Kiracının, kiralananı kendisinin ileri sürdüğü tarihte tahliye ettiğini (anahtarı teslim ettiğini) ispatlayamazsa, kiraya verenin bildirdiği tahliye tarihine itibar olunması gerektiği hk.

Karar

 

 

ERZURUM BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ

 

2. HUKUK DAİRESİ

 

Esas Numarası: 2019/1257

 

Karar Numarası: 2019/744

 

Karar Tarihi: 11.10.2019

 

Erzurum 1. İcra Hukuk Mahkemesinin 2019/103 Esas sayılı dava dosyası istinaf yasa yolu incelemesi yapılmak üzere Dairemize gönderilmiş olmakla, dosya içerisinde bulunan belgeler okunup incelendi.

 

TARAFLARIN İDDİA ve SAVUNMALARININ ÖZETİ:

 

Davacı vekili dava dilekçesinde özetle; müvekkili ile davalı kiracı ............ arasında 04/07/2016 başlangıç  tarihli aylık 4.500,00 TL kira bedelli iki yıllık kira sözleşmesi bulunduğunu, diğer davalının ise sözleşmede  kefil sıfatıyla yer aldığını, kiracı ............'ın en son kira bedelini 01.12.2017 tarihinde ödeyip,  herhangi bir bildirim yapmaksızın taşınmazı tahliye ettiğini, müvekkilinin, kiralananı gayrimenkul danışmanlık şirketi aracılığıyla 02.04.2018 tarihinde tekrar kiraya verebildiğini, bu kira sözleşmesinin de 30.04.2018 tarihinde başladığını, icra takibi ile  taşınmazın kiralanamadığı ve bu sebeple zarara uğranılan 2018 yılı Ocak, Şubat, Mart ve Nisan aylarının kira bedellerinin talep edildiğini, davalıların haksız olarak icra takibine itiraz ettiğini ileri sürerek, itirazın kaldırılması ile alacağın %20'si oranında icra inkar tazminatının davalılardan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.

 

Davalılar vekili cevap dilekçesinde özetle;  davanın süresinde açılmadığını, alacağın zamanaşımına uğradığını, davaya bakma görevinin sulh hukuk mahkemelerine ait olduğunu, kira sözleşmesindeki imzaların müvekkillerine ait olmadığını, bu nedenle borcu kabul etmediklerini, davacı vekilinin taşınmazın boş kaldığı ayları ispat için sunduğu kira sözleşmesinin müvekkillerini bağlamadığını, borca istinaden kendilerine herhangi bir ihtarname göndermediklerini savunarak, davanın reddi ile davacı aleyhine %20 kötüniyet tazminatına karar verilmesini talep etmiştir.

 

İLK DERECE MAHKEMESİ KARARININ ÖZETİ:

 

Mahkemece yapılan yargılama neticesinde, borçlunun itirazın kaldırılması duruşmasında  itiraz sebeplerini değiştiremeyeceği, icra dairesine yapılan itirazda imzaya itiraz edilmdiği, borçlunun borcu olmadığına dair  İ.İ.K.nun 269/c. maddesinde düzenlenen bir belge sunmadığı gerekçesiyle, davanın kabulü ile  itirazın kaldırılmasına, %20 oranında icra inkar tazminatının davalılardan tahsiline karar verilmiştir.

 

İLERİ SÜRÜLEN İSTİNAF SEBEPLERİ:

 

Davalılar vekili istinaf dilekçesinde özetle, cevap dilekçesindeki beyanlarını tekrarla, müvekkilinin 04/07/2016 tarihinden 04/07/2018 tarihine kadar kiraladığı taşınmazı boşaltarak 01/12/2017 tarihli kira bedelini ödediğini, müvekkillerinin takibe konu borcu olmamasına rağmen mahkemece davanın kabul edildiğini, davanın süresinde açılmadığını, davaya bakma görevinin sulh hukuk mahkemelerine ait olduğunu, davacı vekilinin dava dilekçesinde bahsettiği kira sözleşmesindeki imzaların müvekkiline ait olmadığını, davacı vekilinin taşınmazın boş kaldığı ayları ispat için sunduğu kira sözleşmesinin müvekkillerini bağlamadığını belirterek kararın kaldırılmasını talep etmiştir.

 

GEREKÇE:

 

Dava, kira sözleşmesinden kaynaklanan tazminatın tahsili için başlatılan icra takibine itirazın kaldırılması ve icra inkar tazminatı istemine ilişkindir.

 

6100 sayılı HMK'nın 355. maddesinde istinaf incelemesinin, istinaf dilekçesinde belirtilen sebeplerle sınırlı olarak yapılacağı ancak kamu düzenine aykırılıkların re'sen

gözetileceği düzenlenmiştir.

 

Erzurum 5. İcra Müdürlüğü'nün 2018/8790 Esas sayılı dosyasında; alacaklı .................. tarafından borçlular ............ ............ ve ............ aleyhine haksız fesih sebebiyle boşta kalan süreler nedeniyle 2018 yılı Ocak, Şubat, Mart, Nisan aylarına ait kira bedelleri ve faizi olmak üzere toplam 18.861,04 TL'nin tahsili için 13 örnek takip başlatılmış, borçlular vekilinin 26.09.2018 tarihinde borca ve faize  itiraz  etmesi üzerine takibin durdurulmasına karar verilmiş, alacaklı davacı tarafından İİK 269. maddesi uyarınca  yasal süre içinde itirazın kaldırılması talep edilmiştir.

 

Mahkemece davanın kabulüne karar verilmiş ise de verilen hüküm dosya kapsamına uygun değildir.

 

6098 sayılı Türk Borçlar Kanunu'nun 325.maddesinde "Kiracı, sözleşme süresine veya fesih dönemine uymaksızın kiralananı geri verdiği takdirde, kira sözleşmesinden doğan borçları, kiralananın benzer koşullarla kiraya verilebileceği makul bir süre için devam eder. Kiracının bu sürenin geçmesinden önce kiraya verenden kabul etmesi beklenebilecek, ödeme gücüne sahip ve kira ilişkisini devralmaya hazır yeni bir kiracı bulması hâlinde, kiracının kira sözleşmesinden doğan borçları sona erer.

 

Kiraya veren, yapmaktan kurtulduğu giderler ile kiralananı başka biçimde kullanmakla elde ettiği veya elde etmekten kasten kaçındığı yararları kira bedelinden indirmekle yükümlüdür." düzenlemesine yer verilmiştir.

 

Kiralananın tahliye edildiğinin (kiracının kiralananı iade borcunu yerine getirdiğinin) kabul edilebilmesi için, kiralananın fiilen boşaltılması yeterli değildir; anahtarın da kiraya verene teslim edilmesi gerekir. Kiracının bildirdiği tahliye tarihinin kiraya veren tarafından kabul edilmemesi; başka bir ifadeyle, tahliye tarihinin taraflar arasında çekişmeli olması halinde; kiralananın fiilen boşaltıldığını ve anahtarın teslim edildiğini, böylece kira ilişkisinin kendisince ileri sürülen tarihte hukuken sona erdirildiğini kanıtlama yükümlülüğü, kiracıya aittir. Kiracı, kiralananı kendisinin ileri sürdüğü tarihte tahliye ettiğini ispatlayamazsa, kiraya verenin bildirdiği tahliye tarihine itibar olunmalıdır.

 

Kiralananın erken tahliye edilmesi halinde kiraya veren ancak tahliye tarihine kadarki kira parasını talep edebilir. TBK'nın 325.maddesine göre kiracı tahliye tarihinden kiralananın aynı koşullarda kiraya verileceği makul süreye kadar olan kira bedelinden sorumlu ise de bu yöndeki kira alacağı istemi erken tahliye nedeniyle tazminat niteliğindedir.

 

Somut olayda; taraflar arasında 04/07/2016 başlangıç tarihli 2 yıl süreli kira sözleşmesi olduğu ve kiralananın erken tahliye edildiği uyuşmazlık dışıdır. Her ne kadar dosya kapsamından kiralananın hangi tarihte tahliye edildiği kesin olarak anlaşılamamakta ve davacı tarafça örnek 13 takip yapılmış ise de; takip ve davaya konu kira bedelinin taşınmazın boşta kaldığı süreye ilişkin olduğu takip talebi ve dava dilekçesi içeriğinden sabit olduğu gibi davacının da kabulündedir. İcra hukuk mahkemeleri dar yetkili olup sadece takip hukukuna ilişkin olarak yasada sınırlı olarak belirtilen şekilde inceleme yapabilir. Mahkemece, tazminat hukuku ile ilgili uyuşmazlığın taraf delillerinin toplanması, erken tahliye nedeniyle yoksun kalınan kira parasının tesbiti için uzman bilirkişi aracılığı ile keşif yapılması suretiyle yargılama yapılarak çözümlenebileceği, talebin icra hukuk mahkemesince değerlendirilmeyeceği  gözetilerek davanın reddine karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde karar verilmesi isabetsiz olmuştur.

 

Ne var ki, HMK'nın 353/(1)-b-2 maddesinde yargılamada eksiklik bulunmamakla beraber, kanunun olaya uygulanmasında hata edilip de yeniden yargılama yapılmasına ihtiyaç bulunmadığı takdirde veya kararın gerekçesinde hata edilmiş ise düzelterek yeniden esas hakkında karar verilebileceği belirtilmiş olup, anılan yasal düzenleme uyarınca davalılar vekilinin istinaf isteminin kabulüne, ilk derece mahkemesi kararının kaldırılmasına karar verilerek davanın reddine dair aşağıdaki şekilde hüküm kurulmuştur.

 

HÜKÜM: Yukarıda açıklanan nedenlerle;

 

Davalılar vekilinin istinaf isteminin KABULÜ ile, Erzurum 1. İcra Hukuk Mahkemesinin 28/03/2019 tarih ve 2019/103 E.-2019/395 K. sayılı kararının KALDIRILMASINA,

 

Kaldırılan yerel mahkeme kararının yerine geçmek üzere YENİDEN HÜKÜM TESİSİ İLE;

 

Davanın REDDİNE,

 

İtirazın kaldırılması talebi esasa ilişkin nedenlerle reddedilmediğinden İİK'nın 68. maddesi hükümü gereğince davalılar vekilinin kötüniyet tazminatı talebinin reddine,

 

Harç yeterli olduğundan yeniden alınmasına yer olmadığına,

 

Davacı tarafından yapılan yargılama giderlerinin üzerinde bırakılmasına,

 

Karar kesinleştiğinde artan gider avansının istek halinde davacıya iadesine,

 

Davalılar kendilerini vekil ile temsil ettirdiklerinden A.A.Ü.T gereğince  906,00 TL maktu vekalet ücretinin davacıdan alınarak davalılara verilmesine,

 

İSTİNAF İNCELEMESİ YÖNÜNDEN:

 

İstinaf yargılaması sırasında duruşma açılmadığından istinaf kanun yoluna başvuran davalılar lehine vekalet ücreti takdirine yer olmadığına,

 

Davalılar tarafından yatırılan istinaf peşin harcının talep halinde davalılara iadesine,

 

Davalılar tarafından yapılan 121,30 TL istinaf kanun yoluna başvurma harcı ve 31,00 TL posta gideri olmak üzere 152,30 TL yargılama giderinin davacıdan alınarak davalılara verilmesine, kullanılmayan gider avansının HMK'nın 333.maddesi gereğince davalılara iadesine,

 

Karar tebliği, gider avansı iadesi, harç tahsil müzekkeresi vb. işlemlerin, 6100 sayılı HMK'nın 302/5 ve 359/3 maddesi uyarınca ilk derece mahkemesi tarafından yerine getirilmesine,

 

Dair, dosya üzerinden yapılan inceleme sonunda İİK'nın 364.maddesi gereğince kesin olmak üzere 11/10/2019 tarihinde oybirliği ile karar verildi.

Bu sayfa 118 kez görüntülendi.