Mahkûm olduğu hapis cezası ertelenen veya denetimli serbestlik tedbiri uygulanarak cezası infaz edilen ya da koşullu salıverilen hükümlünün kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri hk.

Karar

2. Ceza Dairesi  2020/14687 E.  ,  2021/20120 K.

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi

SUÇ : Hırsızlık ve konut dokunulmazlığının ihlali

HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:

I) Sanık ... hakkında kurulan hükümlere yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;

Mahkemece 10/10/2014 tarihli tensip tutanağı uyarınca, sanık ... için avukat tayin edilmek üzere yazı yazılması üzerine baro tarafından müdafii tayin edildiği, ancak sanığın talimat yoluyla alınan 17/11/2014 ve 13/04/2015 tarihli savunmaları sırasında avukat istemediğini beyan ettiği ve atanan müdafiiden haberdar olmadığı gibi sanığa zorunlu müdafii atanmasının da gerekli olmadığı, atanan müdafiinin yüzüne, sanığın yokluğunda verilen hükmün sanığa 14/12/2015 tarihinde usulüne uygun olarak tebliğ edildiği anlaşılmakla; 14/12/2015 tarihinde usulüne uygun olarak tebliğ edilen hükmü 1412 sayılı CMUK'nın 310/1. maddesinde öngörülen bir haftalık yasal süreden sonra 21/01/2016 tarihinde temyiz eden sanığın süresinde olmayan temyiz isteminin REDDİNE,

II) Sanıklar ... ve ... hakkında kurulan hükümlere yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;

Sanıklar hakkında konut dokunulmazlığının ihlali suçundan TCK'nın 116/4. maddesi uyarınca tayin olunan 1 yıl 6 ay hapis cezasının aynı Kanun'un 119/1-c maddesi uyarınca bir kat artırımı sonucu 2 yıl 12 ay yerine 3 yıl hapis cezasına hükmedilmesi, daha sonraki uygulamalar nedeniyle sonuca etkili olmadığından bozma sebebi yapılmamış; hüküm tarihine kadar yapılan sanık başına düşen yargılama gideri toplamı, CMK'nın 324/4 maddesinde atıfta bulunulan 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanun'un 106. maddesindeki terkin edilmesi gereken tutar olan 20 TL'den az olduğu halde yargılama giderlerinin sanıklardan tahsiline karar verilmiş ise de, hüküm kesinleşinceye kadar yapılacak yargılama giderlerinin de toplam yargılama gideri kapsamında olması nedeniyle hükmün kesinleştiği tarihte sanıklardan ayrı ayrı tahsili gereken yargılama giderinin yukarıda açıklanan terkin edilmesi gereken miktardan az olması halinde Devlet Hazinesi üzerinde bırakılmasının ve 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 tarihli ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının, 15.04.2020 gün ve 31100 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile TCK’nın 53. maddesinde yapılan değişiklikle birlikte infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.

Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA,

III) Sanık ... hakkında kurulan hükümlere yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;

UYAP ortamından alınan nüfus kayıt örneğine göre, sanığın karar tarihinden sonra, 30/05/2017 tarihinde öldüğü anlaşılmakla, TCK’nın 64/1 ve CMK'nın 223/8. maddeleri uyarınca, ölüm nedeniyle hakkında düşme kararı verilmesinde zorunluluk bulunması,

Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, diğer yönleri incelenmeyen hükümlerin bu sebepten dolayı istem gibi BOZULMASINA, 30/11/2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.