İşçinin, kendi adına işverenin müşterisi olabilecek kişilerin işlerini yapması halinde, sadakat ve bağlılık yükümlülüğünü ihlal ettiğinin kabulü hk.

Karar

 

İSTANBUL BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ

 

24. HUKUK DAİRESİ

 

Esas Numarası: 2017/1409

 

Karar Numarası: 2018/1380

 

Karar Tarihi: 31.05.2018

 

Taraflar arasında görülen davada, kararın istinaf kanun yolunda incelenmesi istenmiş olmakla, Hakim M. P. tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği görüşülüp, düşünüldü;

 

A) Davacı İsteminin Özeti:

 

Davacı Vekili; Müvekkilinin davalıya ait işyerinde Radyoloji Görüntüleme Teknisyeni olarak çalıştığını, iş akdinin haksız olarak feshedildiğini belirterek kıdem ve ihbar tazminatı ile diğer işçilik alacaklarının tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.

 

B) Davalı Cevabının Özeti:

 

Davalı Vekili; Davacının Elektromekanik Montaj Sorumlusu olarak çalıştığını, sadakat borcunu ihlal ettiğini, kaçak bir şekilde montaj işlemi gerçekleştirdiğinin ortaya çıktığını, iş akdinin haklı nedenle feshedildiğini, davacının tüm işçilik alacaklarının ödendiğini savunarak davanın reddini istemiştir.

 

C) İlk Derece Mahkemesi Kararının Özeti:

 

Mahkemece davacının ücret ve bayram tatili ücreti alacaklarının kabulüne, diğer taleplerin reddine karar verilmiştir.

 

Ç) İleri Sürülen İstinaf Sebepleri:

 

Davacı Vekili istinaf dilekçesinde; Müvekkilinin üstlendiği işin detaylarının ve rekabet içeren hal ve eylemlerin varlığının belirlenmesi gerektiğini, röntgen cihazlarının lokasyon değişikliği işleminde ilk olarak bahse konu röntgen cihazlarının manyetik alanını kaldırma işleminin yapıldığını, sonrasında elektrik tesisatının sökülerek röntgen cihazının taşımaya hazır hale getirildiğini, söz konusu söküm işleminin ardından RS kabininin demontanjının yapıldığını, ardından röntgen cihazlarının dışarı taşınması amacıyla duvar kırma gibi inşaat işlemlerinin yapıldığını, tüm bu işlemlerin ardından ise bahse konu röntgen cihazlarının dışarı alınarak vinç ya da forklift yardımı ile araçlara taşındığını, davalı şirketin sadece röntgen cihazının elektrik tesisatının sökülüp taşımaya hazır hale getirilmesi ve söz konusu cihazın yeniden elektrik bağlantısını sağlama işlemini gerçekleştirdiğini, müvekkili tarafından davalı şirketle rekabet edilecek bir işlem yapılmadığını, Mahkemenin davalı şirketin faaliyet alanını tam belirlemeden karar verdiğini, müvekkilinin hesabına çok düşük miktarlarda para yatırıldığını, davacının yalnızca yan işlemler ve aşamalar için aracılık ettiğini, bu aracılık hizmetlerinin davalı şirketin faaliyet alanı ile çakışmadığını, müvekkilinin çalıştığı sürece davalı şirketle rekabet içerir bir eylemi bulunmadığını, sadakate aykırı bir davranışının da olmadığını, müvekkilinin fazla çalışma ücretine de hükmedilmesi gerektiğini, müvekkilinin işverenin talimatı ile yurt içi ve yurt dışı seyahatler yaptığını, işverenin bu süreler için fazla mesai ödediğini ispatlaması gerektiğini belirtmiştir.

 

Davalı Vekili; davacının tüm bayram tatili ve genel tatil ücretlerinin ödendiğini, bu husustaki açıklamalarının Mahkemece dikkate alınmadığını, “diğer ödemeler” olarak kastedilenin Pazar mesaisi, bayram-genel tatil ücreti ve fazla mesai ücreti ödemeleri olduğunu, aylık ücretin 1.150 Euro değil, 1.100 Euro olduğunu, ücret alacağının ödendiğini belirterek istinaf kanun yoluna başvurmuştur.

 

D) Gerekçe:

 

İleri sürülen istinaf nedenlerine, yapılan inceleme ve dosya kapsamına göre uyuşmazlık; davacının ücretinin miktarı, iş akdinin kıdem ve ihbar tazminatı gerektirecek şekilde sona erip ermediği, davacının fazla mesai ücreti, ücret, bayram-genel tatil ücreti alacakları bulunup bulunmadığı konularındadır.

 

Emsal ücret araştırmasına, tanık beyanlarına, yapılan ödemelere ilişkin banka kayıtlarına göre davacının ücretine ilişkin mahkemenin kabulü dosya içeriğine uygundur. Ücretin ödendiğini ispat yükü işverene aittir. Sunulan kayıtlara göre davacının ödenmeyen ücret alacağı bulunduğu anlaşıldığından bu yöndeki karar da yerindedir. Ayrıca Mahkemece davalı tanığının da beyanı dikkate alınarak bayram genel tatil ücretine ilişkin bilirkişinin denetime elverişli raporuna göre karar verilmesi doğrudur. Davalı vekilinin istinaf başvurusu bu nedenle kabul edilmemiştir.

 

Mahkemece davacıya yapılan ödemelere ilişkin şirketlerin ticaret sicil kayıtları, faaliyet alanları, davalı şirketin işçilerin güvenliğini düşünerek reddettiği işle ilgili Libya’da bulunduğu dönem ve sonrasında banka kayıtlarına yapılan ödeme birlikte değerlendirilerek davacının, davalı şirketin potansiyel müşterilerinin işini yapmasının sadakat ve bağlılık yükümlülüğünü ihlal niteliğinde bulunduğuna ilişkin kabulü yerinde olmuştur. Diğer taraftan fazla mesai yapıldığını ispat yükümlülüğü işçiye aittir. Davacı fazla mesai yaptığını ispat edememiştir. Belirtilen nedenlerle davacı vekilinin istinaf başvurusu da kabul edilmemiştir.

 

Buna göre; dosya kapsamı, mevcut delil durumu ve ileri sürülen istinaf sebepleri dikkate alındığında mahkemenin vakıa ve hukuki değerlendirmesinde usul ve esas yönünden yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmakla tarafların istinaf başvurularının esastan reddine karar verilmiş, aşağıdaki şekilde hüküm kurulmuştur.

 

HÜKÜM: Yukarıda açıklanan nedenlerle;

 

1-Tarafların istinaf başvurularının Hukuk Muhakemeleri Kanununun 353/1-b.1 maddesi gereğince esastan REDDİNE,

 

2-Alınması gerekli 228,64 TL istinaf karar harcından peşin alınan 57,76 TL harcın mahsubu ile bakiye 170,88 TL istinaf karar harcının davalıdan tahsili ile Hazineye irad kaydına,

 

Alınması gerekli 35,90 TL istinaf karar harcından peşin alınan 31,40 TL harcın mahsubu ile bakiye 4,50 TL istinaf karar harcının davacıdan tahsili ile Hazineye irad kaydına,

 

3-Kararın taraflara tebliği ve harç tahsil müzekkeresi yazılması işlemlerinin İlk Derece Mahkemesince yapılması bakımından dosyanın Mahkemesine gönderilmesine dair, kesin olmak üzere 31.05.2018 tarihinde, oybirliği ile karar verildi.

Bu sayfa 180 kez görüntülendi.