Özel eğitim ve öğretim gerektiren zihinsel engelliler için sınıf öğretmeni olarak çalışan tecrübeli bir öğretmenin asgari ücretle çalışmasının hayatın olağan akışına aykırı olduğu hk.

Karar

 

 

İSTANBUL BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ

 

25. HUKUK DAİRESİ

 

Esas Numarası: 2017/2653

 

Karar Numarası: 2019/698

 

Karar Tarihi: 25.04.2019

 

TARAFLARIN İDDİA VE SAVUNMALARININ ÖZETİ:

 

Davacı vekili dava dilekçesinde özetle, müvekkilinin davalıya ait işyerinde 25/09/2014-25/09/2015 tarihleri arasında 'Zihinsel Engelliler Sınıf öğretmeni' olarak çalışmaya başladığını, son ücretinin aylık net 3.000 TL olduğunu, iş akdinin davalıca haksız ve kötü niyetle feshedildiğini beyanla davalarının kabulü ile kıdem tazminatı, kötü niyet tazminatı, fazla mesai, yıllık izin ücreti ve AGİ alacaklarının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.

 

Davalı temsilcisi cevap dilekçesinde özetle; davacının iş akdinin süreli sözleşme ile belirlendiğini, sözleşmesi bittiğinden yenilenmediğini, herhangi bir hak ve alacağının bulunmadığını beyanla davanın reddine karar verilmesini savunmuştur.

 

İLK DERECE MAHKEMESİ KARARININ ÖZETİ:

 

İlk derece Mahkemesi tarafından davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.

 

İLERİ SÜRÜLEN İSTİNAF SEBEPLERİ:

 

Davalı, kurumlarının Özel Eğitim Kurumu olduğunu, davacı ile saat ücretli olarak 1 yıl süreli sözleşme yapıldığını, saat ücretli personelin ne kadar saat derse girerse onun ücretine hak kazandığını, bu ücretin asgari ücretten aşağı düşürülmeyeceğini, davacının çalışırken saat ücretini tamamlayamadığı için kendisine yasa gereği asgari ücret ödendiğini, ücretin bankaya yattığının ve ödendiğinin mahkemece araştırılmadığını, fazla mesai ücreti talebinin kabulü yönündeki kararı anlamadıklarını kayıtlarının düzenli olduğunu, bunun araştırılmadığını, davacının yıllık izin ücreti alacağı bulunmadığı, bir haftalık bölümü 08/09/2015 - 15/09/2015 arası kullandığı, kalan 1 haftalık izin ücretinde banka hesabına yatırıldığını, yıllık izin ücreti alacağı kararının hatalı olduğunu, AGİ alacaklarının da banka hesabına yatırıldığını, mahkemece Eyüp ilçesinde kurulu 9 ayrı özel eğitim ve rehabilitasyon kurumundan ücret miktarının sorulmadığını, Kurumları ile coğrafi ve fiili benzerliği olmayan vakıf ve belediye hizmet kurumlarından sorulması gerektiğini, ayrıca davacı tanığı M. Ç.ın davacı ile aynı dönemde birlikte çalışmasının bulunmadığı itirazlarında bulunmuştur.

 

GEREKÇE:

 

İstinaf incelemesi Hukuk Muhakemeleri Kanununun 355. maddesine göre re’sen gözetilecek kamu düzenine aykırılık halleri dışında, istinaf dilekçesinde belirtilen sebeplerle sınırlı olarak yapılır.

 

Kararın incelenmesinde, mahkemece davacının fazla mesai ücreti alacağı talebinin reddine karar verildiği anlaşılmakla, fazla mesai talebi hakkında davalının lehine karar verildiği görülmekle davalının bu husustaki itirazının yerinde olmadığı anlaşılmıştır.

 

Davacının davalı iş yerinde belirli süreli sözleşme ile 25/09/2014 - 25/09/2015 tarihleri arasında çalıştığı SGK kayıtları ve davalının dosyaya sunduğu Eyüp Kaymakamlığı İlçe Milli Eğitim Müdürlüğünün 01/10/2015 tarih 9694453 sayılı görev bitiş yazısı ve davalı cevap dilekçesi ile anlaşılmakla, sözleşmesi bittiğinden yeni dönem için akidin yenilenmediğinin belirtildiği görülmüştür.

 

Davalı Şahit M. Ç.ın beyanına itiraz etmişse de, bu şahidin beyanlarının davanın neticesine tesiri bulunmadığı görülmüştür.

 

Dosyadaki emsal ücret araştırılan kuramların arasında belediye ve benzeri kuruluşlarda bulunmadığı, buna göre emsal ücretin belirlendiği, dosya içeriği göz önüne alınarak davalı iş yerinde maaşların asgari ücreti kısmını bankaya yatırıp, geri kalanın elden ödendiğinin anlaşıldığı davacı şahiti olarak dinlenen kişilerin davalı iş yerinde şoför ve aşçı - temizlik elemanı olarak çalıştıkları şahitlerin aldıkları maaşın asgari ücretin üzerinde olduğu, davacının ise özel eğitim ve öğretim gerektiren zihinsel engelliler için sınıf öğretmeni olarak çalıştığı ve bu konumdaki ve tecrübedeki bir öğretmenin asgari ücretle çalışması, hayatın olağan akışına aykırı olup, gelen emsal ücret cevapları ile davacının aldığını iddia ettiği ücreti ispatladığı, dosyada başka kurum ve kuruluşlardan yeniden emsal ücret araştırılması yapılmasına yer olmadığı ve neticeye bir katkı sağlamayacağı sonucuna ulaşılmıştır.

 

Davacının belirli süreli iş sözleşmesi ile çalıştığı davacının işveren tarafından işten çıkarıldığı ve kısmi kıdem tazminatı ödemesi yapıldığı anlaşılmıştır.

 

Yargıtay İçtihadı Birleştirme Büyük Genel Kurulunun 2017/1 Esas 2018/2 Karar sayılı 23/02/2018 tarihli kararı da göz önüne alındığında belirli süreli iş sözleşmesi ile çalışan 5580 sayılı Kanuna tabi özel eğitim kurumu personelinin sadece iş güvencesi hükümlerinden yararlanamayacağına " karar verilmiştir.

 

Dosyada, davacının davalıya ait özel eğitim kuramımdaki iş sözleşmesinin kanun gereği belirli süreli olduğundan, kıdem tazminatına hak kazanılmıştır.

 

Ayrıca davalı tarafından da kısmi kıdem tazminatı ödemesi de yapıldığı da görülmekle net 3.000 TL aylık ücrete göre hesaplanan kıdem tazminatından, davalıca ödenen kısım düşüldükten sonra bakiye kıdem tazminatı alacağı bulunduğu anlaşılmıştır.

 

Yıllık izinlerinden 08/09/2015 - 15/09/2015 arası kullandırıldığının davalı belirtmekle birlikte 05/09/2015 tarihli dilekçenin incelenmesinde 08/09/2015-15/09/2015 tarihleri arasında iş arama iznini kullanmak istediğini belirttiği iş vereninde uygundur dediği anlaşılmakla, bunun yıllık izin talebi olmadığı iş arama izin talebi olduğunu, ayrıca davacının bu tarihlerde yıllık izin kullandığına dair davacı imzasını taşınan yıllık izin defleri veya eşdeğer yazılı belgeyi davalının sunamadığı görülmekle, ödemenin dışında bakiye yıllık izin alacağı bulunduğu görülmüştür.

 

Banka kayıtları ve bordro ve belgelerin incelenmesine Asgari geçim indirimi alacağında bordoda tahakkuk bulunan dönemlerin incelendiği bordro tahakkuktan ile bankaya ödenen ücretlerin uyumsuz olduğu bankaya daha az ücret yatırıldığının anlaşıldığı, asgari geçim indirimi alacağının ödendiğinin ispatlanamadığı ve asgari geçim indirimi alacağı bulunduğu anlaşılmıştır.

 

Dosya içeriği mevcut delil durumu göz önüne alındığında davalının istinaf itirazlarının ve istinaf başvurusunun Esastan Reddine karar verilmesi gerektiği kanaatine varılmıştır.

 

HÜKÜM: Yukarıda açıklanan nedenlerle;

 

1-) Davalı tarafın istinaf başvurusunun ESASTAN REDDİNE,

 

2-) Alınması gereken 310,46 TL istinaf karar harcından davalı tarafından yatırılan 78,00 TL harcın mahsubu ile eksik kalan 232,46 TL harcın davalıdan alınarak hazineye gelir kaydedilmesine,

 

3-) İstinaf incelemesi duruşmasız yapıldığından vekalet ücreti takdirine yer olmadığına,

 

4-) Davalı tarafından yapılan istinaf yargılama giderlerinin üzerinde bırakılmasına,

 

5-) Karar kesin olduğundan tebliğ işlemlerinin ve harç tahsil müzekkeresi yazım işlemlerinin ilk derece mahkemesi tarafından yerine getirmesine.

 

Dair dosya üzerinde yapılan inceleme sonunda kesin olmak üzere 25/04/2019 tarihinde oybirliği ile karar verildi.

Bu sayfa 114 kez görüntülendi.