Komşuya yapılan tebligatta, kişinin adının yazılmaması kanun yararına bozma nedeni midir?

Karar

12. Hukuk Dairesi  2021-10918 E.  ,  2021-11692 K.

Nafaka hükümlerine uymamak suçundan sanık ...'ın, 2004 sayılı İcra ve İflâs Kanunu’nun 344. maddesi uyarınca 3 aya kadar tazyik hapsi ile cezalandırılmasına dair İstanbul Anadolu 21. İcra Ceza Mahkemesinin 13/01/2021 tarihli ve 2020/347 esas, 2021/6 sayılı kararına karşı yapılan itirazın reddine ilişkin mercii İstanbul Anadolu 22. Asliye Ceza Mahkemesinin tarihsiz ve 2021/12 değişik iş sayılı kararı aleyhine ... Bakanlığı'nın 13/07/2021 gün ve 94660652-105-34-8425-2021-Kyb sayılı kanun yararına bozma istemini içeren yazısı ekindeki dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 17/09/2021 gün ve KYB- 2021/94574 sayılı ihbarnamesi ile Dairemize gönderilmekle okundu.

Anılan ihbarnamede;

Dosya kapsamına göre, sanığa icra emrinin 7201 sayılı Tebligat Kanunu'nun 21/1. maddesi gereğince 03/06/2016 tarihinde tebliğ edildiği, ancak tebliğ evrakında, en yakın komşudan sorularak sanığın çarşıda olduğunun öğrenilmesini takiben, isim ve imzadan imtina eden komşuya haber verilmek suretiyle tebliğ işlemi tamamlanarak icra takibinin kesinleştirildiği anlaşılmakta ise de;

Yargıtay 12. Ceza Dairesinin 19/09/2018 tarihli ve 2016/12791 esas, 2018/8413 karar sayılı ve 3. Hukuk Dairesinin 11/02/2019 tarihli ve 2017/5224 esas, 2019/901 karar sayılı ilâmlarında belirtildiği üzere, beyanda bulunan komşunun açık kimliğinin tebliğ mazbatasında gösterilmediği durumda, tebliğ memurunun gerçekten muhatabın adresine gittiği fakat bulamadığı hususunun belgelenmediği, yapılan işlemin tebliğ memurunun soyut beyanından ibaret kaldığı ve tebligattan haberdar edilen kişi sadece imzadan imtina etme hakkına sahip olup, isim vermekten imtina edemeyeceğinden bu haliyle sanığa yapılan tebligatın usulü ile yapılmadığı ve geçersiz olduğundan icra takibin kesinleşmediği anlaşılmakla, ödeme emri usulüne uygun tebliğ edilip kesinleştirilmediğinden atılı suçun unsurlarının oluşmayacağı gözetilmeden, yazılı şekilde karar verilmesinde isabet görülmediği gerekçesiyle 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 309. maddesi uyarınca anılan kararın kanun yararına bozulması isteminde bulunulmakla gereği görüşülüp düşünüldü;

Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının kanun yararına bozma istemine dayanan ihbarname içeriği yerinde görüldüğünden İstanbul Anadolu 22. Asliye Ceza Mahkemesinin bila tarihli ve 2021/12 değişik iş sayılı kararının CMK’nın 309/4-d maddesi uyarınca BOZULMASINA, sanık hakkında nafaka borcunun ihlali eyleminden dolayı hükmolunan tazyik hapsinin kaldırılmasına, bu eylemle ilgili olarak sanık hakkında tazyik hapsi infaz edilmekte ise salıverilmesine; 21/12/2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.