Mükellef olmayan kişide yakalanan kaçak sigara için, hangi vergi cezalarının uygulanacağı hakkında açıklayıcı kr.

Karar

 

Danıştay 7. Daire Başkanlığı   2021/4285 E.  ,  2021/4031 K.

 

T.C.

 

D A N I Ş T A Y

 

YEDİNCİ DAİRE

 

Esas No : 2021/4285

 

Karar No : 2021/4031

 

 

TEMYİZ EDEN (DAVACI) : …

 

VEKİLİ : Av. …

 

KARŞI TARAF (DAVALI) : …Vergi Dairesi Müdürlüğü

 

…

 

İSTEMİN KONUSU : …Bölge İdare Mahkemesi Vergi Dava Dairesinin …tarih ve E:…, K:…, T:…sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

 

YARGILAMA SÜRECİ :

 

Dava konusu istem: Davacı adına, bandrolsüz sigara bulundurduğunun tespit edildiğinden bahisle, takdir komisyonu kararına istinaden, 2014 yılının Kasım dönemi için re'sen tarh edilen özel tüketim ve katma değer vergisi ile kesilen vergi ziyaı cezasına ilişkin işlemlerin iptali istemiyle dava açılmıştır.

 

İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: …Vergi Mahkemesinin …tarih ve E:…, K:…sayılı kararıyla, olayda ele geçirilen kaçak sigaraların davacının hüküm ve tasarrufu altında olduğu hususunda bir ihtilafın bulunmadığı, ithalattan kaynaklanan ve gümrük idaresince tahakkuk ettirilerek takip edilmesi gereken vergiler ve cezalarla ilgili olarak yetkisi bulunmayan davalı idarece tesis edilen dava konusu işlemlerde hukuka uyarlık bulunmadığı gerekçesiyle vergiler ve cezanın iptaline karar verilmiştir.

 

Bölge İdare Mahkemesi kararının özeti: Uyuşmazlık konusu olayda vergi dairesinin yetkili olduğu, ele geçirilen kaçak sigaraların davacının hüküm ve tasarrufu altında olduğu hususunda bir ihtilafın bulunmadığı, 213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nun mükerrer 257. maddesinin verdiği yetki uyarınca kullanılma zorunluluğu getirilen özel etiketi veya işareti olmayan özel tüketim vergisine tabi ürünleri bulundurduğu açık olan davacı adına takdir komisyonu kararıyla belirlenen matrah üzerinden re'sen tarhedilen vergi ziyaı cezalı özel tüketim vergisinde hukuka aykırılık bulunmadığı; davacının, söz konusu sigaraları ticari amaçla satarak başkalarına teslim ettiği veya başka şekilde katma değer vergisine tabi olacak herhangi bir işleme tabi tuttuğu yolunda davalı idarece herhangi bir tespitin yapılmadığı, 3065 sayılı Katma Değer Vergisi Kanunu'nun 9. maddesinin 2. fıkrası uyarınca fiili ya da kaydi envanter sırasında belgesiz mal bulundurulduğunun veya belgesiz hizmet satın alındığının tespiti halinde, bu alışlar nedeniyle ziyaa uğratılan katma değer vergisinin belgesiz mal bulunduran veya hizmet satın alan mükelleften aranacağının kurala bağlandığı, sözü edilen Kanun'da mükellef olmamakla birlikte yalnızca belirli bir miktarı aşan belgesiz mal bulundurduğu tespit edilenler adına tarhiyat yapılmasına imkan veren 4760 sayılı Özel Tüketim Vergisi Kanunu'nun 13. maddesinin 5. fıkrasında yer alan hükme benzer bir düzenlemeye yer verilmediği, bu nedenle dava konusu katma değer vergisinde hukuka uyarlık bulunmadığı gerekçesiyle istinaf başvurusunun kısmen kabulüyle mahkeme kararının vergi ziyaı cezalı özel tüketim vergisine ilişkin kısmının kaldırılmasına, bu kısım yönünden davanın reddine, katma değer vergisine ilişkin hüküm fıkrasına yönelik istinaf başvurusunun ise reddine karar verilmiştir. Bu karara karşı davacı tarafından yapılan temyiz isteminin kesin bir karar hakkında olduğundan 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 48. maddesinin 6. fıkrası uyarınca reddine karar verilmiştir.

 

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Dava konusu olayda, uyuşmazlık konusu eşya 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu uyarınca müsadere edildiğinden, özel tüketim vergisi yönünden ''bulundurma'' eyleminin imkansız hale geldiği, bu nedenle vergi ziyaı cezalı özel tüketim vergisinin hukuka aykırı olduğu ileri sürülmektedir.

 

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Savunma verilmemiştir.

 

DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ …'UN DÜŞÜNCESİ: Dava konusu işlem tutarı karar tarihi itibarıyla geçerli olan 192.000 TL'lik sınırın altında kaldığından, kesin nitelikteki Bölge İdare Mahkemesi kararına karşı temyiz talebinin reddi ile usul ve yasaya uygun olan kararın onanması gerektiği düşünülmektedir.

 

TÜRK MİLLETİ ADINA

 

Karar veren Danıştay Yedinci Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

 

HUKUKİ DEĞERLENDİRME:

 

Bölge idare mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.

 

Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

 

KARAR SONUCU:

 

Açıklanan nedenlerle;

 

1. Temyiz isteminin reddine,

 

2.…Bölge İdare Mahkemesi Vergi Dava Dairesinin …tarih ve E:…, K:…, T:…sayılı kararının ONANMASINA,

 

3. …TL maktu harç tutarının temyiz eden davacıdan alınmasına,

 

4. 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 50. maddesi uyarınca, bu kararın taraflara tebliği ve bir örneğinin de Bölge İdare Mahkemesine gönderilmesini teminen dosyanın ilk derece Mahkemesine gönderilmesine, 12/10/2021 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.

Bu sayfa 229 kez görüntülendi.