Sanığın zor kullanarak konuta girdiği ve mağduru yaraladığı bir halde, konut dokunulmazlığını bozma ve kasten yaralama suçlarından ayrı ayrı ceza verilmesi doğru mudur?

Karar

2. Ceza Dairesi 2011/23910 E.  ,  2013/3471 K.

Tebliğname No : 2 - 2009/277282
 

MAHKEMESİ : Sincan 3. Asliye Ceza Mahkemesi
 

TARİHİ : 12/05/2009
 

NUMARASI : 2008/204 (E) ve 2009/334 (K)
 

SUÇ : Konut Dokunulmazlığını İhlal

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;

Dosya içeriğine göre sair temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
5237 sayılı TCK. nun 116/4. maddesinde öngörülen cebir suretiyle konut dokunulmazlığını bozmak suçunun oluşabilmesi için, sanık tarafından kişilere karşı yöneltilen şiddet eylemi ile konut dokunulmazlığının bozulması arasında nedensellik bağının bulunması, şiddetin konut dokunulmazlığını bozmak amacına yönelmiş olması ve bu amacın gerçekleşmesi için araç olarak kullanılması gerekir. Aynı kanunun 119/2. maddesine göre ise konut dokunulmazlığını bozma suçunun işlenmesi sırasında kasten yaralama suçunun neticesi sebebiyle ağırlaşmış hallerinin gerçekleşmesi durumunda ayrıca kasten yaralama suçuna ilişkin hükümlerin uygulanacağı kabul edilmiştir.

Somut olayda sanığın, bahçe içindeki iki katlı binanın 1. katında oturan katılanın konutunun kapısına kadar geldiği ve onu basit tıbbi müdahale ile giderilebilecek şekilde yaraladığı sabit olmakla birlikte, sanığın katılanın konutuna girip girmediği, konuta girmek amacıyla mı yoksa konuta girdikten sonra mı katılanı yaraladığı hususlarında şüphe bulunmaktadır. Zira katılanın soruşturma aşamasında “sanığın zile bastığını, kapıyı açınca hiçbir şey söylemeden kafasına yumrukla vurduğunu, kaçmak isterken merdivenlerde düştüğünü, yerdeyken sanığın kendisine birkaç yumruk vurduğunu”, kovuşturma aşamasında ise, “sanığın rızası dışında evine girdiğini ve içeriye girdikten sonra kendisini darp ettiğini” beyan etmesi, tanık Ö.Ş...'in ise bu konuda detaylı bir anlatımının bulunmaması karşısında, katılan ve tanık yeniden dinlenmek suretiyle sanığın katılanın konutuna girip girmediği, girdiyse, konuta nasıl girdiği kesin olarak tespit edilerek, sanığın konuta girmek amacıyla katılana yönelik cebir kullandığının belirlenmesi halinde yaralama eyleminin TCK'nun 116/4. maddesindeki suçun unsuru olduğu gözetilerek kasten yaralama suçundan ceza verilmeyerek sadece TCK'nun 116/4. maddesi uyarınca cezalandırılması, buna karşın sanığın konuta girdikten sonra katılanı yaraladığının belirlenmesi halinde ise, hem TCK'nun 116/4, hem de 86/2. maddeleri uyarınca cezalandırılması, konuta girmediğinin tespiti halinde ise, sanığın katılanın izni olmadan ve meşru olmayan bir amaçla konutun eklentisi olan binanın sahanlığına girmek ve katılanın kapısını çalıp, onu yaralamak suretiyle huzur ve güvenliğini bozmuş olması ve olay saati itibariyle eyleminin, gündüzleyin konut dokunulmazlığını bozma ve kasten yaralama suçlarını oluşturacağı ve TCK.nun 116/1 ve 86/2. maddeleri uyarınca cezalandırılmasına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden eksik kovuşturma ile yazılı şekilde karar verilmesi,

Bozmayı gerektirmiş sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan sanığın kazanılmış hakkı saklı kalmak kaydıyla hükmün bu sebeplerden dolayı BOZULMASINA, 21.02.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.