızın kabulü ile söz konusu ilamın 7. Maddesinin temyizen incelenerek iptaline karar verilmesi talep edilmektedir.

 

Başsavcılık Mütalaası

 

Sorumluluğuna hükmedilen ... tarafından sunulan temyiz dilekçesine istinaden verilen Başsavcılık Mütalaasında aynen;

 

“... Büyükşehir Belediyesinin 2016 yılı hesabının 6. Dairede yargılanması sonucunda düzenlenen 27.4.2018 tarihli Karar ve 136 sayılı İlamın 7. maddesine karşı sorumlu ...’nun ilgi yazıları ile Başsavcılığımıza gönderilen temyiz talebi içeren 2.1.2019 tarihli dilekçesi incelendi.

 

Dairesince, ilamda belirtilen gerekçelerle genel sekretere ödenen temsil tazminatından ve genel sekreter yardımcıları, daire başkanları, teftiş kurulu başkanı, uzman, iç denetçiler ve 1. hukuk müşavirine ödenen görev tazminatından ilgililere ödenen ek ödemelerin mahsup edilmemesi sonucu oluşan kamu zararının sorumlulardan tazminine karar verilmiştir.

 

Sorumlu savunmasında, söz konusu harcamaların kamu zararını oluşturmadığını, idarenin hatalı işleminden kaynaklandığını ve 60 günlük dava açma süresi geçtikten sonra hukuka aykırı işlemler kazanılmış hak doğurduğunu, tarafınca yürütülen işlemlerde hata kasıt ve kusurunun olmadığını çeşitli emsal yargı kararlarının bu yönde olduğunu belirterek, tazmin hükmünün kaldırılmasını talep etmektedir.

 

Sorumlunun ilk savunmasındaki ileri sürdüğü hususları tekrarladığı görülmektedir. Yeni bir bilgi ve bulgu bulunmamaktadır.

 

Bu nedenle, gerekçeli Daire kararının korunmasının uygun olacağı düşünülmektedir.”

 

Denilmektedir.

 

GEREĞİ GÖRÜŞÜLDÜ:

 

136 sayılı ilamın 7. maddesi ile genel sekretere ödenen temsil tazminatından ve genel sekreter yardımcıları, daire başkanları, teftiş kurulu başkanı, uzman, iç denetçiler ve 1. hukuk müşavirine ödenen görev tazminatından ilgililere ödenen ek ödemelerin mahsup edilmemesi sonucu oluşan ... TL kamu zararının sorumlulardan tazminine hükmedilmiştir.

 

Sayıştay 6. Dairesince 136 sayılı ilamın 7. Maddesi ile verilen tazmin hükmüne istinaden sorumluluğuna hükmedilen harcama yetkilisi ... temyiz kanun yoluna başvurmuştur.

 

Dosya ve ilgili belgeler üzerinde yapılan inceleme neticesinde;

 

... Büyükşehir Belediyesi tarafından genel sekretere ödenen temsil tazminatından ve genel sekreter yardımcıları, daire başkanları, teftiş kurulu başkanı, uzman, iç denetçiler ve 1. hukuk müşavirine ödenen görev tazminatından ilgililere ödenen ek ödemelerin mahsup edilmediği, dolayısıyla kamu zararına sebebiyet verildiğine hükmedildiği,

 

Sorumluluğuna hükmedilen dilekçi tarafından dilekçede, 22.12.1973 tarih ve 1973/14 sayılı Danıştay İçtihadı Birleştirme kararı ve Danıştay 2. Dairesinin 2012 tarih ve 2010/5111 sayılı sayılı kararı ve Maliye Bakanlığı Muhasebat Genel Müdürlüğü 09.12.1997 tarih ve 29790 sayılı 64 sıra numaralı genelge mahiyetine dayanılarak, idarenin yokluk, açık hata, memurun gerçek dışı beyanı veya hilesi halleri dışında kalan hatalı ödemelerin, ödemenin yapıldığı tarihten itibaren 60 günlük dava açma süresi içinde geri istenemeyeceği netice itibariyle kamu zararının tazmini hükmünün kaldırılması talep edilmiştir.

 

İlam konusu ek ödemenin görev tazminatından mahsubuna ilişkin hukuki düzenlemeler şu şekildedir;

 

12.2.2000 tarihli 4505 sayılı Sosyal Güvenlikle İlgili Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılması Ve Temsil Tazminatı Ödenmesi Hakkında Kanunun 5’inci maddesinin (c) bendinde;

 

“Teşkilat veya özel kanunlarında yer alan hükümlere göre kadro karşılığı sözleşmeli, sözleşmeli veya kapsam dışı statüde çalışanlara temsil tazminatı ödenmez. Bu tazminata hak kazananlara personel veya teşkilat kanunları veya diğer kanuni düzenlemeler ile kaynağı ne olursa olsun ödenmekte olan döner sermaye katkı payları, fiilen yapılmayan ders karşılığı ek ders ücreti ödemeleri, fon, ek ödeme, teşvik ödemesi ve benzeri ödemelerin aylık net tutarları, temsil tazminatının net tutarından mahsup edilir.

 

Ancak mahsup işlemleri, görev tazminatına uygulanan mahsupla ilgili hükümler esas alınarak yürütülür. …” denilmekte;

 

4505 sayılı Kanuna dayanılarak çıkarılan 10.03.2000 tarihli ve 2000/457 sayılı Bakanlar Kurulu Kararına ekli Temsil Tazminatı Ödenmesi Hakkındaki Karar’ın 4’üncü maddesinin 2’nci fıkrasında;

 

“Yukarıdaki fıkra kapsamı dışında kalan personel veya teşkilat kanunları veya diğer düzenlemeler ile kaynağı ne olursa olsun ödenmekte olan; ilgili mevzuatları uyarınca kurulmuş fon ve hesaplardan yapılan her türlü ödemeler, 24/6/1994 tarihli ve 4009 sayılı Kanunun 56 ncı maddesinin (a) fıkrası uyarınca yapılan ödemeler, İl Özel İdaresi Kanununun 100 ve 140 ıncı maddeleri uyarınca yapılan ödemeler, fiilen yapılmayan ders karşılığı ödenen ek ders ücretleri, maktu ve nisbi olarak ödenen her türlü fazla çalışma ücretleri (asayiş tazminatı dahil, doğal afetler nedeniyle yapılan ödemeler hariç), ek tazminat ve kurumsal bazda yapılan tazminat ödemeleri, 8/5/1991 tarihli ve 3717 sayılı Kanunun değişik 2 nci maddesi uyarınca yol tazminatının 1/2 si olarak kamu bankasına yatırılan paralardan her ay itibarıyla yapılan ödemeler, döner sermaye kaynaklarından yapılan her türlü ödemeler, 399 sayılı Kanun Hükmünde Kararname uyarınca yapılan ek tazminat ödemeleri, muhtelif mevzuat çerçevesinde yapılan; ödeme, ücret ödemesi, ek ücret ödemesi, teşvik ödemesi ve ikramiye ile benzeri adlar altında yapılan bütün ödemelerin aylık net tutarları, temsil tazminatının net tutarından mahsup edilir.”

 

hükmü yer almaktadır.

 

Temsil Tazminatı Ödenmesi Hakkındaki Kararın 4’üncü maddesinin 1’inci fıkrasında ise; temsil tazminatının ödenmesinde mahsup işlemine tabi tutulmayacak ödemeler tahdidi olarak sayıldığı,

 

Mezkur maddenin 2’nci fıkrasında temsil tazminatından mahsup edilmesi gereken ödemeler belirtilirken; tahdidi olarak sayılan ödemelerin akabinde “muhtelif mevzuat çerçevesinde yapılan; ödeme, ücret ödemesi, ek ücret ödemesi, teşvik ödemesi ve ikramiye ile benzeri adlar altında yapılan bütün ödemelerin aylık net tutarları, temsil tazminatının net tutarından mahsup edilir.” ifadesinden muhtelif mevzuat ile belirlenmiş olan bütün ödemelerin; adlarının ilgili fıkrada geçip geçmediğine bakılmaksızın temsil tazminatından mahsup edilmesi gerektiği anlaşılmalıdır.

 

Temsil Tazminatı Ödenmesi Hakkındaki Karar’ın dayanağı olan 4505 sayılı Kanun’un 5’inci maddesinin (c) bendinde de; ek ödemenin temsil tazminatından mahsup edileceği belirtilmiştir. Dolayısıyla 375 sayılı KHK’nın ek 9’uncu maddesi uyarınca yapılan ek ödemenin de temsil tazminatından mahsup edilmesi gerekmektedir.

 

11.06.2008 tarih ve 26903 sayılı Resmi Gazetede yayımlanan 2008/13964 sayılı Bakanlar Kurulu Kararına ekli Görev Tazminatı Ödenmesi Hakkındaki Karar’ın “Görev tazminatı göstergeleri” başlıklı 1’inci maddesinde; makam tazminatları 4.000 ve daha az olanlara 6.000 gösterge rakamına almakta oldukları makam tazminatı gösterge rakamının ilave edilmesi suretiyle görev tazminatı gösterge rakamının bulunacağına hükmedilmektedir.

 

5216 sayılı Büyükşehir Belediyesi Kanunu’nun “Personel istihdamı” başlıklı 22’nci maddesinin 2’nci fıkrasında ise; “Genel sekreter, belediye başkanının teklifi üzerine İçişleri Bakanı tarafından atanır. Genel sekreter kadrosuna atananlar, genel idare hizmeti sınıfına dahil bakanlık genel müdürleri, genel sekreter yardımcısı kadrosuna atananlar bakanlık müstakil daire başkanları, 1. hukuk müşaviri ve daire başkanlığı kadrosuna atananlar ise bakanlık daire başkanları için ilgili mevzuatında öngörülen ek gösterge, makam, görev ve temsil tazminatları ile 657 sayılı Devlet Memurları Kanununun 152 nci maddesi uyarınca ödenen zam ve tazminatlardan aynen yararlanırlar.” denilmektedir.

 

2008/13694 sayılı BKK ekinde yer alan Görev Tazminatı Ödenmesi Hakkındaki Karar’ın “Uygulama” başlıklı 3’üncü maddesinde;

 

“10.03.2000 tarihli ve 2000/457 sayılı Bakanlar Kurulu Kararına ekli Kararın 3, 4, 5 ve 6 ncı maddeleri görev tazminatı hakkında da uygulanır.”

 

Görev Tazminatı Ödenmesi Hakkındaki Karar’ın “Asgari görev tazminatı başlıklı” 4’üncü maddesinde ise;

 

“Bu Kararın 1 inci maddesi gereğince ödenecek görev tazminatı tutarından mahsup edilecek tutarın, görev tazminatının %20'sini geçmesi halinde, görev tazminatının % 80'i asgari görev tazminatı olarak ödenir.”

 

hükümleri yer almaktadır.

 

Yukarıda yer verilen mevzuat hükümleri uyarınca ek ödemenin, temsil tazminatı ödemelerinden mahsup edilmesi gerektiği belirtilmiş olup görev tazminatı hakkında da Temsil Tazminatının Ödenmesi Hakkındaki Karar’ın 4’üncü maddesinin uygulanması gerektiğinden temsil tazminatından mahsup edilen 375 sayılı KHK çerçevesinde gerçekleştirilen ek ödemenin, genel sekreter yardımcıları, daire başkanları, teftiş kurulu başkanı, uzman, iç denetçiler ve 1. hukuk müşavirine ödenen görev tazminatından mahsup edilmesi gerektiği açık olup, dilekçilerin dilekçelerinde belirttiği aynı anda yürürlükte bulunan normların hangi hükmünün uygulanacağı hususunda muğlaklık bulunmamaktadır.

 

Ayrıca dilekçede yer verilen, Danıştay’ın 22.12.1973 tarih ve 1973/14 sayılı kararıyla “...idarenin yokluk, açık hata, memurun gerçek dışı beyanı veya hilesi hallerinde, süre aranmaksızın terfi veya intibaka dayanarak ödediği meblağı her zaman geri alabileceği, ancak belirtilen istisnalar dışında kalan hatalı ödemelerin istirdatının, hatalı ödemenin ilk yapıldığı tarihten başlamak üzere 60 gün (dava açma süresi) içinde kabil olduğu ve 60 günlük süre geçtikten sonra istirdat edilemeyeceğine, sakat işlemin bundan yararlanan lehine kazanılmış hak doğurmasa da, bunun kişiler için doğurduğu sübjektif etki ve sonuçlarının korunması gerektiği...” hükmü ileri sürülerek itirazda bulunulmakta ise de,

 

6085 sayılı Sayıştay Kanun’un 60’ıncı maddesinde ise "Vergi, benzeri mali yükümlülükler ve ödevler hakkında Danıştay ile Sayıştay’ın kesinleşmiş kararları arasındaki uyuşmazlıklarda, 52’nci maddede belirtilen ilgililerin 56’ncı maddedeki esas ve usuller dairesinde başvuruları üzerine Sayıştay kararı yargılamanın iadesi yoluyla görüşülerek uyuşmazlık Danıştay kararı doğrultusunda giderilir." hükmü yer almakta olup,

 

Dilekçinin ileri sürdüğü Danıştay Kararlarının Sayıştay Kanunun 60’ıncı maddesinde yer alan vergi, benzeri yükümlülükler konusuyla ilgisinin olmadığından yerinde görülmemiştir.

 

Netice itibariyle, görev ve temsil tazminatından mahsup edilmesi gereken ek ödeme tutarı; genel sekreter yardımcıları, daire başkanları, teftiş kurulu başkanı, uzman, iç denetçiler ve 1. hukuk müşavirine ödenmesi gereken görev tazminatının %20’sini geçtiğinden ilgili personele görev tazminatlarının % 80'inin asgari görev tazminatı olarak ödenmesi gerekmektedir. Dolayısıyla genel sekreter yardımcıları, daire başkanları, teftiş kurulu başkanı, uzman, iç denetçiler ve 1. hukuk müşavirine ödemesi yapılan ek ödemelerin, ilgililere ödenen görev tazminatlarından mahsup edilmesi gerekmekte olup söz konusu tutarın mahsup edilmemesi sebebiyle kamu zararına sebebiyet verilmiştir.

 

Bu itibarla; Sayıştay 6. Dairesince 136 sayılı ilamın 7. Maddesiyle verilen tazmin hükmünün TASDİKİNE oybirliği ile,

 

Karar verildiği 16.09.2020 tarih ve 48214 sayılı tutanakta yazılı olmakla işbu ilam tanzim kılındı.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Bu sayfa 325 kez görüntülendi.