2886 sayılı Kanun çerçevesinde yapılan kiralama işinde, tahliye davası hangi mahkemelerde açılmalıdır?

Karar

 

 ANKARA BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ

 

15. HUKUK DAİRESİ

 

Esas Numarası: 2018/183

 

Karar Numarası: 2018/1203

 

Karar Tarihi: 31.05.2018

 

Sulh Hukuk Mahkemesince yukarıda tarih ve numarası yazılı kiracılık sıfatının tespiti davasında verilen karara karşı davacı ve davalı vekili tarafından süresinde istinaf kanun yoluna başvurulmuş olmakla; dosyadaki tüm kayıtlar okunup gereği düşünüldü.

 

Davacı vekili, taraflar arasında 2886 sayılı yasa uyarınca ihale ile 15.04.2011 başlangıç tarihli, 1 yıl süreli kira sözleşmesi imzalanarak okul kantininin davacıya kiraya verildiğini, sözleşmenin her yıl yenilendiğini, son olarak 11.05.2016 başlangıç tarihli kira sözleşmesinin imzalandığını, ilk yıldan sonraki sözleşmelerin 2886 sayılı yasaya tabi olmadığını, TBK’nun hükümlerine tabi olduğunu, davalının davacıyı kiralanandan tahliye etmeye ve kiralananı üçüncü kişilere ihale ile kiraya vermeye çalıştığını belirterek kiracılık sıfatının devam ettiğinin tespiti ile kiralananın üçüncü kişilere ihale yolu ile kiralanmasının önlenmesi için ihtiyati tedbir kararı verilmesini talep etmiştir.

 

Davalı vekili, ilk kira ilişkisinin 2886 sayılı yasaya göre ihale sonucunda kurulduğunu, birer yıllık sürelerle 5 yıllık kullanma hakkı verildiğini, süre bitimi nedeniyle sözleşmenin sona erdiğini belirterek davanın reddine karar verilmesini istemiştir.

 

Mahkemece; davanın reddine ve verilen ihtiyati tedbir kararı hakkında istinaf incelemesi neticelendikten sonra karar verilmesine karar verilmiştir.

 

Davacı vekili, kira ilişkisinin TBK’na tabi olduğunu, davanın kabulüne karar verilmesi gerektiğini belirterek istinaf kanun yoluna başvurmuştur.

 

Davalı vekili, ihtiyati tedbire ilişkin kararın hatalı olduğunu, davalı yerine davacı lehine vekalet ücretine hükmedilmesinin de hatalı olduğunu belirterek istinaf kanun yoluna başvurmuştur.

 

2886 Sayılı Devlet İhale Kanununun 5737 Sayılı Kanunun 79/c maddesi ile değişik “Ecrimisil ve Tahliye” başlıklı 75. maddesinin 3 ve 4.fıkrasında; “kira sözleşmesinin bitim tarihinden itibaren işgalin devam etmesi halinde, sözleşmede hüküm var ise ona göre hareket edilir. Aksi halde ecrimisil alınır. İşgal edilen taşınmaz mal, idarenin talebi üzerine bulunduğu yer mülkiye amirince en geç onbeş gün içinde tahliye ettirilerek, idareye teslim edilir.” hükmü bulunmaktadır. Yasal süre bitiminden itibaren ecrimisil alınacağı hüküm altına aldığından, 2886 Sayılı Yasanın 1.maddesi uyarınca usulüne uygun yeni bir sözleşme yapılmadıkça kiracıyı fuzuli şagil kabul etmek gerekir. Hazine, Vakıflar Genel Müdürlüğü, İl Özel İdareleri ve Belediyeler 2886 Sayılı Yasa uyarınca kiraya verdikleri taşınmazlarını, kira süresi sonunda, işgal ne kadar süre devam ederse etsin, her zaman gerek mahkemeden gerekse mülkiye amirinden tahliyesini isteyebilirler.

 

Dava konusu taşınmaz 2886 Sayılı Yasa gereğince yapılan ihale sonucu 15.04.2011 başlangıç tarihli ve 1 yıl süreli sözleşme ile davalıya kiralanmış olup, sözleşme süresinin sona ermesi ile birlikte davalı fuzuli şagil haline gelmiştir. Sonraki dönemler için yapılan sözleşmeler kira bedelinin belirlenmesine ilişkin olup, davalının kiracılık sıfatı sona erdiğinden davanın reddine karar verilmesinde bir usulsüzlük bulunmadığından davacı vekilinin istinaf başvurusunun reddine karar verilmiştir.

 

Davalı vekilinin istinaf başvurusuna gelince; mahkemece davanın reddine karar verildiğine göre kendisini vekille temsil ettiren davalı lehine maktu vekalet ücretine hükmedilmesi gerekirken davacı lehine vekalet ücretine hükmedilmemesi doğru olmamıştır. Öte yandan mahkemece kiralananın üçüncü kişilere ihale edilmemesi yönünde verilen ihtiyati tedbir kararı ve bu karara itiraz edilmesi üzerine mahkemece verilen itirazın reddi kararı davalı vekilinin istinaf başvurusu üzerine dairemizin 07.12.2017 tarih, 2017/ 1732-1817 sayılı kararı ile kaldırılarak ihtiyati tedbir talebinin reddine kesin olarak karar verilmiş olmakla mahkemece bu hususta karar verilmesine yer olmadığına karar verilmesi gerekirken ihtiyati tedbir hakkında yazılı şekilde karar verilmesi de doğru olmadığından davalı vekilinin istinaf kanun yolu başvurusunun kabulü ile aşağıdaki şekilde hüküm kurulmuştur.

 

HÜKÜM: Yukarıda açıklanan nedenlerle;

 

Davacı vekilinin istinaf başvurusunun 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunun 353/1-b-1 maddesi gereğince ESASTAN REDDİNE,

 

Davalı vekilinin istinaf başvurusunun 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunun 353/1-b-2 maddesi gereğince KABULÜ ile ilk derece mahkemesi kararının kaldırılmasına,

 

1-Davacının davasının REDDİNE,

 

2-Alınması gerekli 35,90 TL karar ve ilam harcının peşin alınan 169,07 TL harçtan mahsubu ile bakiye 133,17 TL harcın talebi halinde ve karar kesinleştiğinde davacıya iadesine,

 

3-Davacı tarafından yapılan yargılama giderlerinin kendi üzerinde bırakılmasına,

 

4-Davalı tarafından yapılan 104,00 TL yargılama giderinin davacıdan tahsili ile davalıya ödenmesine,

 

5-İhtiyati tedbir kararı hakkında karar verilmesine yer olmadığına,

 

6-Davalı kendisini vekille temsil ettirdiğinden yürürlükte bulunan A.A.Ü.T uyarınca belirlenen 1.650,00 TL vekalet ücretinin davacıdan alınarak davalıya verilmesine,

 

Harçlar Kanunu gereğince karar tarihi itibariyle alınması gereken 35,90 TL esastan ret harcından peşin alınan 31,40 TL'nin mahsubu ile bakiye 4,50 TL'nin istinaf kanun yoluna başvuran davacıdan tahsili ile Hazineye irat kaydına,

 

HMK 27.maddesi gereğince tarafların dinlenme hakkı nedeniyle, 04/08/2017 tarihinde yürürlüğe giren 7035 sayılı Yasanın 27. maddesi ile HMK 302. maddesine eklenen 5.fıkrası uyarınca hükmün ilk derece mahkemesince taraflara tebliğ edilmesine,

 

Dosya üzerinde yapılan inceleme sonucunda 31.05.2018 tarihinde oybirliği ile kesin olarak karar verildi.

Bu sayfa 228 kez görüntülendi.