Kamyonda yakalan ve akaryakıt amaçlı kullanıldığı belirtilen yağlar için kesilen idari cezanın iptali hk.

Karar

 

Danıştay 4. Daire Başkanlığı         2023/12718 E.  ,  2023/5180 K.

 

T.C.

 

D A N I Ş T A Y

 

DÖRDÜNCÜ DAİRE

 

Esas No : 2023/12718

 

Karar No : 2023/5180

 

TEMYİZ EDEN (DAVALI): … Bakanlığı

 

VEKİLİ: Av. …

 

KARŞI TARAF (DAVACI): …

 

VEKİLİ: Av. …

 

İSTEMİN KONUSU: … Bölge İdare Mahkemesi ... İdare Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

 

YARGILAMA SÜRECİ:

 

Dava konusu istem: Sakarya İli, Akyazı İlçesi, Vakıf Mahallesinde Akyazı İlçe Jandarma Komutanlığı ekiplerince yapılan denetimde davacı tarafından kullanılan … plakalı kamyonette 30 adet, 50 litre kapasiteli fıçılardan 6 adetinin bitkisel yağ dolu olduğu, bu yağların akaryakıt amaçlı toplandığı ve araca ait lisans belgesinin bulunmadığından bahisle, 2872 sayılı Çevre Kanununun 20. maddesinin birinci fıkrasının (v) bendi uyarınca 243.156,00-TL idari para cezası verilmesine ilişkin Sakarya Valiliği Çevre Şehircilik İl Müdürlüğünün … tarih ve … sayılı yazısı ile bildirilen … tarih ve … sayılı işlemin iptali istenilmiştir.

 

İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: ... İdare Mahkemesince verilen … tarih ve E:…, K:… sayılı kararda; 2872 sayılı Çevre Kanunu uyarınca Jandarma Genel Komutanlığına yapılan bir yetki devri bulunmadığından, denetim yetkisi bulunmayan kurumda görevli jandarmalar tarafından düzenlenen tutanağa dayanılarak 2872 sayılı Çevre Kanununun 20. maddesinin birinci fıkrasının (v) bendi uyarınca 243.156,00-TL idari para cezası verilmesine ilişkin dava konusu işlemde hukuka uyarlık bulunmadığı gerekçesiyle dava konusu işlemin iptaline karar verilmiştir.

 

Bölge İdare Mahkemesi kararının özeti: İstinaf başvurusunun reddi yolundaki kararın Danıştay Altıncı Dairesinin 28/02/2023 tarih ve E:2021/211, K:2023/2087 sayılı kararı ile bozulması üzerine, bozma kararına uyularak, davacı tarafından lisans belgesi bulunmaksızın bitkisel yağ taşındığı sabit olmakla birlikte, TUBİTAK Marmara Araştırma Merkezinde yaptırılan analiz sonucunda atığın tehlikeli olduğuna dair bir tespitin yapılmamış olması, yönetmeliğe göre yalnızca yenilenebilir olmayan diğer sıvı ve katı yağların tehlikeli atık olarak kabul edilmiş olması, davacının taşıdığı bitkisel yağ atığın hangi kapsamda olduğunun kesin tespitinin yapılmamış olması nedeniyle, 2872 sayılı Kanunun 20/r maddesi kapsamında değerlendirilmesi gereken eylemin, 20/v maddesi kapsamında değerlendirilmek suretiyle para cezası verilmesinde hukuka uygunluk bulunmadığı gerekçesiyle istinaf başvurusunun reddine karar verilmiştir.

 

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI: 2872 sayılı Kanunun 20. maddesinin (v) bendi uyarınca tesis edilen işlemin hukuka uygun olduğu, olayla ilgili Jandarma tarafından yapılan arama sonucu ele geçirilen atık ve belgeler ile araç sürücüsü olan davacının beyanından atık yağ toplama amacıyla faaliyet gösterildiğinin tespit edildiği, alınan numunenin Tübitak MAM laboratuvarında yapılan analizinde bitkisel yağ esaslı olduğunun belirlendiği, Bitkisel Atık Yağların Kontrolü Yönetmeliğinde bitkisel atık yağ, Atık Yönetimi Yönetmeliğinde yer alan atık tanımına uygun bitkisel yağlar ile kullanılmış kızartmalık yağlar olarak, bitkisel yağ ise bitkisel kökenli ve kullanım amacına uygun olarak piyasaya arz edilen gıda yağları olarak tanımlandığı, bu kapsamda araçta bulunan yağın bitkisel atık yağ kapsamında olup, atık Yönetimi Yönetmeliğinde belirtilen tehlikeli atık kapsamında olduğu belirtilerek dava konusu işlemin hukuka uygun olarak tesis edildiği ileri sürülmektedir.

 

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI: Temyiz isteminin reddi gerektiği savunulmuştur.

 

TETKİK HÂKİMİ: …

 

DÜŞÜNCESİ: Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan Bölge İdare Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.

 

TÜRK MİLLETİ ADINA

 

Karar veren Danıştay Dördüncü Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

 

İNCELEME VE GEREKÇE:

 

Bölge idare mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.

 

Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

 

KARAR SONUCU:

 

Açıklanan nedenlerle;

 

1.Temyiz isteminin reddine,

 

2.Temyize konu … Bölge İdare Mahkemesi ... İdare Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının ONANMASINA,

 

3.Temyiz giderlerinin istemde bulunan üzerinde bırakılmasına,

 

4.2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 50. maddesi uyarınca, kararın taraflara tebliğini ve bir örneğinin de İdare Dava Dairesine gönderilmesini teminen dosyanın anılan İdare Mahkemesine gönderilmesine, 28/09/2023 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.

Bu sayfa 115 kez görüntülendi.