YARGITAY

DANISTAY

SAYISTAY

BÖLGE ADLIYE MAHKEMESI

ANAYASA MAHKEMESI

KURUL KARARLARI

YARGITAY

DANISTAY

SAYISTAY

BÖLGE ADLIYE MAHKEMESI

ANAYASA MAHKEMESI

KURUL KARARLARI

Otopark yerinin zilyetliğinin kiracıya devredildiği ve kiraya verenin çalışanları yönlendirmesiyle çalıştığı bir halde hizmet alımından bahsedilemeyeceği, akdin kiralama olduğu hk.

Karar Özeti

 

Somut olayda; davaya dayanak olan 01.01.2020 tarihli sözleşme hükümleri incelendiğinde, otopark yerinin zilyetliğinin davalı kiracıya devredildiği ve kiraya verenin çalışanları gözetiminde ve yönlendirmesiyle araçları park etmeyecekleri anlaşılmakla taraflar arasındaki akdi ilişki kiralama ilişkisi olup, sözleşmenin hizmet alım ilişkisi olduğundan bahsedilemeyecektir.

Karar

 

T.C.

 

İSTANBUL

 

BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ

 

36. HUKUK DAİRESİ

 

DOSYA NO: 2022/3392

 

KARAR NO: 2022/2496

 

T Ü R K M İ L L E T İ A D I N A

 

İ S T İ N A F K A R A R I

 

İNCELENEN KARARIN

 

MAHKEMESİ: İSTANBUL 2. ASLİYE TİCARET MAHKEMESİ

 

TARİHİ: 12/08/2022

 

NUMARASI: 2022/572 E. - 2022/540 K.

 

DAVANIN KONUSU: İtirazın İptali ( Kira Sözleşmesinden Kaynaklanan)

 

KARAR TARİHİ: 22/11/2022

 

İstinaf incelemesi için dairemize gönderilen dosyadaki tüm belgeler ve dairemiz üyesi tarafından hazırlanan raporlar incelendi.

 

GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ: Davacı vekili dava dilekçesinde; Davalı borçlu ile davacı müvekkili şirket arasında 19.12.2019 tarihinde abonelik sözleşmesi düzenlendiğini, aylık 820 TL + KDV abonelik ücreti karşılığında 01/01/2020 - 31/12/2020 tarihleri arasında aboneye; üye, çalışan ve müşterilerine İstanbul Büyükşehir Belediyesi tasarrufunda olan ... A.Ş. tarafından işletilen İstanbul, Çekmeköy, ... Caddesi, Yol üstü adresinde bulunan otoparktan 2 araçlık bölümün belirtilen aylık abonelik ücreti karşılığında kullanılması imkanı sağlandığını, bu sözleşme gereği davalı şirket abonelik konusu otoparkı 01.01.2020 tarihinden 31/03/2021 tarihine kadar kullandığını, davalının müvekkiline sunmuş olduğu bir dilekçe ile 31/03/2021 tarihi itibariyle otoparkı kullanmadığını belirterek 13.12.2019 tarihli abonelik sözleşmesinin feshini talep ettiği, şirkete verilen 31/03/2021 tarihli yazı cevabı ile 31.03.2021 tarihi itibariyle abonelik sözleşmesinin feshedildiği bildirildiğini, bu süreçte davalı şirketin yaptığı ödemeler sonucu oluşan 04/08/2021 tarihli cari hesap ekstresine göre davalı şirketin borcunun 7.412,14 TL olup bu miktar üzerinden İstanbul Anadolu ... İcra Müdürlüğü ... Esas sayılı dosya ile icra takibi başlatıldığını, borçlu şirketin 16/11/2021 tarihinde borca itiraz ettiği, aylık abonelik ücretine ilişkin bir ödeme bulunmadığını, açıklanan nedenlerle davanın kabulünü, İstanbul Anadolu ... İcra Müdürlüğü’nün ... Esas numaralı dosyasına yapılan kötü niyetli itirazın iptaline, İtiraza uğrayan tüm alacaklar yönünden takibin kaldığı yerden devamına, alacağın %20 sinden az olmamak üzere icra inkâr tazminatına hükmedilmesine karar verilmesini talep etmiştir. Mahkemece yapılan yargılama sonucu; uyuşmazlığın kira sözleşmesinden kaynaklandığından, kira sözleşmelerinde HMK nın 4 maddesi uyarınca Sulh Hukuk Mahkemesi görevli olduğu gerekçesi ile görevsizlik kararı verilmiştir.Davacı vekili istinaf dilekçesinde; görevli mahkemenin Sulh Hukuk Mahkemesi değil, Asliye Ticaret Mahkemesi olduğunu (3. Hukuk Dairesinin 2017/4617 E, 2019/3324 Karar sayılı ilamında da belirtildiği üzere) bu nedenle kararın kaldırılmasını talep etmiştir.Dava; otopark kira sözleşmesinden kaynaklı itirazın İptali talebidir.Davacı; Davada taraflar arasında akdedilen 01/01/2020 - 31/12/2020 tarihli abonelik sözleşmesinden kaynaklanan alacağının tahsiline yönelik İstanbul Anadolu ... İcra Müdürlüğünün ... Esas sayılı icra takip dosyasıyla yaptığı takibe itiraz edilmesi üzerine iş bu itirazın iptali davasını açtığı, sözleşmenin konusunun; İstanbul, Çekmeköy, ... Caddesi, Yol üstü adresinde bulunan otoparktan 2 araçlık bölümün zilyetliğinin, sözleşmede belirtilen şartlarda abone ücreti karşılığında parklanmaya bırakılması olduğu anlaşılmıştır. 6098 sayılı Türk Borçlar Kanun'unun 299. maddesinde; "kira sözleşmesi, kiraya verenin bir şeyin kullanılmasını veya kullanmayla birlikte ondan yararlanılmasını kiracıya bırakmayı, kiracının da buna karşılık kararlaştırılan kira bedelini ödemeyi üstlendiği sözleşmedir." şeklinde tanımlanmıştır.Somut olayda; davaya dayanak olan 01.01.2020 tarihli sözleşme hükümleri incelendiğinde, otopark yerinin zilyetliğinin davalı kiracıya devredildiği ve kiraya verenin çalışanları gözetiminde ve yönlendirmesiyle araçları park etmeyecekleri anlaşılmakla taraflar arasındaki akdi ilişki kiralama ilişkisi olup, sözleşmenin hizmet alım ilişkisi olduğundan bahsedilemeyecektir. Taraflarca sözleşmenin farklı şekilde adlandırılmasının sözleşmenin niteliğini değiştirmeyeceği, iki araca yönelik belirli ve sabit bir yerin kullanımının ücret karşılığında bir tarafa bırakılmasına konu sözleşmenin kira sözleşmesi olarak kabulünün gerekli olduğu, HMK 4/a maddesi gereğince "kiralanan taşınmazların İcra İflas Kanununa göre ilamsız icra yoluyla tahliyesine ilişkin hükümler ayrık olmak üzere kira ilişkisinden doğan alacak davaları da dahil olmak üzere tüm uyuşmazlıkları konu olan davalar ile bu davalara karşı açılan davalar Sulh Hukuk Mahkemesinde" görüleceğinin düzenlendiği, Hukuki uyuşmazlıklarda Asliye Hukuk mahkemelerinin görevi asıl, Sulh Hukuk Mahkemesinin görevi ise istisna olup, özel bir kanun hükmü ile açıkça Sulh Hukuk Mahkemesinde bakılacağı bildirilmeyen bütün dava ve işler Asliye Hukuk Mahkemesinde genel hükümlere göre görüleceği, görev kamu düzenine ilişkin olduğu ve resen inceleneceği, taraflar arasındaki uyuşmazlığın kira sözleşmesinden kaynaklandığı, görevli mahkemenin Sulh Hukuk Mahkemesi olduğundan görevsizlik kararı verilmesinde bir hata bulunmamaktadır. İlk derece mahkemesinin kararında esası etkileyen bir usul hatası bulunmadığı, vakıa tespitlerinin tam ve doğru olarak yapıldığı, maddi hukuk normlarının doğru olarak uygulandığı, delillerin değerlendirilmesinde usule aykırılık bulunmadığı anlaşıldığından H.M.K'nun 353/1-b-1 maddesi gereğince davacı vekilinin istinaf başvurusunun reddine karar vermek gerekmiştir.

 

HÜKÜM: Yukarıda açıklanan nedenlerle; 1-İlk derece mahkemesinin kararı usul ve yasaya uygun bulunduğundan, HMK'nın 353/1-b-1 maddesi gereğince davacı vekilinin istinaf başvurusunun ESASTAN REDDİNE,2-Yürürlükteki Yargı Harçları Tarifesi gereğince alınması gereken 80,70 TL istinaf maktu karar harcının peşin olarak alındığı anlaşılmakla başkaca harç alınmasına yer olmadığına,3-Davacının istinaf başvurusu için yaptığı giderlerin üzerinde bırakılmasına, harcanmayan istinaf gider avansının iadesine,4-Karar tebliği, harç takibi ve avans iadesi işlemlerinin ilk derece mahkemesince yerine getirilmesine,Dosya üzerinden yapılan inceleme sonunda, HMK'nun 362/1-c maddesi gereğince kesin olmak üzere oybirliği ile karar verildi. 22/11/2022

 


Bu sayfa 224 kez görüntülendi.
- Karara ilişkin daha detaylı bilgi almak için soru / cevap kısmından bize ulaşabilirsiniz -

Yargıtay Danıştay Sayıştay

BÖLGE ADLIYE MAHKEMESI

ANAYASA MAHKEMESI


Bu Sitede yeralan verilerin tamamı ihalekararisor.com' a ait olup. İzinsiz kopyalanması ve yayınlanması izni verilmemiştir.

Web Tasarım İntramor