Kendisinde herhangi bir uyuşturucu ya da uyarıcı madde ele geçirilmeyen, uyuşturucu kullandığı teknik yöntemlerle de saptanmayan sanığın ikrarının, bulundurma suçundan mahkumiyet hükmü kurulması için yeterli olmadığı hk.

Karar

10. Ceza Dairesi         2020/17991 E.  ,  2023/2674 K.

 

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi

 

SUÇ : Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma

 

HÜKÜM : Mahkûmiyet

 

Sanık hakkında kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:

 

 

I. HUKUKİ SÜREÇ

 

A. Çorlu 4. Asliye Ceza Mahkemesinin, 11.03.2016 tarihli ve 2016/16 Esas, 2016/111 Karar sayılı kararı ile sanığın kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun (5237 sayılı Kanun) 191 inci maddesinin birinci fıkrası, 62 nci maddesi, 51 inci maddesi, 53 üncü maddesinin birinci, ikinci ile üçüncü fıkraları uyarınca 10 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, hak yoksunluğunun uygulanmasına karar verilmiştir.

 

B. Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca "hükümden sonra 19.08.2020 gün ve 31218 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesi’nin 25/06/2020 gün ve 2020/16 Esas, 2020/33 Karar sayılı kararı ile, 04/12/2004 tarihli ve 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununa 17.10.2019 tarihli ve 7188 sayılı Kanunun 31. maddesiyle eklenen geçici 5. maddenin (d) bendinde yer alan “… kovuşturma evresine geçilmiş …” ibaresinin aynı bentte yer alan “… basit yargılama usulü …” yönünden Anayasaya aykırı görülerek iptaline karar verilmiş olması ve CMK’nin “Tanımlar” kenar başlıklı 2. maddesinin (f) bendinde kovuşturmanın “İddianamenin kabulüyle başlayıp, hükmün kesinleşmesine kadar geçen evreyi” ifade eder şeklinde tanımlanması karşısında, 7188 sayılı Kanunun 24. maddesiyle başlığı ile birlikte yeniden düzenlemeye konu edilen CMK’nin 251. maddesi uyarınca sanığın hukuki durumunun değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması" gerekçesiyle hükmün bozulması yönünde karar verilmesi görüşünü içeren Tebliğname ile dava dosyası Daireye tevdi edilmiştir.

 

II. TEMYİZ SEBEPLERİ

 

Sanığın temyiz isteği özetle; kararı temyiz ettiğine ilişkindir.

 

III. OLAY VE OLGULAR

 

Sanığın suç tarihinde Çorlu Cumhuriyet Başsavcılığı tarafından yapılan bir uyuşturucu operasyonu kapsamında yapılan teknik takipte sanığın uyuşturucu alımına dair konuşmalar yaptığı, sanığın ifadesinde uyuşturucu madde kullanıcısı olduğunu ikrar ettiği, sanık hakkında Çorlu Cumhuriyet Başsavcılığı tarafından erteleme kararı verildiği, sanığın tedbire uymadığından hakkında erteleme kararının kaldırılmasına karar verildiği, bu nedenlerle uyuşturucu madde kullandığını ikrar eden sanığın atılı suçu işlediği, sanığın denetime uymadığına ilişkin savunmasının haklı bir mazeret içermediği, sanığa denetim planının tebliğ edildiği görülmüş, sanığın savunması, tape kayıtları, fiziki teknik takip tutanakları ve tüm dosya kapsamından sanığın üzerine atılı kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçunu işlediği gerekçesiyle sanığın mahkûmiyetine karar verildiği anlaşılmıştır.

 

IV. GEREKÇE

 

Kabul edilebilir bir temyiz başvurusu üzerine yapılan inceleme neticesinde;

 

Dosya kapsamına göre; kendisinde herhangi bir uyuşturucu ya da uyarıcı madde ele geçirilmeyen, uyuşturucu veya uyarıcı madde kullandığı teknik yöntemlerle de saptanmayan sanığın, ikrara yönelik soyut beyanı, kendisini fazla ceza almaktan kurtarmaya matuf kabul edilmek suretiyle atılı suçu işlediğine ilişkin kuşkuyu aşan yeterli delil olmadığı gözetilmeden, sanık hakkında beraat yerine mahkûmiyet hükmü kurulması hukuka aykırı bulunmuştur.

 

V. KARAR

 

Gerekçe bölümünde açıklanan nedenle Çorlu 4. Asliye Ceza Mahkemesinin, 11.03.2016 tarihli ve 2016/16 Esas, 2016/111 Karar sayılı kararına yönelik sanığın temyiz isteği yerinde görüldüğünden hükmün, 1412 sayılı Kanun’un 321 inci maddesi gereği, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle BOZULMASINA,

 

Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,

 

27.03.2023 tarihinde karar verildi.

 

Bu sayfa 130 kez görüntülendi.