Mali müşavirin vergi ziyaından sorumlu tutulması için, vergi kaybının nasıl oluştuğunun net bir şekilde ortaya konulması gerektiği hk

Karar

 

Danıştay 9. Daire Başkanlığı  2022/264 E.  ,  2022/1161 K.

 

T.C.

 

D A N I Ş T A Y

 

DOKUZUNCU DAİRE

 

Esas No : 2022/264

 

Karar No : 2022/1161

 

TEMYİZ EDEN (DAVALI) : … Vergi Dairesi Başkanlığı

 

VEKİLİ : Av. …

 

KARŞI TARAF (DAVACI) : …

 

VEKİLİ : Av. …

 

İSTEMİN KONUSU : … Bölge İdare Mahkemesi ... Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının, temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

 

YARGILAMA SÜRECİ:

 

Dava konusu istem: Serbest Muhasebeci Mali Müşavir olan davacı adına, …'a ait vergi borçlarının tahsili amacıyla düzenlenen … tarih ve …, …, …, …, …, …, …, …, …, ilâ …, … ilâ … no'lu ödeme emirlerinin iptali istemine ilişkindir.

 

İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: ... Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararıyla; davacının … ile 19/06/2017 tarihinde e-Beyanname aracılık sözleşmesi imzaladığı ve 23/10/2017 tarihinde ise anılan sözleşmenin sona erdiği, bu durumun açıkça davalı idarece düzenlenen … tarih ve … sayılı vergi tekniği raporunda da tespit edildiği, sözleşme süresi boyunca 2017/Haziran ilâ Ekim dönemlerinde asıl borçlu mükellefin beyannamelerinin davacı tarafından verildiği, davacıdan … tarih ve …, …, …, …,, …, …, …, …, …, …, …, …, …, …, …, …, …, …, …, … ve … takip no'lu ödeme emirleri ile tahsile çalışılan kamu alacaklarının ise 2015/Ocak ve Haziran ilâ Aralık, 2016/Nisan, Haziran ilâ Eylül ve Kasım dönemlerine ait vergi ziyaı cezalı katma değer vergisi, 2016/Ocak-Aralık dönemine ait vergi ziyaı cezalı gelir vergisi, 2015/Nisan-Haziran, Temmuz-Eylül ve Ekim-Aralık, 2016/Nisan-Haziran, Temmuz-Eylül ve Ekim-Aralık dönemlerine ait vergi ziyaı cezası ve gecikme faizlerinden ibaret olduğu, dava konusu ödeme emirlerinde yer alan ve davacıdan tahsile çalışılan borçların dayanağı olan ve komisyon karşılığı düzenlendiği kabul edilen sahte belgelerin kayıtlara işlendiği ve bu belgelere ilişkin beyannamelerin verildiği dönemlerin ise davacı ile e-Beyanname aracılık sözleşmesinin imzalandığı 19/06/2017 tarihinden çok daha önceki tarihlere isabet ettiği görüldüğünden, asıl kamu borçlusuna mali müşavirlik hizmeti verilmediği dönemlerden doğan kamu borçları nedeni ile davacının müteselsil sorumluluğundan söz edilemeyeceğinden, davacı adına müteselsil sorumluluk kapsamında düzenlenen … tarih ve …, …, …, …, …, …, …, …, …, …, …, …, …, …, …, …, …, …, …, … ve … takip no'lu ödeme emirlerinde hukuka uyarlılık bulunmadığı, dava konusu … tarih ve …, …, …, …, …, …, ve … takip no'lu ödeme emirlerine ilişkin olarak ise ; davalı idarece davacının, beyannamelerini imzaladığı ve hakkında sahte fatura düzenlemekten dolayı rapor bulunan …'ın vergisel ödevlerinin yerine getirilmediği, sahte belge düzenleyicisi olduğu sabit olan mükelleflerden mal veya hizmet aldığını veya sattığını bildirdiği, yeterli ticari sermaye ve organizasyona, işgücü, alt yapı, makine ve teçhizata sahip olmamasına rağmen işletme çapına göre yüksek tutarlı faturalar düzenlediği, bu dönemde düzenlediği tüm faturaların komisyon karşılığında düzenlenen sahte belge niteliğinde olduğu hususları da dikkate alınarak davacının söz konusu mükellefin sahte belge düzenleyicisi olduğunu bilmesi gerektiğinden hareketle 213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nun mükerrer 227'nci maddesi uyarınca, anılan mükellefçe ödenmeyen 2017/Nisan, Mayıs, Temmuz ve Ağustos dönemlerine ait vergi ziyaı cezalı katma değer vergisi, 2017/Ocak-Aralık dönemine ait vergi ziyaı cezalı gelir vergisi, 2017/Nisan-Haziran ve Temmuz-Eylül dönemlerine ait vergi ziyaı cezası borçlarından müteselsilen sorumlu tutulması gerektiği sonucuna ulaşılmış ise de, sözü edilen mükerrer 227'nci madde uyarınca meslek mensuplarının sorumlu tutulabilmesi için imzalanan beyannamelerde yer alan bilgilerin defter kayıtlarına, bu kayıtların da belgelere uygun olarak yapılmamış olması nedeniyle vergi ziyaına sebebiyet verilmesi şartının gerçekleşmesi gerektiği, verilen beyannamelerdeki vergi kaybının nasıl oluştuğunun ve beyannameler ile belgeler arasında vergi ziyaına neden olacak şekilde bir aykırılık bulunup bulunmadığının tespitinin gerektiği ancak davalı idarece bu yönde yapılmış bir tespitin bulunmadığı gerekçesiyle davanın kabulüne karar verilmiştir.

 

Bölge İdare Mahkemesi kararının özeti: İstinaf başvurusuna konu Vergi Mahkemesi kararının hukuka ve usule uygun olduğu ve davalı idare tarafından ileri sürülen iddiaların söz konusu kararın kaldırılmasını sağlayacak nitelikte görülmediği belirtilerek 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanun'nun 45. maddesinin 3. fıkrası uyarınca istinaf başvurusunun reddine karar verilmiştir.

 

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI: Davacının serbest muhasebeci mali müşavir olarak … ile e-Beyanname aracılık sözleşmesi akdettiği ve anılan mükellefin beyannamelerini verdiği, … hakkında düzenlenen … tarih ve … sayılı vergi tekniği raporunda mükellefin 2015, 2016 ve 2017 yıllarında gerçek bir ticari faaliyetinin olmadığı, bu dönemde düzenlediği tüm faturaların komisyon karşılığında düzenlenen sahte belge niteliğinde olduğu tespit edildiği, davacının ise anılan mükellefin beyannamelerini neredeyse hiçbir araştırma yapmaksızın verdiği, belgelerin ve içerdiği bilgilerin gerçekliğini araştırmadığı, bu nedenle de davacı hakkında belirtilen durumları bilmemesinin düşünülemeyeceği, davacının mali müşavirlik hizmeti verdiği 150 vergi mükellefi hakkında sahte belge düzenleme yönünden tanzim edilmiş vergi tekniği raporu ve vergi incelemelerinin bulunduğu, bu sebeplerle de mükellefin adına yapılan cezalı tarhiyatlardan müştereken ve müteselsilen sorumlu tutulması gerektiği iddialarıyla kararın bozulması istenilmektedir.

 

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI: Savunma verilmemiştir.

 

DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ …'İN DÜŞÜNCESİ: Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan Bölge İdare Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.

 

TÜRK MİLLETİ ADINA

 

Karar veren Danıştay Dokuzuncu Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

 

HUKUKİ DEĞERLENDİRME:

 

Bölge idare mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.

 

Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

 

KARAR SONUCU:

 

Açıklanan nedenlerle;

 

1.Davalının temyiz isteminin reddine,

 

2.Davanın yukarıda özetlenen gerekçeyle kabulüne ilişkin Vergi Mahkemesi kararına yönelik istinaf başvurusunun reddi yolundaki … Bölge İdare Mahkemesi ... Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının ONANMASINA,

 

3.2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 50. maddesi uyarınca, onama kararının taraflara tebliğini ve bir örneğinin de … Bölge İdare Mahkemesi ... Vergi Dava Dairesine gönderilmesini teminen dosyanın ... Vergi Mahkemesine gönderilmesine, 05/04/2022 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.

Bu sayfa 222 kez görüntülendi.