Vergi denetmeni olarak emekli olanların, vergi müfettişleri için öngörülen makam ve görev tazminatından geriye dönük yararlandırılması hk.

Karar

 

Danıştay 12. Daire Başkanlığı   2022/1097 E.  ,  2022/2331 K.

 

 

T.C.

 

D A N I Ş T A Y

 

ONİKİNCİ DAİRE

 

Esas No : 2022/1097

 

Karar No : 2022/2331

 

TEMYİZ EDEN (DAVALI) : ...Başkanlığı

 

VEKİLİ : Av. ...

 

KARŞI TARAF (DAVACI) : ...

 

İSTEMİN KONUSU : .... İdare Mahkemesinin ...tarih ve E:..., K:...sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

 

YARGILAMA SÜRECİ :

 

Dava konusu istem: Vergi denetmeni olarak görev yapmakta iken emekliye ayrılan davacı tarafından; 646 sayılı Kanun Hükmünde Kararname uyarınca vergi denetmeni kadro unvanının kaldırılması üzerine, aynı Kanun Hükmünde Kararname ile ihdas edilen vergi müfettişi kadro unvanı için öngörülen ek gösterge ile makam ve görev tazminatlarının ödenmesi talebiyle yapılan başvurunun reddine ilişkin 27/10/2014 tarihli işlemin iptali ile yoksun kaldığı parasal hakların 10/07/2011 tarihinden itibaren ödenmesine karar verilmesi istenilmiştir.

 

İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: .... İdare Mahkemesince, Mahkemece daha önce verilen kararın Danıştay Onikinci Dairesinin 31/03/2021 tarih ve E:2020/3853, K:2021/1829 sayılı kararı ile makam ve görev tazminatları yönünden davanın süre aşımı nedeniyle reddine ilişkin kısmının bozulması üzerine, bozma kararına uyularak, 10/07/2011 tarihinde yürürlüğe giren 646 sayılı Kanun Hükmünde Kararname'yle vergi müfettişlerine makam ve görev tazminatları ödenmesinin kurala bağlandığı, 5434 sayılı Kanun'un Ek 68. maddesinde makam ve görev tazminatlarının Eşitlik Cetvelinin oluşturulduğu tarihten geriye dönük ödeme yapılmayacağı yönünde düzenlemeye yer verilmediği, aynı Kanun'un 117. maddesinde bu Kanun'a göre yapılacak ödemelerin hak kazanıldığı tarihten itibaren 5 yıllık süre içinde istenebilmesinin mümkün olduğu, emekli vergi denetmenlerinin makam ve görev tazminatlarının 646 sayılı Kanun Hükmünde Kararname'nin yürürlük tarihi olan 10/07/2011 tarihinden itibaren ödenmesi gerektiği, buna göre 10/07/2011-01/03/2012 dönemine ilişkin makam ve görev tazminatlarının davacıya ödenmesi gerekirken, aksi yönde tesis edilen işlemde hukuka uygunluk bulunmadığı; nitekim Danıştay İdari Dava Daireleri Kurulunun 23/01/2017 tarih ve E:2015/855, K:2017/204 sayılı kararının da bu yönde olduğu gerekçesiyle, 10/07/2011-01/03/2012 dönemine ilişkin yoksun kaldığı makam ve görev tazminatlarının davacıya ödenmesine, Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi uyarınca belirlenen 2.040,00-TL vekâlet ücretinin davalı idareden alınarak davacıya verilmesine karar verilmiştir.

 

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Dava konusu işlemde hukuka aykırılık bulunmadığı belirtilerek, Mahkeme kararının bozulması gerektiği ileri sürülmektedir.

 

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Savunma verilmemiştir.

 

DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ : ...

 

DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi ile kararın vekâlet ücreti yönünden düzeltilerek onanması gerektiği düşünülmektedir.

 

TÜRK MİLLETİ ADINA

 

Karar veren Danıştay Onikinci Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

 

HUKUKİ DEĞERLENDİRME:

 

İdare ve vergi mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.

 

Temyizen incelenen kararın esasa ilişkin kısmı usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

 

Kararın, davacı lehine vekâlet ücretine hükmedilmesine ilişkin kısmına gelince;

 

2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 6545 sayılı Kanun'un 22. maddesiyle değişik "Temyiz incelemesi üzerine verilecek kararlar" başlıklı 49. maddesinin birinci fıkrasının (b) bendinde; temyiz incelemesi sonunda kararda yeniden yargılama yapılmasına ihtiyaç duyulmayan maddi hatalar ile düzeltilmesi mümkün eksiklik veya yanlışlıklar varsa Danıştayın kararı düzelterek onayacağı kuralına yer verilmiştir.

 

Anılan Kanun maddesinin gerekçesinde; temyiz incelemesinde sadece maddi hatalarda değil, aynı zamanda yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen eksiklik ya da yanlışlıkların da düzelterek onama kararı verilmesinin sağlandığı, uygulamada, vekâlet ücretine, yargılama giderlerine ya da faize hükmedilmesinin unutulması ya da bunların yanlış hesaplanması gibi, kararın asli olmayan unsurlarında görülen bir kısım eksiklik ya da yanlışlıklar nedeniyle bozma kararları verildiği, bunun mahkeme tarafından tekrar karara bağlandığı ve yine bu kararlara karşı yeniden kanun yollarına başvurulabilmesi nedeniyle hem zaman hem de emek kaybına neden olunduğunun görüldüğü, bu suretle esasa etkili olmayan konularda Danıştayın kesin karar vermesi sağlanarak uyuşmazlığın hızla sonuçlandırılmasının amaçlandığı hususlarına yer verilmiştir.

 

2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 31. maddesinin yollamada bulunduğu 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun "Yargılama Giderleri" başlıklı 323. maddesinde, vekille takip edilen davalarda kanun gereğince takdir olunacak vekâlet ücreti yargılama giderleri arasında sayılmıştır.

 

1136 sayılı Avukatlık Kanunu'nun 164. maddesinin ilk fıkrasında, avukatlık ücretinin avukatın hukukî yardımının karşılığı olan meblağı veya değeri ifade ettiği, son fıkrasında ise dava sonunda, mahkeme kararıyla Avukatlık Asgari Ücret Tarifesine dayanılarak karşı tarafa yüklenecek vekâlet ücretinin avukata ait olduğu; 168. maddesinin son fıkrasında da, avukatlık ücretinin takdirinde, hukuki yardımın tamamlandığı veya dava sonunda hüküm verildiği tarihte yürürlükte olan tarifenin esas alınacağı kurala bağlanmıştır.

 

Dosyanın incelenmesinden; davacının davasını bizzat açtığı ve vekili olmaksızın takip ettiği, temyize konu Mahkeme kararının verildiği tarih itibarıyla da vekil tayin etmediği halde, Mahkeme kararında davacı lehine vekâlet ücretine hükmedildiği anlaşılmaktadır.

 

Ancak, bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, temyize konu İdare Mahkemesi kararının hüküm fıkrasındaki, "kabul kısmı yönünden karar tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi uyarınca belirlenen 2.040,00 TL vekâlet ücretinin davalı idareden alınarak davacıya verilmesine" ibaresinin, "davacı lehine vekâlet ücretine hükmedilmemesine" şeklinde düzeltilmesi gerekmektedir.

 

KARAR SONUCU:

 

Açıklanan nedenlerle;

 

1. Davalının temyiz isteminin reddine,

 

2. 10/07/2011 - 01/03/2012 dönemine ilişkin yoksun kaldığı makam ve görev tazminatlarının davacıya ödenmesi ve Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi uyarınca belirlenen ...-TL vekâlet ücretinin davalı idareden alınarak davacıya verilmesi yolundaki .... İdare Mahkemesinin ...tarih ve E:..., K:...sayılı kararının, yukarıda belirtilen şekilde düzeltilerek ONANMASINA,

 

3. Temyiz giderlerinin istemde bulunan üzerinde bırakılmasına,

 

4. 2577 sayılı Kanun'un (Geçici 8. maddesi uyarınca uygulanmasına devam edilen) 54. maddesinin birinci fıkrası uyarınca bu kararın tebliğ tarihini izleyen günden itibaren 15 (onbeş) gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 21/04/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.

 

Bu sayfa 315 kez görüntülendi.