Sanığın uyuşturucu madde sattığı bilgisi üzerine yapılan yakalama sonucunda yapılan teşhis işleminde müdafinin bulunmamasının zorunlu olup olmadığı hk.

Karar

YARGITAY

 

10. CEZA DAİRESİ

 

Esas Numarası: 2021/6157

 

Karar Numarası: 2023/73

 

Karar Tarihi: 10.01.2023

 

İlk Derece Mahkemesince verilen hükme yönelik istinaf incelemesi üzerine Bölge Adliye Mahkemesi tarafından verilen kararın; 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 286 ncı maddesinin birinci fıkrası uyarınca temyiz edilebilir olduğu, 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 291 inci maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz isteminin süresinde olduğu, 294 üncü maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz dilekçesinde temyiz sebeplerine yer verildiği, 298 inci maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz isteminin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:

 

I.HUKUKİ SÜREÇ

 

A. Ceyhan 1. Ağır Ceza Mahkemesinin, 15/12/2020 tarihli ve 2020/241 Esas, 2020/446 Karar sayılı kararı ile sanığın uyuşturucu madde ticareti yapma suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 188 inci maddesinin üçüncü fıkrası, dördüncü fıkrasının (a) bendi, 62 nci maddesi, 52 nci maddesinin ikinci fıkrası, 53 üncü maddesinin birinci, ikinci fıkrası ile üçüncü fıkrasının ilk cümlesi uyarınca l2 yıl 6 ay hapis ve 25.000,00 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarının uygulanmasına karar verilmiştir.

 

B. Adana Bölge Adliye Mahkemesi 5. Ceza Dairesinin, 11/02/2021 tarihli ve 2021/112 Esas, 2021/297 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında İlk Derece Mahkemesince kurulan hükme yönelik sanık ve müdafiinin istinaf başvurularının 5271 sayılı Kanun’un 280 inci maddesinin birinci fıkrasının (a) bendi uyarınca esastan reddine karar verilmiştir.

 

II. TEMYİZ SEBEPLERİ

 

Sanık müdafiinin temyiz sebepleri;

 

Sanığın atılı suçu işlediğine dair somut ve inandırıcı delil bulunmadığına, fiziki takip tutanağı ile ... ve ... isimli şahısların beyanları arasında çelişki olduğuna, sanığın annesinin beyanlarına yaşı nedeniyle itibar edilmeyeceğine, sanığın üzerinden çıkan uyuşturucu madde ile kan ve idrar örneğinden çıkan maddelerin aynı olması sebebiyle kullanma suçunu oluşturduğuna ve müdafisiz teşhis yapıldığından teşhisin usule aykırı olduğuna ilişkindir.

 

III. OLAY VE OLGULAR

 

Temyizin kapsamına göre;

 

A. İlk Derece Mahkemesinin Kabulü

 

Sanık hakkında 27/04/2020 tarihli araştırma tutanağında kullanıcı şahıslara para karşılığında uyuşturucu madde sattığı yönünde istihbari bilgiler elde edildiği, bu istihbari bilgiler ve ihbarlar üzerine ilgili kolluk kuvvetleri tarafından sanığın ikamet adresinin çevresinde tedbir alınarak yapılan 12.05.2020 tarihli fiziki takip tutanağında tanık.....'in sanığın ikametine girip 2-3 dakika kadar kaldıktan sonra ikametten ayrıldığı, tanık .....'in göz teması kesilmeden yapılan takip üzerine yakalandığı, usulüne uygun yapılan aramada üzerinde 300 mg MDMB ele geçirildiği, tanığın dosya kapsamında avukat huzurunda alınan 12.05.2020 tarihli beyanında ... lakaplı kişiden uyuşturucu madde satın aldığını ve akabinde satın aldığı kubar maddesi ile polisler tarafından yakalandığını, Emniyette kendisine gösterilen fotoğraflardan ....'nun isminin ... olduğunu beyan ettiği olayda; sanığın tanık .....'e uyuşturucu madde sattığı gerekçesiyle mahkûmiyetine karar verilmiştir.

 

B. Bölge Adliye Mahkemesinin Kabulü

 

İlk Derece Mahkemesince kabul edilen olay ve olgular konusunda, Bölge Adliye Mahkemesince bir isabetsizlik görülmediğinden istinaf başvurularının esastan reddine karar verilmiştir.

 

IV. GEREKÇE

 

1. Sanığın uyuşturucu madde sattığı bilgisi üzerine yapılan fiziki takip sonrasında tanık .....'in sanığın ikametine girip çıktıktan sonra uyuşturucu madde ile yakalandığı olayda; .....'e yaptırılan teşhis işleminde müdafi hazır bulunmasa da soruşturma aşamasındaki beyanının müdafi huzurunda olduğu ve Cumhuriyet Savcılığı tarafından tanık sıfatıyla da dinlendiği, fiziki takibin duruşmada dinlenen tutanak tanıkları ile doğrulandığı anlaşıldığından, İlk Derece Mahkemesi ve Bölge Adliye Mahkemesi kararlarında açıklanan gerekçeler, tüm dosya kapsamına göre usul ve yasaya uygun bulunarak, sanık müdafiinin temyiz sebepleri yerinde görülmemiş, 2 numaralı bentte belirtilen husus dışında hükümde hukuka aykırılık bulunmamıştır.

 

2. Sanığa verilen adli para cezasının 5237 sayılı Kanun'un 52 nci maddesinin dördüncü fıkrası uyarınca taksitlendirilmesine karar verildikten sonra kararda “ödenmeyen para cezasının hapse çevrileceğinin” ihtarının belirtilmemesinin 5237 sayılı Kanun'un 52 inci maddesinin dördüncü fıkrasının son cümlesine aykırı olduğu değerlendirilmiş; bu hususun Yargıtay tarafından düzeltilmesi mümkün görülmüştür.

 

V. KARAR

 

Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle sanık müdafiinin temyiz istemi yerinde görüldüğünden Adana Bölge Adliye Mahkemesi 5. Ceza Dairesinin, 11.02.2021 tarihli ve 2021/112 Esas, 2021/297 Karar sayılı kararının 5271 sayılı Kanun’un 302 nci maddesinin ikinci fıkrası gereği BOZULMASINA, bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden 5271 sayılı Kanun’un 303 üncü maddesi gereği İlk Derece Mahkemesi hükmünün,

 

Adli para cezasının taksitlendirilmesine ilişkin hüküm fıkrasında yer alan, “taksitlerden birinin zamanında ödenmemesi halinde geri kalan kısmın tamamının tahsiline,” ibaresinden sonra gelmek üzere, “ ve ödenmeyen adli para cezasının hapse çevrileceğinin ihtarına,” ibaresinin eklenmesi suretiyle,

 

Tebliğname’ye kısmen uygun olarak, oy birliğiyle TEMYİZ İSTEMİNİN ESASTAN REDDİ İLE HÜKMÜN DÜZELTİLEREK ONANMASINA,

 

Dava dosyasının, 5271 sayılı Kanun’un 304 üncü maddesinin birinci fıkrası uyarınca Ceyhan 1. Ağır Ceza Mahkemesine, Yargıtay ilâmının bir örneğinin ise Adana Bölge Adliye Mahkemesi 5. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,10.01.2023 tarihinde karar verildi.

 

Bu sayfa 118 kez görüntülendi.