Tehditle – şantaj suçları arasındaki farka ilişkin Kr.

Karar

9. Ceza Dairesi   2021/5643 E.  ,  2021/9455 K.

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi

SUÇ : Reşit olmayanla cinsel ilişki, çocuğun kaçırılması ve alıkonulması, tehdit, şantaj, hakaret

HÜKÜM : Çocuğun kaçırılması ve alıkonulması suçundan beraat, diğer atılı suçlardan mahkumiyet

İlk derece mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle başvurunun muhtevası ve inceleme tarihine kadar getirilen kanuni düzenlemeler nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:

Sanık hakkında çocuğun kaçırılması ve alıkonulması suçundan kurulan hükmün incelenmesinde;

Tüm dosya kapsamı ve gerekçe içeriğine göre mahkemece kabul ve takdir kılınmış beraat hükmü usul ve kanuna uygun bulunduğundan, katılanlar vekilinin yerinde görülmeyen temyiz talebinin reddiyle hükmün ONANMASINA,

Sanık hakkında şantaj suçundan kurulan hükmün incelenmesinde;

Mağdure ile müştekilerin aşamalardaki beyanları, savunma ve tüm dosya içeriği nazara alındığında olay günü sanığın yolda gördüğü mağdure ile müştekilere yönelik fotoğraflarla ilgili sarf ettiği sözlerin şantaj suçunu oluşturmayıp, adları geçenlere yönelik işlenen tehdit suçunun unsuru olduğu gözetilerek bu suçtan açılan davayla ilgili hüküm kurulmasına yer olmadığına karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde mahkumiyet hükmü kurulması,

Sanık hakkında reşit olmayanla cinsel ilişki, tehdit, hakaret suçlarından kurulan hükümlerin temyiz incelemesine gelince;

Sanığın işlediği kabul edilen reşit olmayanla cinsel ilişki, tehdit ve hakaret suçları için suç tarihi itibarıyla lehe olan 6545 sayılı Kanun değişikliğinden önceki maddelerde öngörülen cezaların üst sınırlarının iki yıl veya daha az süreli hapis cezasını gerektirmesi ve mahkemece mahkumiyet hükümleri kurulmasının ardından 17.10.2019 tarihinde yürürlüğe giren 7188 sayılı Kanunla yeniden düzenlenen 5271 sayılı CMK’nın 251. maddesindeki basit yargılama usulüne dair kanuni düzenlemeden sonra 7188 sayılı Kanunun geçici 5. maddesinin 1/c bendine yönelik olarak 19.08.2020 günlü, 31218 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesinin 25.06.2020 tarih ve 2020/16 Esas-2020/33 sayılı Kararı ile 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununa 7188 sayılı Kanunun 31. maddesiyle eklenen geçici 5. maddesinin (d) bendinde yer alan “kovuşturma evresine geçilmiş” ibaresinin, aynı bentte yer alan “basit yargılama usulü” yönünden Anayasaya aykırı bulunarak iptal edilmesi karşısında, anılan karara istinaden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,

Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafisi ile katılanlar vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, esası incelenmeyen hükümlerin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 30.11.2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.