Babanın evlenip başka şehre taşınması ve çocuklarını babaannesine bırakması halinde, velayetin anneye verilebileceği hk.

Karar

 

 

İSTANBUL BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ

 

10. HUKUK DAİRESİ

 

Esas Numarası: 2017/1114

 

Karar Numarası: 2017/688

 

Karar Tarihi: 03.07.2017

 

Mahalli mahkemece verilen karara karşı davalı tarafından istinaf kanun yoluna başvurulmuş, dosya istinaf incelemesi yapılmak üzere Dairemize gönderilmiş olup, ön inceleme aşaması tamamlandıktan ve incelemenin duruşma yapılmadan karar verilmesi mümkün bulunan hallerden olduğu anlaşıldıktan sonra duruşmasız olarak yapılan inceleme neticesinde;

 

GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ:

 

Davacı vekili dava dilekçesinde özetle; tarafların 2013 yılında boşandıklarını, müşterek çocuklar 10/11/1999 doğumlu E. Y. K. ve 14/02/2001 doğumlu Ö. K.'nun velayetlerinin davalı babaya bırakıldığını, Siirt'te yaşayan davalının daha sonra yeni evlilik yaparak Mersin'e yerleştiğini, çocukları Siirt'te babaannesine bıraktığını, çocuklarla ilgilenmediğini, müvekkilinin çocukların ihtiyaçları ve eğitimleri ile ilgilendiğini, çocukların lise öğrencisi olduklarını, müvekkilinin hemşire olduğunu, davalının emekli olduğunu ve emlakçılık yaptığını, Siirt'te ve Mersin'de kendisine ait iki evi ve arabasının olduğunu belirterek çocukların velayetinin müvekkiline verilmesine, her bir çocuk için 1.000 TL tedbir ve iştirak nafakasının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.

 

Davalı süresinden sonra verdiği cevap dilekçesi ile; işçi emeklisi ve 2.380 TL maaşının olduğunu, dairesinin bulunduğunu fakat boşanma davasındaki tazminatları bu evi satarak ödediğini, evin üstünde tedbir kararının olduğunu, halen tapusunu alıcıya veremediğini, bu konuda S. ve A.'in şahit olduğunu, emekli olmadan araç aldığını, kredisini ödeyemediğini, kirada oturduğunu, eşi ve kızına baktığını belirterek, gereğinin yapılmasını talep etmiştir.

 

Ön inceleme duruşma gününde davalı vekili velayeti vermeyi kabul ettiklerini, istenen nafaka miktarının çok olduğunu, bunu kabul etmediklerini beyan etmiştir.

 

Mahkemece yapılan yargılama sonucunda; davacı A. B. Ç.'in davasının kısmen kabulüne, tarafların müşterek çocukları 25204950760 TC Kimlik numaralı E. Y. K. ve 45961259630 TC Kimlik numaralı Ö. K.'nun baba üzerinde olan velayetlerinin kaldırılmasına, davacı anne A. B. Ç.'e verilmesine, ara kararı ile her çocuk (E. Y. K. ve Ö. K.) için takdir edilen 600’er TL aylık iştirak nafakasının devamına, dava tarihinden itibaren davalı A. T. K.'dan tahsili ile davacı A. B. Ç.'e verilmesine, fazlaya ilişkin talebin reddine, müşterek çocukların her ayın birinci ve üçüncü haftaları Cumartesi günü saat 10.00 dan Pazar günü saat 18.00 e kadar, dini bayramların üçüncü günü aynı saatlerde, her yıl yarıyıl tatilinin 1. gün saat 10.00 dan 7.günü saat 18.00 e dek ve her yılın 01 Temmuz saat 10:00 dan ve 31 Temmuz saat 18:00 tarihleri arasında davalı baba A. T. K.'da kalmak suretiyle şahsi münasebet tesisine karar verilmiştir.

 

Davalı vekili süresinde verdiği istinaf dilekçesiyle; müvekkilinin sosyal ekonomik durumunun dikkate alınmadığını, müvekkilinin maaşının belli olduğunu, sağlık sorunları yaşadığını, yaşının ilerlediğini, davacının mahkemeyi yanılttığını, davacının alacak hacizlerinin ve banka rehini olan taşıt ve taşınmazı aktif mal varlığı gibi sunduklarını, bu varlıklarda 50.000 TL boşanma tazminatı, 20.000 TL mal paylaşımından kaynaklanan katılma alacağı nedeniyle müvekkilinin borçlandığını, bu varlıkların davacı tarafından hacizli ya da banka tarafından rehinli olduğunu, tarafların ekonomik durumlarının benzer olduğunu, toplam iki çocuk için 800 TL iştirak nafakasını kabul edeceklerini beyan ettiklerini, müvekkilinin evlenip kira ödediğini belirterek, mahkeme kararının bozulmasına karar verilmesini talep etmiştir.

 

Davacı taraf istinaf dilekçesine karşı cevap vermemiştir.

 

Anne ve babanın, deneyimsizliği, hastalığı, başka bir yerde bulunması veya benzeri sebeplerle velayet görevini gereği gibi yerine getirememesi; ana ve babanın çocuğa yeterli ilgiyi göstermemesi veya ona karşı yükümlülüklerini ağır biçimde savsaklamaları halinde hakim velayet hakkını kaldırabilir. (TMK m. 348) Toplanan deliller yukarıda açıklanan şekilde bir durumun varlığına yeterli olmayıp, velayetin değiştirilmesine yol açar.(TMK m. 183,349, 351/1)

 

İlk derece mahkemesinin kanun hükmünün uygulanmasında hata yaptığı anlaşıldığından gerekçeli kararın hüküm fıkrasının 2. bendinin "baba üzerinde olan velayetlerinin kaldırılmasına" sözcüklerinin çıkartılmasına ve yerine "Türk Medeni Kanununun 183, 349, 351/1 maddeleri gereğince velayetlerinin değiştirilerek" sözcüklerinin yazılmasına, kararın açıklanan şekilde düzeltilmesine karar verilmiştir.

 

Tarafların tespit edilen sosyal ve ekonomik durumlarına göre çocuklar için hükmedilen nafaka miktarlarının TMK'nın 4. maddesinde belirtilen hakkaniyet ilkesine uygun olduğu anlaşıldığından nafakaya yönelik istinaf talebinin reddine dair aşağıdaki hüküm kurulmuştur.

 

HÜKÜM: Gerekçesi yukarıda açıklandığı üzere;

 

1-İlk derece mahkemesi gerekçeli kararının hüküm fıkrasının 2. bendinin " baba üzerinde olan velayetlerinin kaldırılmasına" sözcüklerinin çıkartılmasına ve yerine "Türk Medeni Kanununun 183, 349, 351/1 maddeleri gereğince velayetlerinin değiştirilerek" sözcüklerinin yazılmasına, kararın açıklanan şekilde DÜZELTİLMESİNE

 

2-Nafakaya yönelik davalının istinaf talebinin REDDİNE,

 

3-Harç peşin alındığından yeniden alınmasına YER OLMADIĞINA,

 

4-İstinaf incelemesi sırasında duruşma açılmadığından vekalet ücretine hükmedilmesine YER OLMADIĞINA,

 

Dosya üzerinden yapılan inceleme sonucunda kesin olarak oybirliğiyle karar verildi. 03.07.2017

Bu sayfa 206 kez görüntülendi.