Geçici verginin eksik beyanı halinde ne kadar vergi cezası kesilebilir? (Karşı Oy)

Karar

 

 

Danıştay 4. Daire Başkanlığı 2021/7856 E.  ,  2021/8612 K.

 

T.C.

 

D A N I Ş T A Y

 

DÖRDÜNCÜ DAİRE

 

Esas No : 2021/7856

 

Karar No : 2021/8612

 

TEMYİZ EDEN TARAFLAR : 1- … Yapı İnşaat Tesisat Turizm Gıda Makina Ticaret Taahhüt ve Sanayi Anonim Şirketi

 

VEKİLİ : Av. …

 

2- … Vergi Dairesi Başkanlığı

 

(…Vergi Dairesi Müdürlüğü)

 

VEKİLİ : Av. …

 

İSTEMİN KONUSU : … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyizen incelenerek aleyhlerine olan hüküm fıkralarının taraflarca bozulması istenilmektedir.

 

YARGILAMA SÜRECİ :

 

Dava konusu istem: Davacı şirket adına, bazı satışlarından elde ettiği hasılatı kanuni defterlerine intikal ettirmeyerek, dönem kurum kazancını eksik beyan ettiğinden bahisle vergi inceleme raporuna istinaden re'sen tarh edilen 2009/7-9 dönemi vergi ziyaı cezalı geçici verginin kaldırılması istenilmiştir.

 

İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: Danıştay bozma kararı üzerine Vergi Mahkemesi kararıyla; Mahkemelerinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararıyla, dava konusu kurum geçici vergisinin davalı idarece terkin edilmesi nedeniyle anılan tarhiyat hakkında karar verilmesine yer olmadığına karar verildiği ve bu kısım yönünden davanın temyiz edilmemesi üzerine de anılan kısmın kesinleştiği görüldüğünden, kurum geçici vergisi tarhiyatı hakkında da yeniden değerlendirme yapılmayacağı; geçici vergi aslına bağlı olarak kesilen vergi ziyaı cezasının üç kat olarak uygulanmasına ilişkin kısım yönünden ise, geçici verginin kurumlar vergisine mahsuben peşin alınan bir vergi olması nedeniyle tek kat vergi ziyaı cezası kesilmesi gerektiği yönündeki Danıştay'ın yerleşik içtihadı uyarınca, kurum geçici vergileri için kesilecek vergi ziyaı cezasının bir kat olarak uygulanması gerektiğinden, dava konusu geçici vergiler için kesilen vergi ziyaı cezalarının bir katı aşan kısımlarında hukuka uygunluk bulunmadığı sonucuna varılmıştır. Belirtilen gerekçelerle davanın kısmen kabul, kısmen reddine karar verilmiştir.

 

TEMYİZ EDEN DAVACININ İDDİALARI : Kararın aleyhe olan kısmının bozulması gerektiği ileri sürülmektedir.

 

TEMYİZ EDEN DAVALININ İDDİALARI : Davalı idare tarafından, Mahkeme kararının kabule ilişkin kısmının usul ve yasaya aykırı olduğu, bozulması gerektiği ileri sürülmektedir.

 

DAVACININ SAVUNMASI : Cevap verilmemiştir.

 

DAVALININ SAVUNMASI : Cevap verilmemiştir.

 

TETKİK HÂKİMİ : …

 

DÜŞÜNCESİ : Temyiz istemlerinin reddi ile usul ve yasaya uygun olan Vergi Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.

 

TÜRK MİLLETİ ADINA

 

Karar veren Danıştay Dördüncü Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

 

İNCELEME VE GEREKÇE :

 

İdare ve vergi mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.

 

Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçelerde ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

 

KARAR SONUCU :

 

Açıklanan nedenlerle;

 

1.Tarafların temyiz istemlerinin reddine,

 

2.Temyize konu … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının geçici vergiye bağlı kesilen vergi ziyaı cezasının bir katı aşan kısmına ilişkin hüküm fıkrasının oybirliğiyle, geçici vergi aslına ilişkin hükmünün ise Üye …'in karşı oyu ve oyçokluğuyla ONANMASINA,

 

3.Temyiz giderlerinin istemde bulunanlar üzerinde bırakılmasına,

 

4. 492 sayılı Harçlar Kanunu'na bağlı (3) sayılı Tarife uyarınca, davacı aleyhine onanan tutar üzerinden binde 9,10 oranında ve … TL den az olmamak üzere hesaplanacak nispi karar harcından, varsa evvelce ödenen harcın mahsubundan sonra kalan harç tutarının temyiz eden davacıdan alınmasına,

 

5.Dosyanın anılan Vergi Mahkemesine gönderilmesine,

 

6.2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun (Geçici 8. maddesi uyarınca uygulanmasına devam edilen) 54. maddesinin 1. fıkrası uyarınca bu kararın tebliğ tarihini izleyen günden itibaren onbeş (15) gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 13/12/2021 tarihinde karar verildi.

 

(X) KARŞI OY :

 

193 sayılı Gelir Vergisi Kanunu'nun mükerrer 120/4. maddesinde; yapılan incelemeler sonucunda, geçmiş döneme ait geçici verginin %10'u aşan tutarda eksik beyan edildiğinin tespiti halinde, eksik beyan edilen bu kısım için re'sen veya ikmalen geçici verginin tarh edileceği, mahsup süresi geçtikten sonra, kesinleşen geçici vergilerin terkin edileceği, ancak gecikme faizi ve geçici vergiye bağlı kesilen cezanın tahsil edileceği hükme bağlanmıştır.

 

Olayda, dava konusu ihbarnamede geçici vergi miktarı gösterilmiş ise de, geçici verginin aslının aranmayacağının belirtilmesi karşısında vergi miktarının kesilecek vergi ziyaı cezasının tutarının belirlenmesine yönelik olduğu anlaşılmaktadır.

 

Şu halde, aslı aranmayacağı hem kanunun ilgili maddesi gereği olması ve hem de idarece tanzim olunan ihbarnamede geçici verginin aslının aranmayacağının açıkça belirtilmesi nedeniyle, kararın geçici verginin kaldırılmasına ilişkin hüküm fıkrasının da hukuki sonuç doğurmasına imkan bulunmamaktadır.

 

Bu durumda, ihtilafın "geçici vergi aslına ilişkin kısım yönünden incelenmeksizin reddine" karar verilmesi gerekirken aksi yöndeki mahkeme kararının belirtilen gerekçeyle bozulması gerektiği görüşüyle, Dairemiz kararına katılmıyorum.

Bu sayfa 246 kez görüntülendi.