Danıştay temyiz sınırı hakkında örnek kr.

Karar

Danıştay 3. Daire Başkanlığı  2022/1142 E.  ,  2022/1569 K.

 

T.C.

 

D A N I Ş T A Y

 

ÜÇÜNCÜ DAİRE

 

Esas No : 2022/1142

 

Karar No : 2022/1569

 

TEMYİZ EDEN (DAVALI) : … Vergi Dairesi Müdürlüğü

 

VEKİLİ : Av. …

 

KARŞI TARAF (DAVACI) : …

 

İSTEMİN KONUSU : ... Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararına yöneltilen istinaf başvurusuna ilişkin … Bölge İdare Mahkemesi ... Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

 

TÜRK MİLLETİ ADINA

 

Hüküm veren Danıştay Üçüncü Dairesince, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 14. maddesi uyarınca ilk inceleme ile görevli Tetkik Hakimi …'ın açıklamaları dinlenilerek işin gereği görüşülüp düşünüldü:

 

İNCELEME VE GEREKÇE:

 

İLGİLİ MEVZUAT:

 

2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 46. maddesinin 1. fıkrasında, Danıştay dava dairelerinin nihai kararları ile bölge idare mahkemelerinin maddede sayılan davalar hakkında verdikleri kararların, başka kanunlarda aksine hüküm bulunsa dahi Danıştayda, kararın tebliğinden itibaren otuz gün içinde temyiz edilebileceği hüküm altına alınmış, aynı fıkranın (b) bendinde, konusu yüz bin Türk lirasını aşan vergi davaları, tam yargı davaları ve idari işlemlere karşı açılan davalar hakkında bölge idare mahkemesinin istinaf yoluyla yapılan başvurular üzerine verdikleri kararlar, temyiz edilebilecek olan kararlar arasında sayılmış, 4577 sayılı Kanun'un 9. maddesiyle değişik Ek-1. maddesinde, bu kanunda öngörülen parasal sınırların; her takvim yılı başından itibaren geçerli olmak üzere, önceki yılda uygulanan parasal sınırların, o yıl için 213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nun mükerrer 298. maddesi hükümleri uyarınca Maliye Bakanlığınca her yıl tespit ve ilan edilen yeniden değerleme oranında artırılması suretiyle uygulanacağı kurala bağlanmış, 48. maddesinin 6. fıkrasında, temyizin kesin bir karar hakkında olması halinde kararı veren mercii tarafından temyiz isteminin reddine karar verileceği, 7. fıkrasında ise 6. fıkrada sözü edilen kararların dosyanın gönderildiği Danıştay'ın ilgili dairesince ve kurulunca, kesin olarak verileceği hükme bağlanmıştır.

 

HUKUKİ DEĞERLENDİRME:

 

İstinaf başvurusunun idari yargılama hukukunda yeni bir kanun yolu olarak getirildiği 6545 sayılı Türk Ceza Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun'un gerekçesinde, tahdidi olarak sayılan konular dışındaki davaların bölge idare mahkemelerinde istinaf incelemesi neticesinde kesinleşeceği, böylece Danıştay’ın, temyizen karara bağladığı iş yükünün azaltılarak içtihat mahkemesi rolünün güçlendirilmesinin amaçlandığı belirtilmiştir.

 

Anılan mevzuat hükümleri ve 6545 sayılı Kanun'un gerekçesi birlikte değerlendirildiğinde, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 46. maddesinin 1. fıkrasının (b) bendinde sayılan konusu 100.000 TL' yi (2021 yılı için 192.000,00 TL) aşmayan davalar ve konusu para olmayan davalar hakkında vergi mahkemelerince verilen kararlara karşı yapılan istinaf başvurusu üzerine bölge idare mahkemelerince verilen kararların kesinleşeceği, dolayısıyla bu kararların temyiz istemine konu yapılamayacağı sonucuna ulaşılmaktadır.

 

Davacının banka hesaplarına, 2007 yılına ilişkin muhtelif vergi borçlarının tahsili amacıyla uygulanan haczi kaldıran ... Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararına yöneltilen istinaf başvurusunu reddeden … Bölge İdare Mahkemesi ... Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının bozulması istemiyle yapılan temyiz başvurusunun, davalı idare tarafından 14/01/2021 tarihinde sunulan cevap dilekçesinde davacının 31/12/2020 tarihi itibariyle 16.463,23 TL vadesi geçmiş borcu olduğunun bildirildiği, yine söz konusu dilekçe ekinde gönderilen dava konusu hacze dayanak alınan ve davacı adına düzenlenen … tarih ve …, …, .., …, … tarih ve … takip numaralı ödeme emirleri ile değinilen ödeme emirlerine dayanılarak düzenlenen … tarih ve ..., …, …, …, … tarih ve … sıra nolu haciz varakalarının toplam miktarının 5.157,05 TL olduğu dolayısıyla 2021 yılı için belirlenen temyiz sınırı olan 192.000,00 TL'yi aşmadığı anlaşıldığından incelenme olanağı bulunmamaktadır.

 

KARAR SONUCU:

 

1.Vergi Dava Dairesi kararına yöneltilen TEMYİZ İSTEMİNİN REDDİNE,

 

2.2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 50. maddesi uyarınca, kararın taraflara tebliğini ve bir örneğinin de ilgili Vergi Dava Dairesine gönderilmesini teminen dosyanın kararı veren ilk derece mahkemesine gönderilmesine, 05/04/2022 tarihinde oybirliğiyle kesin olarak karar verildi.

Bu sayfa 201 kez görüntülendi.