Yoksulluk Nafakası İrat Biçiminde Ödenebilir mi?

Karar

2. Hukuk Dairesi  2021/7280 E.  ,  2021/8867 K.

MAHKEMESİ : ... Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi

DAVA TÜRÜ : Karşılıklı Boşanma

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda bölge adliye mahkemesi hukuk dairesince verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı-davalı kadın tarafından erkeğin davasında verilen hüküm, vekalet ücreti ile yargılama giderleri yönünden; davalı-davacı erkek tarafından ise kendi davasında verilen hüküm, kadının davasının kabulü, kusur belirlemesi, nafaka, tazminatlar ile reddedilen tazminat talepleri yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:

1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle, mahkemece erkeğe kusur olarak yüklenilen kadını balkona çıkarmama ve üzerine kapıyı kilitleyerek işe gitme vakıalarının ispatlanmadığı, ispatlanmayan vakıaların da taraflara kusur olarak yüklenemeyeceği, mahkemece belirlenen ve gerçekleşen diğer kusurlu davranışlara göre de yinede erkeğin ağır kusurlu olduğunun anlaşılmasına göre davacı-davalı kadının tüm, davalı-davacı erkeğin aşağıdaki bent dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.

2- 4721 sayılı Türk Medeni Kanunu'nun 176. maddesinin birinci fıkrasında, yoksulluk nafakasının toptan veya durumun gereklerine göre irat biçiminde ödenmesine karar verilebileceği öngörülmüştür. Yoksulluk nafakasının toptan ya da irat biçiminde ödenebilmesine karar verilebilmesi için, tarafların ekonomik ve sosyal durumları ile ödeme gücünün göz önünde bulundurulması gerektiği açıktır. Kadın yararına hükmedilen aylık 500,00 TL yoksulluk nafaka miktarı çok olduğu gibi, yoksulluk nafakasının irat şeklinde ödenmesine hükmedilmesi tarafların ekonomik sosyal durumu ile evlilik süresi dikkate alındığında Kanunun (TMK m. 176/1) amacına uygun değildir. O halde, yoksulluk nafakası yükümlüsünün yoksulluk nafakasını toptan şekilde ödemesinin uygun olup olmayacağının da tartışılıp değerlendirilerek sonucu uyarınca bir karar verilmesi gerekirken, yazılı şekilde hüküm kurulması doğru olmayıp bozmayı gerektirmiştir.

SONUÇ: Temyiz edilen bölge adliye mahkemesi kararının yukarıda 2. bentte gösterilen sebeple BOZULMASINA, bozma kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının reddi ile yukarıda 1. bentte gösterilen sebeple karanın ONANMASINA, aşağıda yazılı harcın Ayşe'ye yükletilmesine, peşin harcın mahsubuna 292.10 TL temyiz başvuru harcı peşin yatırıldığından başkaca harç alınmasına yer olmadığına, temyiz peşin harcının istek halinde yatıran Mehmet'e geri verilmesine, dosyanın ilgili bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine gönderilmesine oy birliğiyle karar verildi. 29.11.2021 (Pzt.)