Uzlaştırmanın, karar verilen mahkumiyetlerin suç olmaktan çıkarmadığı hk.

Karar

2. Ceza Dairesi         2022/4525 E.  ,  2022/17428 K.

•            

"İçtihat Metni"

Mala zarar verme suçundan sanık ...'nin mahkumiyetine dair Yenişehir Asliye Ceza Mahkemesinin 30/11/2011 tarihli ve 2011/175 esas, 2011/296 sayılı kararını müteakip, atılı suçun 6763 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun'un 34. maddesiyle 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 253. maddesinde yapılan değişiklikler uyarınca uzlaşma kapsamına alınması sonucu Yenişehir Cumhuriyet Başsavcılığı Uzlaştırma Bürosuna gönderilerek uzlaşmanın sağlanması nedeniyle sanık hakkında açılan kamu davasının düşmesine ilişkin Yenişehir Asliye Ceza Mahkemesinin 14/04/2021 tarihli ve 2011/175 esas, 2011/296 sayılı ek kararını takiben, sanığın yatırmış olduğu adli para cezasının iadesi talebinin kabulüne dair anılan Mahkemenin 28/09/2021 tarihli ve 2011/175 esas, 2011/296 sayılı ek kararına karşı yapılan itirazın reddine ilişkin mercii İnegöl 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 01/12/2021 tarihli ve 2021/641 değişik işsayılı karar aleyhine Yüksek Adalet Bakanlığınca verilen 20/04/2022 gün ve 3596-2022 sayılı kanun yararına bozma talebine dayanılarak dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 26/05/2022 gün ve 2022/63119 sayılı tebliğnamesiyle dairemize gönderilmekle okundu.

Kanun yararına bozma isteyen tebliğnamede;

Benzer bir olay sebebiyle Yargıtay 2. Ceza Dairesinin 01/06/2021 tarihli ve 2021/1942 esas, 2021/11051 karar sayılı ilâmında "uzlaştırmanın hem maddi hem şekli ceza hukukunu ilgilendirdiği, kesinleşen cezalar bakımından da uyarlama yargılaması yapılarak uzlaştırmanın sağlanması halinde düşme kararı verilebileceği, somut olayda anılan mahkumiyetlerin kesinleşerek infazlarının tamamlandığı, uzlaştırmanın mahiyeti gereği düşmesine karar verilen mahkumiyetlerin suç olmaktan çıkartılmadığı, uzlaştırma sonucunda davanın düşmesine karar verildikten sonra hükümlü hakkında 5352 sayılı Adli Sicil Kanunu'nda belirtilen şartlara bakılmaksızın, düşme kararında belirtilen suç veya suçların adli sicil ve arşiv kaydından silinebileceği, ödenmiş ve infazı bitmiş olan adli para cezasının iadesine karar verilemeyeceği...." şeklinde belirtildiği üzere, uzlaşma sonucunda düşme kararı verilmesi halinde infaz edilmiş olan adli para cezasının iade edilemeyeceği gözetilmeden, itirazın kabulüne karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde reddine karar verilmesinde isabet görülmediğinden 5271 sayılı CMK'nın 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu kanun yararına bozma talebine dayanılarak ihbar olunmuştur.

GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ:

İncelenen dosyada; her ne kadar sanık ...’nin uzlaşma nedeniyle daha evvel yatırmış olduğu adli para cezasının iadesi talebinin kabulüne dair Yenişehir Asliye Ceza Mahkemesinin 28/09/2021 tarihli ve 2011/175 Esas - 2011/296 Karar sayılı ek kararına karşı Yenişehir Cumhuriyet Başsavcılığınca yapılan itiraz üzerine İnegöl 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 01/12/2021 tarihli ve 2021/641 D. İş sayılı kararı ile dosya esastan incelenerek itirazın reddine karar verilmiş ise de; UYAP kayıtlarının incelenmesinde, itiraza konu ek kararın 28/09/2021 tarihinde onaylanarak Yenişehir Cumhuriyet Başsavcılığının görüldü ekranına düştüğü ve buna göre itiraz süresinin de 28/09/2021 tarihinde başladığı, ancak Yenişehir Cumhuriyet Başsavcılığınca bu ek karara yönelik itirazın 5271 sayılı CMK’nın 268/1. maddesinde belirtilen yedi günlük yasal süreden sonra 08/10/2021 tarihinde yapıldığı anlaşılmakla, itiraz merciince itirazın süre yönünden reddine karar verilmesi gerekirken, yazılı şekilde esastan inceleme yapılarak itirazın reddine karar verilmesinde değişik gerekçeyle isabetsizlik görülmediğinden (İNEGÖL) 1. Ağır Ceza Mahkemesinden kesin olarak verilen 01/12/2021 tarihli ve 2021/641 D. İş sayılı karara yönelik kanun yararına bozma isteminin REDDİNE, 24/10/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.