Dava tarihi yerine duruşma tarihinden başlatılmak sureti ile tedbir nafakasına hükmedilmesinin hatalı olduğu hk.

Karar

 

YARGITAY

 

2. HUKUK DAİRESİ

 

 

Esas Numarası: 2022/9912

 

Karar Numarası: 2024/1282

 

Karar Tarihi: 28.02.2024

 

...

SAYISI : 2019/2372 E., 2022/1103 K.

 

DAVA TARİHİ : 04.09.2018

 

KARAR : İstinaf başvurusunun esastan reddi

 

İLK DERECE MAHKEMESİ : Bakırköy 4. Aile Mahkemesi

 

SAYISI : 2018/641 E., 2019/594 K.

 

Taraflar arasındaki boşanma davasından dolayı yapılan yargılama sonunda İlk Derece Mahkemesince davanın reddine karar verilmiştir.

 

Kararın davalı kadın vekilince istinaf edilmesi üzerine, Bölge Adliye Mahkemesince davalı kadın vekilinin istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.

 

Bölge Adliye Mahkemesi kararı davalı kadın vekili tarafından duruşma istemli temyiz edilmekle; kesinlik, süre, temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda, 28.02.2024 tarihinde duruşma yapılmasına ve duruşma gününün taraflara davetiye ile bildirilmesine karar verilmiştir.

 

Belli edilen 28.02.2024 gününde temyiz eden temyiz eden davalı ... vekili Avukat ... geldi. Karşı taraf davacı ... ve vekili gelmedi. Açık duruşmaya başlandı. Gelenin sözlü açıklamaları dinlendikten sonra işin incelenerek karara bağlanması için uygun görülen saatte Tetkik Hâkimi tarafından hazırlanan rapor dinlenerek dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:

 

 

I. DAVA

 

Davacı erkek vekili dava dilekçesinde özetle; tarafların 2001 yılında evlendiğini, bu evlilikten ortak çocuklarının olduğunu, kadının, birlikte yaşamaktan kaçındığını iddia ederek davanın kabulü ile tarafların evlilik birliğinin sarsılması hukuki sebebiyle boşanmalarına karar verilmesini talep ve dava etmiştir.

 

II. CEVAP

 

Davalı kadın cevap dilekçesinde özetle; dava dilekçesinde dayanılan vakıaların gerçeği yansıtmadığını, erkeğin, birlik görevlerini ihmal ettiğini, sosyal şiddet uyguladığını, birlikte yaşamaktan kaçındığını iddia ederek öncelikle davanın reddine karar verilmesini, aksi kanaatte olunması durumunda ise ortak çocuğun velâyetinin anneye verilmesini, ortak çocuk yararına aylık 5.000,00 TL tedbir nafakası, 5.000,00 TL iştirak nafakası, kadın yararına aylık 5.000,00 TL tedbir nafakası, 5.000,00 TL yoksulluk nafakası, 200.000,00 TL maddî tazminat, 200.000,00 TL manevî tazminata karar verilmesini talep etmiştir.

 

 

III. İLK DERECE MAHKEMESİ KARARI

 

İlk Derece Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile erkeğin, birlikte yaşamaktan kaçındığı, birlik görevini ihmal ettiği, boşanmaya sebebiyet veren olaylarda erkeğin kusurlu olduğu, kadına yüklenecek kusurlu bir davranışın ispatlanamadığı, hiç kimsenin kendi kusurlu davranışına dayanarak lehine sonuç elde edemeyeceği gerekçesiyle davanın reddine, ortak çocuk yararına 25.12.2018 tarihli 7 numaralı ara karar gereği aylık 600,00 TL tedbir nafakası, tedbir nafakasının karar tarihi itibariyle aylık 1.000,00 TL'ye yükseltilmesine karar verilmiştir.

 

IV. İSTİNAF

 

A. İstinaf Yoluna Başvuranlar

 

İlk Derece Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davalı kadın vekili istinaf başvurusunda bulunmuştur.

 

B. İstinaf Sebepleri

 

Davalı kadın vekili istinaf dilekçesinde özetle; İlk Derece Mahkemesi tarafından davanın reddi yönünde verilen karara karşı istinaf itirazları olmadığı, boşanmaya sebebiyet veren olaylarda erkeğin tam kusurlu olduğu, cevap dilekçesinde davalı kadın yararına da tedbir nafakası talebinde bulunulmasına rağmen bu talep ile ilgili herhangi bir hüküm kurulmadığı, aynı zamanda tarafların ekonomik ve sosyal durumları dikkate alındığında ortak çocuk yararına hükmedilen tedbir nafakası miktarının da az olduğu, kadın ve ortak çocuk yararına talep doğrultusunda dava tarihinden itibaren tedbir nafakasına karar verilmesi gerektiği belirtilerek; tedbir nafakası yönünden istinaf başvurusunda bulunmuştur.

 

C. Gerekçe ve Sonuç

 

Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile İlk Derece Mahkemesi tarafından verilen boşanmanın reddine dair karara karşı istinaf itirazı olmadığından bu kısmın 09.12.2019 tarihinde kesinleştiği, boşanma veya ayrılık davası açıldığında hâkimin, davanın devamı süresince, gerekli olan, özellikle eşlerin barınmasına, geçimine, malların yönetimine ve çocukların bakım ve korunmasına ilişkin geçici önlemleri kendiliğinden almak zorunda olduğu, davalı kadının düzenli gelirinin olması nedeniyle tedbir nafakasına karar verilmemesi ve kadının yanında bulunan ortak çocuk için tedbir nafakasına hükmedilmesi doğru olduğu gibi nafaka miktarının da makul oduğu, boşanma kararının kesinleştiği tarih itibarı ile tedbir nafakasının kendiliğinden sona erdiği belirtilerek; davalı kadın vekilinin istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.

 

V. TEMYİZ

 

A. Temyiz Yoluna Başvuranlar

 

Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davalı kadın vekili temyiz isteminde bulunmuştur.

 

B. Temyiz Sebepleri

 

Davalı kadın vekili temyiz dilekçesinde özetle; Bölge Adliye Mahkemesi tarafından istinaf başvurusunun esastan reddine dair verilen kararın hatalı olduğu, istinaf dilekçesinde ileri sürülen gerekçeler ile tedbir nafakası yönünden temyiz yoluna başvurmuştur.

 

C. Gerekçe

 

1. Uyuşmazlık ve Hukuki Nitelendirme

 

Dava; evlilik birliğinin sarsılması hukuki sebebine dayalı boşanma istemine ilişkin olup uyuşmazlık, ortak çocuk yararına hükmedilen tedbir nafakası miktarının dosya kapsamına ve hakkaniyete uygun olup olmadığı, ortak çocuk yararına hükmedilen tedbir nafakası başlangıç tarihinin doğru olup olmadığı, kadın yararına tedbir nafakasına hükmedilmesi şartlarının oluşup oluşmadığı, boşanmanın reddine dair verilen kararın kesinleşip kesinleşmediği noktasında toplanmaktadır.

 

 

2. İlgili Hukuk

 

4721 sayılı Türk Medeni Kanunu'nun (4721 sayılı Kanun) 4 üncü maddesi, 169 uncu maddesi; 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanun’un (6100 sayılı Kanun) 190 ıncı maddesi, 369 uncu maddesinin birinci fıkrası, 370 inci maddesi ile 371 inci maddesi.

 

3. Değerlendirme

 

1.Boşanma veya ayrılık davası açılınca hâkim, davanın devamı süresince, gerekli olan, özellikle eşlerin barınmasına, geçimine, malların yönetimine ve çocukların bakım ve korunmasına ilişkin geçici önlemleri kendiliğinden almak zorundadır. Mahkemece 25.12.2018 tarihli duruşmada "Hâlen anne yanında bulunan çocuk için bugünden itibaren aylık 600,00 TL tedbir nafakasının davacıdan alınarak davalıya verilmesine" şeklinde hüküm kurmuştur. 4721 sayılı Kanun'nun 185 inci maddesi ve 186 ncı maddeleri uyarınca tarafların ekonomik ve sosyal durumları da gözetilerek dava tarihinden geçerli olmak üzere ortak çocuklar 2007 doğumlu Edanur yararına uygun miktarda tedbir nafakasına hükmedilmesi gerekirken yazılı şekilde 25.12.2018 tarihinden itibaren karar verilmesi usul ve kanuna aykırı olup bozmayı gerektirmiştir.

 

2.Tarafların gerçekleşen sosyal ve ekonomik durumlarına, nafakanın niteliğine, günün ekonomik koşullarına göre ortak çocuk yararına takdir edilen tedbir nafakası azdır. Mahkemece 4721 sayılı Kanun’un hakkaniyet ilkesi ile ilgili 4 üncü maddesi de dikkate alınarak daha uygun miktarda nafakaya hükmedilmesi gerekir. Bu yön gözetilmeden yazılı şekilde hüküm tesisi usul ve kanuna aykırı olup bozmayı gerektirmiştir.

 

3.Hâkim, tarafların talep sonucu ile bağlı olup, ondan fazlasına veya başka bir şeye karar veremez. Ayrıca, hükmün sonuç kısmında her bir talep hakkında ayrı ayrı hüküm kurulmalı ve taleplerden her biri hakkında verilen hükümle taraflara yüklenen borç ve tanınan hakların sıra numarası altında açık, şüphe ve tereddüt uyandırmayacak şekilde gösterilmesi gereklidir. Somut olayda, İlk Derece Mahkemesince, kadının tedbir nafakası talebi ile ilgili bir karar verilmediği halde istinaf incelemesi yapan Bölge Adliye Mahkemesince, İlk Derece Mahkemesi tarafından kadının tedbir nafakası talebinin reddine karar verilmesinin isabetli olduğu belirtilmiştir. İlk Derece Mahkemesince kadının tedbir nafakası ile ilgili olumlu-olumsuz bir karar verilmemesinin doğru olmadığı gibi Bölge Adliye Mahkemesi tarafından bu yöndeki talep ile ilgili gerekçe ve hüküm kurulmuş gibi değerlendirme yapılarak esastan ret hükmü kurulması da doğru görülmemiş olup bozmayı gerektirmiştir.

 

VI. KARAR

 

Açıklanan sebeplerle;

 

1.Temyiz olunan, İlk Derece Mahkemesi kararına karşı istinaf başvurusunun esastan reddine ilişkin Bölge Adliye Mahkemesi kararının kadının tedbir nafakası talebi ile ortak çocuk yararına hükmedilen tedbir nafakası yönlerinden ORTADAN KALDIRILMASINA,

 

2.İlk Derece Mahkemesi kararının kadının tedbir nafakası talebi ile ortak çocuk yararına hükmedilen tedbir nafakası miktarı yönlerinden BOZULMASINA,

 

Peşin alınan temyiz karar harcının istek halinde temyiz edene iadesine,

 

Duruşma için takdir olunan 17.100,00 TL'lik vekâlet ücretinin davacıdan alınarak davalıya verilmesine,

 

Dosyanın İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine,

 

28.02.2024 tarihinde oy birliği ile karar verildi.

 

Bu sayfa 217 kez görüntülendi.