Alacak verecek meselesi yüzünden mağdurla tartışan ve akabinde silahla BTM ile giderilemeyecek şekilde yaralayan sanığa, haksız tahrik hükümleri uygulanarak kasten öldürmeye teşebbüsten ceza verileceği hk.

Karar

1. Ceza Dairesi         2023/7291 E.  ,  2024/2842 K.

 

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi

 

 

SUÇ : Kasten öldürmeye teşebbüs

 

HÜKÜM : Mahkûmiyet

 

TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Onama

 

Sanık hakkında bozma üzerine kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8. maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305. maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260/1. maddesi gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310. maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317. maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle gereği düşünüldü:

 

I. HUKUKÎ SÜREÇ

 

1. Aksaray 1. Ağır Ceza Mahkemesinin, 12.01.2021 tarihli ve 2019/586 Esas, 2021/33 Karar sayılı kararının Cumhuriyet savcısı (aleyhe) ve sanık müdafii tarafından temyizi üzerine, Yargıtay 1. Ceza

 

Dairesinin, 09.11.2022 tarihli ve 2022/8422 Esas, 2022/8713 Karar sayılı ilâmı ile sanığın 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun (5237 sayılı Kanun) 81/1, 35. maddeleri uyarınca cezalandırılmasına karar verilmesi gerekirken, suç vasfında yanılgıya düşülerek yazılı şekilde kasten yaralama suçundan hüküm kurulması nedeniyle bozulmasına karar verilmiştir.

 

2. Bozma ilâmı üzerine Aksaray 1. Ağır Ceza Mahkemesinin, 09.05.2023 tarihli ve 2022/711 Esas, 2023/184 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında kasten öldürmeye teşebbüs suçundan, 5237 sayılı Kanun'un 81/1, 35/2, 29/1, 53/1 maddeleri uyarınca 7 yıl 10 ay 15 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına karar verilmiştir.

 

 

II. TEMYİZ SEBEPLERİ

 

Sanık müdafiinin temyiz isteği; suç vasfının hatalı belirlendiğine, haksız tahrik indiriminin alt sınırdan uygulanmasının ve takdirî indirim hükümlerinin uygulanmamasının hukuka aykırı olduğuna ve vesaire ilişkindir.

 

III. GEREKÇE

 

1. Sanığın alacak verecek meselesi nedeniyle husumetli olduğu mağdur ...'a yaşadıkları tartışma akabinde, doğrudan hedef alarak tabancasındaki mermiler bitinceye dek toplam 13 el ateş ettiği, bu atışlardan 3'ünün mağdura isabet ettiği ve mağdurun tespit edilen sağ ve sol pelvis süperior iliac posteriorda 2 adet giriş ve pelvis süperior iliac anteriorda 2 adet çıkış deliği, sağ femur arka gluteus arasından 1 adet giriş deliği, sağ femur- sağ diz arasında 1 adet çıkış deliği nedeniyle basit tıbbi müdahale ile giderilemeyecek şekilde yaralandığı anlaşılmıştır.

 

2. Yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, suçta kullanılan vasıtanın elverişliliği, atış mesafesi ve sayısı, taraflar arasındaki husumet, meydana gelen yaralanmanın niteliği ve sanığın eylemini tabancasındaki mermilerin bitmesi üzerine sona erdirmesi dikkate alındığında eyleme uyan suç vasfı ile yaptırımların doğru biçimde belirlendiği, ilk haksız eylemin kim tarafından gerçekleştirildiğinin tespit edilememesi karşısında, Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 22.10.2002 tarihli ve 2002/4-238 Esas, 2002/367 Karar sayılı kararı uyarınca ve bu kararla uyumlu Ceza Dairelerinin yerleşmiş ve süreklilik gösteren kararlarında kabul edildiği üzere, sanık lehine 5237 sayılı Kanun'un 29. maddesindeki haksız tahrik hükümlerinin asgari seviyede uygulanmasında isabetsizlik görülmediği ve takdirî indirimin Mahkemenin takdir yetkisi kapsamında, yasal, yerinde ve yeterli gerekçelerle uygulanmamasına karar verildiği anlaşıldığından, hükümde hukuka aykırılık bulunmamıştır.

 

V. KARAR

 

Gerekçe bölümünde (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle Aksaray 1. Ağır Ceza Mahkemesinin, 09.05.2023 tarihli ve 2022/711 Esas, 2023/184 Karar sayılı kararında sanık müdafiince öne sürülen temyiz sebepleri ve dikkate alınan sair hususlar yönünden herhangi bir hukuka aykırılık görülmediğinden sanık müdafiinin temyiz sebeplerinin reddiyle hükmün, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle ONANMASINA,

 

Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,

 

25.04.2024 tarihinde karar verildi.

Bu sayfa 10 kez görüntülendi.