Fabrika müdürü olarak çalışan işçinin firmalardan komisyon almak ve tedarikçi firmaya cep telefonu aldırmak şeklindeki eylemlerinin, haklı nedenle fesih sebebi olduğu hk.

Karar

 

YARGITAY

 

9. HUKUK DAİRESİ

 

Esas Numarası: 2021/2606

 

Karar Numarası: 2021/6795

 

Karar Tarihi: 24.03.2021

 

BÖLGE ADLİYE

 

İLK DERECE

 

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen karar, süresi içinde duruşmalı olarak davalı vekili tarafından temyiz edilmiş ise de; 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 369. maddesi gereğince duruşma isteğinin miktardan reddine ve incelemenin dosya üzerinden yapılmasına karar verildikten sonra Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor sunuldu, dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

 

Davacı İsteminin Özeti:

 

Davacı vekili, davacının davalı şirketin önce ... ilinde bulunan fabrikasında 2008 yılında çalışmaya başladığını daha sonra ise davalı şirketin ...'da bulunan farikasında fabrika müdürü sıfatıyla 2013 yılı Mayıs itibaren çalışmasına devam ettiğini, davacının dava konusu yapılan alacaklarını ... 4.Noterliğinin 16/03/2016 tarih ve 1541 yevmiye numaralı ihtarnamesi ile de talep ettiğini ancak ödeme yapılmadığını, iddia ederek, kıdem ve ihbar tazminatı, yıllık izin, 2015 yılına ait bir maaş tutarında ikramiye alacağı, 2015 yılına ait dört maaş tutarında bonus ikramiyesi alacağının davalıdan alınarak davacıya ödenmesine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.

 

Davalı Cevabının Özeti:

 

Davalı vekili, davacının 01/05/2013 tarihinde davalı müvekkiline ait fabrikada çalışmaya başladığını, davacının çalıştığı süre içinde bazı ihalelerden menfaat temin ettiğini, bu şekilde müvekkilini zarara uğrattığını, hizmet sözleşmesinin 06/11/2015 tarihinde bu gerekçelerle haklı olarak feshedildiğini, davacıya 4 net maaş tutarında bonus ödemesi yapıldığı iddiasının gerçek dışı olduğunu, davacının bizzat 1 net maaş tutarındaki ikramiye ödemesinin yıl sonunda yapıldığını beyan ettiğini, böyle bir alacak olsa dahi bu alacağın 1 tam yıl çalışmanın sonucu olarak 2015 yılı sonunda muaccel hale gelebileceğini, oysa ki davacının bir tam yıl çalışmadığını, davacının ev almak için davalı şirketten 150.000,00 TL avans aldığını, bu avansa karşılık maaşından aylık kesintiler yapıldığını ve fesih tarihi itibariyle bakiye kredi borcu kaldığını, davacının yıllık ücret ve ücret alacaklarının bu borca mahsup edildiğini savunarak davanın reddini talep etmiştir.

 

İlk Derece Mahkemesi Kararının Özeti:

 

İlk Derece Mahkemesince, yapılan yargılama sonucunda toplanan delillere ve bilirkişi raporuna dayanılarak, yazılı gerekçe ile davanın kabulüne karar verilmiştir.

 

İstinaf başvurusu :

 

İlk Derece Mahkemesinin kararına karşı davalı vekili istinaf başvurusunda bulunmuştur.

 

Bölge Adliye Mahkemesi Kararının Özeti :

 

Bölge Adliye Mahkemesince, davalının istinaf başvurusu yerinde görülmediğinden esastan reddine, karar verilmiştir.

 

Temyiz Başvurusu :

 

Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.

 

Gerekçe:

 

1-Dosyadaki yazılara, delillerin taktirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davalının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.

 

2-4857 sayılı İş Kanununun 25. maddesinin II. bendinde, ahlak ve iyi niyet kurallarına uymayan haller sıralanmış ve belirtilen durumlar ile benzerlerinin varlığında işverenin haklı fesih imkanının olduğu açıklanmıştır. Yine aynı maddenin II. bendinin (e) alt bendinde, işverenin güvenini kötüye kullanmak, hırsızlık yapmak, işverenin meslek sırlarını ortaya atmak gibi doğruluk ve bağlılığa uymayan işçi davranışlarının da işverene haklı fesih imkanı verdiği ifade edilmiştir. Görüldüğü üzere yasadaki haller sınırlı sayıda olmayıp, genel olarak işçinin sadakat borcuna aykırılık oluşturan söz ve davranışları işverene fesih imkanı tanımaktadır.

 

Somut uyuşmazlıkta; davalı tanıklarının ifadelerinde açıkça anlatılan, fabrika müdürü olarak çalışması nedeniyle davalı fabrikanın dışarıya verdiği işler ve mal alımı sözleşmeleri nedeniyle bu firmalardan komisyon almak, tedarikçi firmaya cep telefonu aldırmak gibi davacı eylemlerinin İş Kanunu 25/II-e bendine göre doğruluk ve bağlılığa uymayan davranış kapsamında kaldığı gözetilerek kıdem ve ihbar tazminatı taleplerinin reddi gerekirken kabulü hatalıdır.

 

Sonuç: Temyiz olunan Bölge Adliye Mahkemesi kararının ortadan kaldırılarak İlk Derece Mahkemesi kararının yukarıda yazılı sebeplerle BOZULMASINA, dosyanın kararı veren İlk Derece Mahkemesine gönderilmesine, bozma kararının bir örneğinin kararı veren Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, peşin alınan temyiz karar harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 24/03/2021 gününde oybirliğiyle karar verildi.

Bu sayfa 158 kez görüntülendi.