Sanığın maktule tehdit ve hakaret içerikli mesajlar atması ve sonrasında evine gidip öldürme eylemini gerçekleştirdiği olayda, sanığın haksız tahrik hükümlerinden yararlanmaması gerektiği hk. (Karşı oy)

Karar

YARGITAY

 

1. CEZA DAİRESİ

 

Esas Numarası: 2022/7005

 

Karar Numarası: 2022/9753

 

Karar Tarihi: 08.12.2022

 

HÜKÜMLER : 1) İstanbul 19. Ağır Ceza Mahkemesinin 18.11.2021 tarih ve 2021/339 Esas, 2021/518

Karar sayılı, sanığın, maktulü kasten öldürme suçundan TCK'nin 81/1, 62, 53, 63 maddeleri gereğince 25 yıl hapis cezasına mahkumiyetine dair kararı.

 

2) İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesinin 21.02.2022 tarih, 2021/1949 Esas, 2022/195 Karar sayılı istinaf başvurularının esastan reddine dair kararı.

 

TÜRK MİLLETİ ADINA

 

İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesinin 21.02.2022 tarih, 2021/1949 Esas, 2022/195 Karar sayılı kararının sanık ve katılan vekili tarafından CMK'nin 291. maddesinde belirtilen süre içinde temyiz edildiği anlaşılmıştır.

 

Dosya incelendi.

 

Gereği görüşülüp düşünüldü:

 

Sanık hakkında ilk derece mahkemesince hükmolunan hapis cezasının beş yılın üzerinde olması nedeniyle 5271 sayılı CMK'nin 286/2-a maddesi gereğince kararın temyizi kabil olduğu belirlenerek yapılan incelemede;

 

İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesinin dosya üzerinden verdiği 21.02.2022 tarih, 2021/1949 Esas, 2022/195 Karar sayılı "istinaf başvurularının esastan reddine dair" kararında bozma nedenleri dışında bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanığın etkin pişmanlık hükümlerinden yararlanmak istediğine, katılan vekilinin suç vasfına, takdiri indirim uygulanmaması gerektiğine yönelen ve yerinde görülmeyen temyiz sebeplerinin reddine,

 

Ancak,

 

1) Maktul ile sanığın arkadaş oldukları, olay günü maktulün evinde bulundukları sırada, alacak verecek meselesinden aralarında tartışma çıktığı, tartışma sırasında sanığın aksi kanıtlanamayan ve yakalanması sonrası düzenlenen adli raporu ile de doğrulanan savunmasına göre maktulün sanığa bıçak salladığı, maktulün kendisini korumak için ayağını kaldırması üzerine maktulün, sanığı ayağından yaraladığı, ardından sanığın, maktulün elindeki bıçağı alıp maktulü bıçaklayarak ölümüne neden olduğu olayda, görgü tanığının bulunmaması, Adli Tıp Kurumu Biyoloji İhtisas Dairesince düzenlenen 10.03.2021 tarihli raporda olay yerinde ele geçirilen bıçakların her ikisinin sap kısmında ve bir tanesinin namlu kısmından elde edilen örneklerin ağırlıklı olarak maktulün DNA'sını içerdiğine ilişkin tespitin kavganın karşılıklı olduğunu doğruladığının anlaşılması karşısında, Yargıtay Ceza Genel Kurulu'nun 22.10.2002 tarih ve 2002/4 - 238 Esas - 367 Karar sayılı kararı ve bu kararla uyumlu ceza dairelerinin yerleşmiş ve süreklilik gösteren kararlarında da kabul edildiği üzere, ilk haksız hareketin kimden kaynaklandığının şüpheye yer bırakmayacak şekilde belirlenemediğinde şüpheli kalan bu halin sanık lehine değerlendirilmesi gerektiğinin belirtilmesi karşısında, somut olayda sanık lehine 5237 sayılı TCK'nin 29. maddesinde düzenlenen haksız tahrik hükümlerinin asgari oranda uygulanması gerektiği gözetilmemesi,

 

2) Sanığın savunmalarında yanında getirdiğini belirttiği, suçta kullanılan bıçağın TCK'nin 54. maddesine göre müsaderesi yerine dosyada delil olarak olarak saklanmasına karar verilmesi,

 

Bozmayı gerektirdiğinden, sanğın yerinde görülen temyiz sebeplerinin kabulü ile İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesinin 21.02.2022 tarih, 2021/1949 Esas, 2022/195 Karar sayılı hükmünün CMK'nin 302/2. maddesi gereğince isteme aykırı olarak BOZULMASINA,

 

Dosyanın, 28.02.2019 tarihinde Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 7165 sayılı Kanun'un 8. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK'nin 304/2-a maddesi gereğince İstanbul 19. Ağır Ceza Mahkemesine, Yargıtay ilamının bir örneğinin ise İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 08.12.2022 gününde oy çokluğuyla karar verildi.

 

MUHALEFET ŞERHİ

 

Sanık ...’ın maktul ...’i öldürdüğü sübuta eren dosyada yerel mahkemece sanık hakkında TCK’nin 81. maddesi gereği verilen cezanın istinafı üzerine BAM Ceza Dairesinin bu kararı onayladığı anlaşılmıştır. BAM Ceza Dairesi kararının temyizi üzerine bu kez Dairemizin çoğunluğu tarafından sanık hakkında asgari seviyede haksız tahrik indirimi yapılması gerektiği belirtilerek BAM Ceza Dairesi kararı bozulmuş olup sanık lehine haksız tahrik uygulanmaması gerektiği kanaatiyle Dairemiz çoğunluk görüşüne muhalifim.

 

Maktul ile sanık olay öncesi birbirini tanımaktadır, kalacak yeri olmayan sanık bir süre maktulun evinde ücreti mukabilinde kalmış ancak sonradan ailesinin yanına dönerek buradan ayrılmıştır. Maktul sanıktan evde kalma bedeli olarak 250 TL kadar alacaklıdır, bu konuda anlaşmazlık bulunmamaktadır. Sanık bu parayı ödemeden evden ayrılmış, maktul de alacağını isteyince aralarında tartışma ve husumet başlamıştır. Olaydan sonra maktulün evinde ele geçen sanığa ait olduğu anlaşılan cep telefonu mesaj içeriklerinden sanığın olaydan 9 gün önce maktule mesaj atarak “Aç telefonu, kapına gelip ... sinkaf etmeyeyim” şeklinde tehdit ve hakaret içerikli mesajlar attığı, olay gecesi saat 21:00 sularında da sanığın işten çıkıp maktule olan borcunu ödeyeceğine dair maktule mesaj atıp maktulün evde olduğunu öğrendiği ancak önce kendi evine giderek evden olayda kullandığı, plastik siyah saplı ekmek bıçağını aldığı ve maktulün evine gittiği, bir süre kapıda beklediği evine gelen maktul ile eve girdiği, evde yaklaşık 40 dakika kadar birlikte kaldıkları, sanığın poşetteki ekmek bıçağını masanın üzerine koyduğu, maktulün sanığın bıçakla geldiğini gördüğü sanık savunmasından anlaşılmıştır.

 

Her ne kadar olayın maktulün evinde olup sanık dışında üçüncü bir kişi olmasa da sanık savunmasında da maktul bana önce boks eldiveni ile vurdu, sonra şaka yaptım dedi ancak bu kez ayağımdan bıçakla yaraladı, ben de kendimi savundum dese ve sanığın ayağının altında BTM’lik kesi izi bulunsa da, sanığın olay öncesi maktule tehdit ve hakaret içerikli mesajlar atması, olay günü kendisinin mesaj atarak maktulün evine geleceğini söylemesi, maktulün evine gelmeden önce kendi evinden olayda kullandığı plastik siyah saplı ekmek bıçağını alması, olay yerinde iki adet bıçağın bulunması, bir arada değerlendirildiğinde, olay günü öncesinde aralarında anlaşmazlık olduğu mesaj içerikleri ile sabit olan taraflardan sanığın ekmek bıçağını poşete koyarak maktulün evine gelip poşet içindeki bıçağı görünür şekilde masanın üzerine koyması karşısında, ilk haksız hareketin sanıktan maktule yöneldiği, bu aşamadan sonra maktulün evde tek başına kaldığı, sanığın tehditkar tavrına karşı kendini savunma amaçlı hareketlerinin sanık lehine tahrik oluşturamayacağı kanaati ile sanık hakkında cezasından haksız tahrik indirimi yapan Dairemizin çoğunluk görüşüne muhalifim.

Bu sayfa 109 kez görüntülendi.