Bölge İdare Mahkemesi kararının özeti: Kanuni süresinden sonra ihtirazi kayıtla verilen düzeltme beyannamelerine dayanılarak tahakkuk ettirilen vergiler üzerinden kesilen vergi ziyaı cezalarında uzlaşılmış olsa da tahakkuk işlemleri yönünden davanın esasının incelenmesi gerektiği, davacıya ihtilaflı faturaları düzenleyen ..., ...Petrol Ürünleri İnşaat Malzemeleri Turizm Elektrik Malzemeleri Tekstil Sanayi ve Ticaret Limited Şirketi ve ...Group Temizlik İnşaat Sanayi ve Ticaret Limited Şirketi hakkındaki vergi tekniği raporlarında yer alan tespitler, düzenledikleri faturaların gerçek bir mal teslimi veya hizmet ifasına dayanmadığını kanıtlayıcı mahiyette olduğundan söz konusu faturalar kayıtlardan çıkarılmak suretiyle ihtirazi kayıtla verilen düzeltme beyannameleri üzerine yapılan tahakkukta hukuka aykırılık bulunmadığı, vergi ziyaı cezalarında, dava açıldıktan sonra 16/01/2020 tarihinde uzlaşmaya varıldığı anlaşıldığından, bu kısım yönünden davanın konusuz kaldığı gerekçesiyle, tahakkuk eden vergi ve hesaplanan gecikme faizi yönünden dava reddedilmiş, vergi ziyaı cezası yönünden karar verilmesine yer olmadığına hükmedilmiştir.
Danıştay 3. Daire Başkanlığı 2022/546 E. , 2022/888 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
ÜÇÜNCÜ DAİRE
Esas No : 2022/546
Karar No : 2022/888
TEMYİZ EDEN (DAVACI) : ...Özel Güvenlik ve Koruma Hizmetleri Limited Şirketi
KARŞI TARAF (DAVALI) : ...Vergi Dairesi Başkanlığı/...
VEKİLİ : Av. ...
İSTEMİN KONUSU :...Vergi Mahkemesinin ...tarih ve E:..., K:...sayılı kararına yöneltilen istinaf başvurusunun Danıştay Üçüncü Dairesinin bozma kararına uyulmak suretiyle davanın yeniden incelenmesi sonucu sonuçlandırıldığı ...Bölge İdare Mahkemesi .... Vergi Dava Dairesinin ...tarih ve E:..., K:...sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.
YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacı adına, ihtirazi kayıtla verilen düzeltme beyannameleri üzerine 2018 yılının Ocak ila Mart dönemleri için tahakkuk eden katma değer vergisi, hesaplanan gecikme faizi ile kesilen vergi ziyaı cezasının kaldırılması istemine ilişkindir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: İhtirazi kayıtla verilen düzeltme beyannameleri üzerine tahakkuk eden katma değer vergisinin yüzde ellisi oranında kesilen vergi ziyaı cezalarında, dava tarihinden sonra 16/01/2020 tarih ve 135 sayılı uzlaşma tutanağı ile uzlaşmaya varıldığının anlaşıldığı olayda, 213 sayılı Vergi Usul Kanunu’nun Ek 7. madde hükmü uyarınca hem vergi hem de cezayı ilgilendiren uyuşmazlıklarda cezada uzlaşmaya gidilmiş ise uyuşmazlığın tamamı veya uzlaşmaya gidilmeyen bölümü hakkında dava yoluna gidilemeyeceği, uyuşmazlığın bir bölümü hakkında uzlaşmaya gidilmesi halinde uzlaşmaya gidilmeyen bölümün itirazsız kesinleştiğinin kabulü gerekeceği sonucuna varıldığından somut olayda da cezada uzlaşılmış olması ve söz konusu vergi ziyaı cezaları ile dava konusu tahakkukların aynı maddi sebebe dayanması nedeniyle uzlaşılan ceza ile dava konusu edilen diğer katma değer vergisi ve gecikme faizine karşı da dava açılmasının mümkün olmadığı gerekçesiyle dava incelenmeksizin reddedilmiştir.
Bölge İdare Mahkemesi kararının özeti: Kanuni süresinden sonra ihtirazi kayıtla verilen düzeltme beyannamelerine dayanılarak tahakkuk ettirilen vergiler üzerinden kesilen vergi ziyaı cezalarında uzlaşılmış olsa da tahakkuk işlemleri yönünden davanın esasının incelenmesi gerektiği, davacıya ihtilaflı faturaları düzenleyen ..., ...Petrol Ürünleri İnşaat Malzemeleri Turizm Elektrik Malzemeleri Tekstil Sanayi ve Ticaret Limited Şirketi ve ...Group Temizlik İnşaat Sanayi ve Ticaret Limited Şirketi hakkındaki vergi tekniği raporlarında yer alan tespitler, düzenledikleri faturaların gerçek bir mal teslimi veya hizmet ifasına dayanmadığını kanıtlayıcı mahiyette olduğundan söz konusu faturalar kayıtlardan çıkarılmak suretiyle ihtirazi kayıtla verilen düzeltme beyannameleri üzerine yapılan tahakkukta hukuka aykırılık bulunmadığı, vergi ziyaı cezalarında, dava açıldıktan sonra 16/01/2020 tarihinde uzlaşmaya varıldığı anlaşıldığından, bu kısım yönünden davanın konusuz kaldığı gerekçesiyle, tahakkuk eden vergi ve hesaplanan gecikme faizi yönünden dava reddedilmiş, vergi ziyaı cezası yönünden karar verilmesine yer olmadığına hükmedilmiştir.
TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Davalı idarenin zorlayıcı yazısı üzerine düzeltme beyannamesi verdiklerini, gerekli vergi incelemesinin yapılmadığı Ba-Bs analizine dayalı olarak işlem tesis edildiği, karara esas alınan vergi tekniği raporlarının kendilerine tebliğ edilmediği, sözü edilen vergi tekniği raporlarının alt firmalara karşıt inceleme yapılmaksızın yüzeysel incelemeyle tanzim edildiği, aynı dönemleri için aynı mükelleflerden alınan faturalar nedeniyle adlarına tarhiyat yapıldığının dikkate alınmadığı ileri sürülerek kararın bozulması istenilmektedir.
KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Süresinden sonra verilen beyannameye konulan ihtirazi kaydın dava açma hakkı vermeyeceği, sahte faturaya dayalı katma değer vergisinin indirime konu edilemeyeceği belirtilerek temyiz isteminin reddi gerektiği savunulmuştur.
DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ ... DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi ile Vergi Dava Dairesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Üçüncü Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra, dosya tekemmül ettiğinden yürütmenin durdurulması istemi hakkında ayrıca bir karar verilmeksizin işin gereği görüşüldü:
HUKUKİ DEĞERLENDİRME:
Bölge idare mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
KARAR SONUCU:
Açıklanan nedenlerle;
1. Temyiz isteminin reddine,
2. Temyize konu Vergi Dava Dairesi kararının ONANMASINA,
3. 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 50. maddesi uyarınca, kararın taraflara tebliğini ve bir örneğinin de belirtilen Vergi Dava Dairesine gönderilmesini teminen dosyanın kararı veren ilkderece mahkemesine gönderilmesine, 03/03/2022 tarihinde oybirliğiyle kesin olarak karar verildi.